همشهری آنلاین - فاطمه عباسی: بوریس جانسون استعفا داد و یکی از وزرایش به نخست وزیری انگلیس رسید اما حرف و حدیث‌های پیرامونش تمامی ندارد. انگلیسی‌ها که به سلطنت، آداب و اتیکت‌های اجتماعی خاص خود مشهورند، هنوز هم نتوانسته‌اند با آنچه آن را استایل آشفته جانسون می‌نامند کنار بیایند.
او مثل اغلب سیاستمدارهای دنیا کت و شلوار، پیراهن، کراوات، جوراب و کفش می‌پوشید اما نحوه لباس پوشیدن او و معنایی که در اجتماع داشت عجیب بود. لباس‌های جانسون سبک مشخصی دارند: شلوغ، نامرتب و ژولیده. او از دوران مدرسه‌اش در کالج ایتون (یکی از مدارسی که ۲۰ نفر از سیاستمداران انگلیس را فارغ التحصیل کرده) این گونه لباس می‌پوشید و اکنون بیش از چهار دهه است که همین سبک را ادامه داده است.
در سال ۱۹۹۸، او اولین حضور خود را به عنوان میهمان در یکی از برنامه‌های تلویزیونی پرطرفدار انجام داد. جانسون در دهه ۳۰ زندگی خود بود و هنوز روزنامه‌نگاری بود که تا آن زمان، نتوانسته بود در مجلس صاحب کرسی شود. آن شب، کراوات او خیلی محکم گره خورده بود، اما باز هم دور گردنش، شل و نامرتب ایستاده بود و یقه پیراهنش هم به طرز عجیبی بدشکل بود. این نمایش جانسون را به شهرت رساند و مردم را به خندیدن به او دعوت کرد.
جانسون همیشه مایل بوده که مردم لباس‌هایش را خنده‌دار بدانند؛ هیچ تصنع یا اغراقی در کار نیست. لباس پوشیدن آشفته برای جانسون ضروری است. در طول همه پرسی سال ۲۰۱۶ در مورد عضویت در اتحادیه اروپا، هنگامی که به خیابان داونینگ رسید، با آستین‌های پیراهن و موهای پرپشت و به هم ریخته‌اش مورد تحسین قرار گرفت و مثل یک کارگر سختکوش تمام وقت به نظر رسید.
بخشی از مردم انگلستان وعده‌های انتخاباتی او در آن سال را دروغی بیش نمی‌دانند اما تحلیل‌گر گاردین، چارلی پورتر، سبک پوششی جانسون را برآمده از هوش هیجانی او می‌داند! برخی از کسانی که او را دوست دارند ممکن است آن را «جذابیت» بخوانند:
اگرچه کت و شلوار او درهم و آشفته به نظر می‌رسد، اما هنوز هم کت و شلوار کاملا رسمی و دو دکمه است که در سطح جهانی به عنوان یونیفورم قدرتمندان شناخته می‌شود. پیراهن‌های او ممکن است از شلوارش بیرون زده باشند، اما پیراهن‌های خوبی هستند. کراوات‌ها بد گره خورده‌اند، اما این هم تازگی ندارد. موهای او آشفته‌اند اما همیشه تقریبا به همان اندازه هستند و این یعنی کسی آن را کوتاه می‌کند!
این سبک پوشش به او اجازه می‌دهد زندگی خود را پنهان کند: مثلا بازسازی چندهزار دلاری آپارتمان خیابان داونینگ تا تعطیلات در دریای کارائیب و جشن عروسی‌ای که در ویلای میلیونری بامفرود برگزار کرد. این سبک پوشش راهی برای تقویت قدرت او در انظار عمومی است.
مردم به سبک پوشش او می‌خندند اما انتخاب‌های او زبانی قدرت‌مآبانه دارند که ریشه در استعمار و امپراتوری دارد مردم به جوراب‌های جدید، کراوات‌های مضحک، سبک ناامیدکننده او می‌خندند بی‌آنکه متوجه نقشی باشند که زبان لباس در حفظ مردسالاری ایفا می‌کند.
نظر شما