البته جشنواره‌های بسیاری هم هستند که بدون چنین شرطی، فیلم‌ها را در بخش‌های رقابتی‌شان قرار می‌دهند. اما جشنواره فجر تنها فستیوال سینمایی جهان است که در دو بخش رقابتی‌اش صرفا آثاری را می‌پذیرد که قبلا در جشنواره‌های دیگر حضور یافته باشند؛ مقرراتی عجیب و منحصر به فرد که 2سالی است در حوزه فیلم کوتاه و مستند کوتاه اعمال می‌شود؛ نکته‌ای که اعتراض‌های گسترده فعالان این حوزه را به دنبال داشته ولی برگزارکنندگان جشنواره وقعی به این اعتراض‌ها نگذاشته‌اند.
ظاهرا دلیل اعمال چنین مقرراتی، تعداد بالای فیلم‌های کوتاه عنوان شده و اینکه اعضای هیئت انتخاب فرصت کافی برای تماشای بیش از 2هزار فیلم را ندارند. این در حالی است که کارشناسان و فعالان سینمای کوتاه بارها برای انجام کاری که اعضای هیئت انتخاب فرصتش را ندارند، اعلام آمادگی کرده‌اند.
یکی از دلایلی که کمترین توجهی به اعتراض‌های گسترده صورت گرفته نشد، شاید این نکته باشد که بخش‌هایی چون فیلم کوتاه و مستند، اهمیت چندانی برای برگزارکنندگان جشنواره ندارند. به تعبیر بهتر،جز فیلم‌هایی که در بخش مسابقه سینمای ایران به نمایش در می‌آیند، بقیه فیلم‌های جشنواره نه چندان با اهمیت تلقی می‌شوند و نه چندان جدی گرفته می‌شوند.
هر ساله این کیفیت فیلم‌های بخش مسابقه سینمای ایران است که معیار ارزیابی جشنواره قرار می‌گیرد. در چنین فضایی به نظر می‌رسد که اختصاص دادن بخش‌هایی برای فیلم‌های کوتاه و مستند صرفا برای خالی نبودن عریضه است.
