اما هنوز هم هستند شعبه‌هایی که به این سیستم مجهز نیستند و صف‌های عریض و طویلی جلوی باجه‌های آنها تشکیل می‌شود. این درحالی است که متاسفانه هنوز عده‌ای با فلسفه در صف ایستادن آشنا نیستند و برای پرسیدن سؤال یا نحوه پرکردن فیش‌ها یا حتی پرداخت قبوض، حق دیگران را ضایع می‌کنند.
یکی از مزیت‌های دستگاه‌های نوبت‌دهی - با گزینه‌هایی همچون پرداخت قبوض، وصول چک و کلر- این است که نوع عملیات بانکی را مشخص کرده و مشتریان تنها با توجه به نوع کار ی که دارند در نوبت می‌ایستند؛
به عبارتی دیگر فردی که قصد نقد کردن چک خود را دارد مجبور نیست در صفی بایستد که حاضران در آن در انتظار پرداخت قبوض هستند.
مقوا در نقش ضدیخ
در آب و هوای برفی و یخبندان این روز‌ها، لیزخوردن روی برف منظره‌ای است که در طول روز بارها شاهد آن هستیم. هرچند تلاش بر این است تا با استفاده از مخلوط شن و نمک سطح خیابان‌ها از یخزدگی محافظت شود اما یخزدگی پله مغازه‌ها بسیار به چشم می‌خورد.
خوشبختانه و یا متاسفانه پله‌ها و یا پیاده‌رو جلوی مغازه‌ها از جنس سنگ‌های صیقلی هستند و به همین دلیل با بارش سبک‌ترین برف، سطح این سنگ‌ها به دامی برای زمین خوردن شهروندان تبدیل می‌شود.
البته بسیاری از مغازه‌دار‌ها سعی می‌کنند دست کم بخشی از پیاده‌رو را که جلوی محل کسب‌شان است از یخ و برف پاک کنند و در برخی موارد از قطعه های گونی یا مقوا به عنوان ابزاری برای جلوگیری از لیز خوردن شهروندان استفاده می‌کنند.
خوب است همه مغازه‌دار‌ها به این نکته توجه داشته باشند و دست کم جلوی مغازه‌شان را از یخ و برف پاک کنند.
رستوران مه‌آلود
با اینکه نیمی از اخبار سلامت رسانه‌های جمعی به بیان معایب و مضرات دخانیات اختصاص یافته و مسئولان، قول برخورد با مصرف دخانیات در اماکن عمومی و سربسته را داده بودند، تعدادی از رستورانهای شهر، همچنان یاد آور رستورانهای مه‌آلود و غرق در دود فیلم‌های ژانر وسترن هستند.
اداره کننده‌های این قبیل رستوران‌ها برای جلب بیشتر مشتری، مصرف دخانیات را آزاد گذاشته و حتی قلیان نیز سرو می‌کنند.
این در حالی است که در این رستوران‌ها خانواده‌های دارای فرزند خردسال و والدین سالخورده نیز رفت و آمد می‌کنند.
به نظر اغلب شهروندان به اصطلاح غیر دودی، چنانچه مصرف دخانیات در هر مکانی غیر از قهوه‌خانه‌های سنتی آزاد باشد و برخوردی با آن صورت نگیرد، حقوق شهروندی دیگر افراد جامعه زیر پا گذاشته می‌شود.
این در حالی است که طی سال‌های پیش میزان برخورد با رستورانهای خاطی و به اصطلاح مه‌آلود، چشمگیرتر و محسوس‌تر بود.
آتش‌درخیابان
زمستان که از راه می‌رسد بخشی از دیوار‌ها، جوی‌ها و حتی درختان شهر سوخته و سیاه می‌شوند. شهروندانی که بسته به نوع کار و منبع درآمدشان مجبورند ساعت‌ها در هوای سرد بیرون بمانند، گاهی اوقات به اصطلاح آتش‌افروزی می‌کنند.
آنها از کاغذ و کارتن گرفته تا چوب و حتی لاستیک خودرو را به آتش کشیده و سعی می‌کنند به وسیله گرمای آن از سرما در امان باشند. اما همانطور که از چهره زمستانی شهر پیداست این اقدام آنها به وضوح موجب صدمه زدن به ظاهر شهر می‌شود.
سیاهی ناشی از روشن کردن آتش ماه‌ها و حتی سال‌ها روی چهره شهر باقی می‌ماند و آن را زشت می‌کند.
گاهی نیز درختانی که در هنگام بارش برف جامه سفیدی به تن کرده و در خواب زمستانی به سر می‌برند طعمه آتش می‌شوند؛ زیرا افراد با بی دقتی تمام در کنار این در ختان آتش روشن و علاوه بر آسیب رساندن به طبیعت تنفس را برای دیگران دشوار می‌کنند.
