سه‌شنبه ۱۷ دی ۱۳۸۷ - ۱۸:۵۱
۰ نفر

علی کهن‌نسب: تیم ملی وزنه‌برداری نوجوانان ایران با کسب 24 مدال طلا، نقره و برنز و با کسب 629 امتیاز با اختلاف زیاد نسبت به چین و کره‌جنوبی در رتبه نخست رقابت‌های آسیایی کره جنوبی قرار گرفت

و در میان همه نوجوانان شایسته و مستعد ایران، محسن داوودی وزنه‌بردار نوجوان دسته به اضافه 49 کیلوگرم ایران به خاطر انجام هر شش حرکت یک ضرب و دو ضرب و همچنین مهار سنگین‌ترین وزنه مسابقه‌ها به عنوان بهترین وزنه‌بر

محسن 17 ساله است و دانش‌آموز سال سوم دبیرستان در رشته الکترونیک. او از سال آینده باید در رده جوانان با رقیبان قوی تری مبارزه کند.
گفت و گوی دوچرخه را با او بخوانید:

  • با توجه به رشته تحصیلی‌ات، در ابتدا به نظر می‌رسد باید سراغ ورزش‌های فکری می‌رفتی تا جسمی؟

این موضوعی است که خیلی از دوستان و کسانی که با من برخورد می‌کنند، می‌گویند، ولی  قسمت این‌طور بوده که جذب ورزش سنگین وزنه‌برداری شوم.

  • با وزنه‌برداری چه‌طور آشنا شدی؟

زمینه آشنایی‌ام با این رشته در اصل مدرسه و آموزش و پرورش بود. در دوره راهنمایی که درس می‌خواندم، بخشنامه‌ای به مدرسه‌ها داده بودند که اگر کسی از نظر فیزیکی مستعد این رشته ورزشی است توسط معلم‌های ورزش معرفی شود تا در مسابقه‌های آموزشگاهی شرکت کند. پدرم هم خیلی تشویق می‌کرد تا یک رشته ورزشی را دنبال کنم، به همین دلیل وزنه‌برداری را شروع کردم.

  • وزنه‌برداری چه جذابیتی داشت که جذب این ورزش شدی؟

خودم قبل از آغاز این رشته فکرمی کردم ورزش سردی است و هیجان ندارد، ولی وقتی رقابت باشد و رکورد‌زنی و وزنه‌های بیشتری را بالای سر ببری، مهار وزنه شیرینی و هیجان خاصی دارد و با افتادن هر وزنه   باید برای مهار آن دوباره تلاش کنی.

تیم ملی نوجوانان، قهرمان مسابقه‌های آسیایی

  • مسابقه‌های آموزشگاهی چه‌طور بود؟

بعد از این که از سوی مدرسه معرفی شدم، دو ماه در باشگاه دهکده المپیک زیر نظر آقای دانش ریاحی تمرین کردم ؛ بعد از دو ماه در مسابقه‌های استان تهران اول شدم . بعد از چهار ماه در مسابقه‌های نوجوانان رده 13 یا 14 سال اول شدم.

  • به جز رقابت‌های کشوری چه عنوان هایی   کسب کردی؟

مسابقه‌های آسیایی کره، اولین مسابقه برون مرزی بود که شرکت می‌کردم و همه عنوان‌هایم داخلی بوده است. در کره در یک ضرب، 160 کیلو و در دو ضرب، 200 کیلو را مهار کردم.

  • تو در تمرین، رکورد آسیا را زده بودی؛ چه شد که در کره جنوبی نتوانستی آن را تکرار کنی؟

بله، در حال حاضر رکورد آسیا در دو ضرب، 206 کیلو است و من در تمرین، وزنه 207 کیلو را مهار کردم ولی چون رسمی نبود، در رکوردها ثبت نشد. در کره وضع غذا خیلی خوب نبود، بی‌خوابی و خستگی و از همه مهم‌تر کم‌تجربگی باعث شد تا نتوانم رکورد آسیا را بشکنم، ولی قبل از مسابقه‌ها و اعزام، هدفم علاوه بر قهرمانی، رکورد شکنی هم بود.

  • در حال حاضر رکوردها مربوط به چه کسی است؟

در یک ضرب، 171 کیلو مربوط به یک وزنه‌بردار قزاقستان است و در دو ضرب، سعیدعلی حسینی در مسابقه های سال 2005 دوبی توانست وزنه 206 کیلو را به عنوان رکورد برای ایران ثبت کند، ولی در مجموع وزنه‌بردار قزاق با 369 کیلوگرم رکورددار است.

