خانوارهای فاقد مسکن ملکی در دهکهای درآمدی 5 تا 7 حدود 35 درصد و دردهکهای درآمدی 8 تا 10 حدود 15 درصد هستند
92 درصد خانوارهای فاقد مسکن ملکی دارای سرپرست مرد هستند, که 48 درصد آنها جوان هستند و کمتر از 35 سال سن دارند.
بنابر گزارش طرح جامع مسکن، 97 درصد سرپرستان خانوارهای فاقد مسکن ملکی شاغل هستند و 80 درصد خانوارهای مستاجر تحت پوشش بیمه‌ای قرار دارند.خانوارهای کم درآمد فاقد مسکن ملکی یک میلیون و 500 هزار خانوار هستند.
از این تعداد 680 هزار خانوار تحت پوشش سازمان تامین اجتماعی 300, هزار خانوار تحت پوشش کمیته امداد و سازمان بهزیستی 180 هزارخانوار تحت پوشش صندوق بازنشستگی کشور هستند.همچنین کمتر از 340 هزار خانوار نیز تحت پوشش بیمه نیستند.
به گزارش واحد مرکزی خبر دهک اول "فقیرترین قشر" جمعیتی در مناطق شهری درصورت پس انداز یک سوم از درآمدهای خود بیش از یکصد سال طول می کشد , تاصاحب مسکن شود .
بنابر گزارش طرح جامع مسکن , این دور انتظار برای دهک چهارم جمعیتی کشور حدود 33 سال و به طور متوسط برای دهک های مختلف 18 سال برآورد می شود.
دوره انتظار بین المللی در این زمینه 5 تا 10 سال است .
تشتت در سیاست گذاری , تعدد در اجرا, هدف گیری غیر موثر و شفاف نبودن سیاست ها از مشکلاتی است که در این زمینه وجود دارد و باید برطرف شود.
الزام نهادهای بیمه‌ای و حمایتی برای افزایش ضریب پوشش, ایجاد کمیته هدفمند سازی یارانه های مسکن, توجه بیشتر به پرداخت یارانه سمت تقاضا وتعیین دقیق گروه‌های هدف می‌تواند به ساماندهی مشکل مسکن خانوارهای کم درآمد کمک کند.
همچنین برپایی نظام مدیریت مالی مسکن کم درآمدها, کاهش پرداخت یارانه‌های کمک بهره, بهره‌گیری از یارانه‌های مستقیم, برپایی نظام مدیریت مالی مسکن کم درآمدها, صندوق اعتباری ملی و محلی, تکیه بر مشارکت بخش خصوصی, خیرین, تعاونی‌ها و مشارکت و همیاری منتفع شوندگان از دیگر مواردی است که از آنها به عنوان سیاست‌های اثر بخش یاد می‌شود.
