از این امواج در ماکروفرها برای گرم کردن غذا و در تلفن‌های همراه، فرستنده‌های میکرو، شبکه‌های اینترنتی بی‌سیم و تلفن‌های بی‌سیم، برای انتقال اطلاعات استفاده می‌شود.
برای جلوگیری از اختلال در تبادل اطلاعات، همواره از محدوده فرکانس‌های خاص (به عنوان مثال ۹/ ۰ تا ۸/ ۱ گیگاهرتز) استفاده می‌شود.
برخی از این محدوده‌ها، همان محدوده‌ای هستند که بخشی از اعصاب دستگاه عصبی انسان در آن فعالیت می‌کند. این همان نکته‌ای است که منتقدان استفاده از تلفن همراه بر آن انگشت می‌گذارند.
نتایج یکی از بررسی‌های درون‌سازمانی اداره فدرال آلمان برای حفاظت در برابر امواج نشان می‌دهد که روز به روز بر تعداد کسانی که از دست ریزموج‌ها می‌گریزند، افزوده می‌شود.
ریزموج‌ها (Microwave) دمای محیط را بالا می‌برند. امواج مخابراتی موجود در فضا نباید در حدی باشند که دمای بدن شهروندان را، به‌طور متوسط، بیش از یک درجه افزایش دهند.
شرکت‌های مخابرات موظف هستند شدت امواج فرستنده‌های خود را در حدی نگه‌دارند که آسیبی به سلامت افراد نرسد.
دانشمندان مؤسسه ماکس پلانک آلمان در یک تحقیق دریافتند که دمای سلول‌های در معرض ریزموج‌ها تا ۱۰۰ درجه افزایش می‌یابد.
آنان بر این عقیده‌اند که چنین امری بر جریان خون نیز تأثیر می‌گذارد. پس از یک تلفن کوتاه - حتی اگر شخص، خود با تلفن صحبت نکند - گلبول‌های قرمز چنان ناکارا می‌شوند که از انجام وظایف بیولوژیک خود باز می‌مانند و در نهایت آثاری هم‌چون خستگی، عدم تمرکز، ناآرامی، سوت کشیدن گوش‌ها، آلرژی یا عفونت‌ها می‌توانند بروز می‌کنند.
DW-WORLD.DE