  • مدتی هم مصدوم بودی؟

بله، تمرین زیادی داشتم و قبل از عید وزنه‌های خوبی زده بودم، ولی بعد از آسیب‌دیدگی  دو ماه در رختخواب بودم. پارسال هم در اردوی تیم ملی حضور داشتم، ولی به دلیل آسیب‌دیدگی نتوانستم در مسابقه‌های آسیایی شرکت کنم. به نظرم شاید در این آسیب‌دیدگی‌ها حکمتی بوده است.

  • با توجه به این آسیب‌دیدگی‌ها، آن هم در سن نوجوانی، خانواده مشکلی با این ورزش ندارند؟

خیر، مشوق اصلی‌ام پدر و مادرم  بوده‌اند و اگر تشویق‌های آنها نبود، شاید اصلاً وزنه‌بردار نمی‌شدم.

  • ورزش دیگری هم انجام می‌دهی؟

به صورت حرفه‌ای فقط وزنه‌برداری است، ولی  در کنار وزنه‌برداری ،دوومیدانی و نرمش نیز انجام می‌دهم.

  • سطح مسابقه های آسیایی چه‌طور بود؟

در این مسابقه‌ها 23 کشور شرکت کرده بودند.  سطح مسابقه‌ها بالا بود و کشورهای صاحب نام وزنه‌برداری مثل قزاقستان، ازبکستان، چین، کره‌جنوبی و... حضور داشتند.

  • حضور آقای رضازاده چه قدر به بچه‌ ها کمک می‌کرد؟

وجود آقای رضازاده برای بچه‌های تیم و تقویت روحیه آنها خیلی مؤثر بود. وقتی پشت وزنه‌ها می‌رفتم، آقای رضازاده راهنمایی‌های خوبی می‌کرد.  وقتی برای زدن وزنه می‌رفتم، آقای رضازاده، دستی که به شانه‌ام می‌زد، روحیه می‌داد.

  • در اصل با آقای رضازاده دوپینگ می‌کردی؟

بله، برای ما که خیلی روحیه بود.

محسن داوودی، قهرمان دسته به اضافه 94 کیلوگرم و بهترین وزنه بردارنوجوان آسیا

  • روزی چند ساعت و کجا تمرین می‌کنی؟

روزی 4 تا 5 ساعت تمرین می‌کنم. بعد از ظهرها در زیرزمین یک مدرسه در اکباتان تمرین می‌کنم . صبح‌ها چون مدرسه باز است، چنین اجازه‌ای نداریم، ولی هر روز بعد از ظهرها  تمرین می‌کنم.

  • ورزش لطمه‌ای به درست نمی‌زنه؟

لطمه که نه، ولی خوب کارم سخت‌تر است ؛ بعضی از معلم‌هایم هم لطف دارند و تا حدودی هوای من را دارند.

  • بزرگ‌ترین آرزویت چیه؟

بزرگ‌ترین آرزویم کسب مدال المپیک است، فرقی نمی‌کند که چه مدالی باشد. معتقدم اگر تمرین‌هایم منظم باشد و خدا بخواهد می‌توانم موفق شوم.

  • عضو باشگاهی هم هستی؟

خیر، به خاطر همین  از جیب خودمان  هزینه می‌کنیم. ورزش وزنه‌برداری به دلیل این که باید از مکمل‌های غذایی و ویتامین‌ها استفاده کنیم، ورزش پرهزینه‌ای است و همین کار ما را دشوار می‌کند.

  • تا کی در رده نوجوانان حضور داری و از رقیبان آینده‌ات بگو؟

از سال آینده باید در مسابقه‌های رده جوانان شرکت کنم و در آنجا باید با حریفان بالای
100 کیلو رقابت کنم. پیش از این  سعیدعلی حسینی و بهداد سلیمی نیز حضور داشتند،البته آقای حسینی از سال آینده باید در مسابقه های بزرگسالان  حضور پیدا کند ، ولی سلیمی در این دوره حضور دارد که وزنه‌بردار قدرتمندی است.

  • حرف خاصی اگر مانده، بگو.

از زحمت های زیاد پدر و مادرم تشکر می‌کنم و از مربیانم، به خصوص آقای ریاحی و مربیان تیم ملی که نقش مهمی در موفقیتم داشتند، قدردانی می‌کنم.

کد خبر 71570

برچسب‌ها

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز