همشهری آنلاین - نصیبه سجادی: رشته تخصصی‌اش جرم‌شناسی است و کارش هم دفاع از کودکانی که در رویارویی و تماس مکرر با آسیب‌های اجتماعی و محیط و موقعیت‌های نامناسب، لغزیده‌اند و مرتکب بزه شده‌اند. او بعد از مطالعه زندگی و پرونده‌هایی از این دست، دفاع حقوقی از آنها را دنبال می‌کند و پس از طی مراحل قانونی و آزاد شدن موکلانش به جامعه، با ادامه حمایت‌های پدرانه‌اش سعی می‌کند از بار مشقت و دردهایشان بکاهد؛ اما چطور؟ می‌گوییم برایتان.
دکتر «عباس عنصری‌فرد»، جرم‌شناس و وکیل کودکان بزهکار، انجمنی راه‌اندازی کرده به نام "سه‌یک" و همه‌کاری می‌کند تا باری از دوش تکیده یک کودک آسیب‌دیده که تازه از زندان رهایی یافته، بردارد.
این وکیل انسان‌دوست بعد از اینکه موکلش به‌جامعه برگشت، برای اینکه دوباره به دام باندهای خلاف نیفتد برایش کاری تعریف می‌کند. مثل آرمان که با حمایت‌های او زندگی‌اش به ثبات رسید. خودش داستان زندگی آرمان را اینطور تعریف می‌کند : «او در یک نزاع بچگانه مرتکب جرم شده بود. بعد از آزادی از زندان باید رضایت شاکی را جلب و جریمه‌اش را می‌پرداخت. به این دلیل کارزار «نه به پلاستیک» راه انداختیم و با کمک بانوانی که آنها هم آسیب‌دیده و تحت حمایت انجمن بودند، کیسه پارچه‌ای تولید کردیم. آرمان هم موظف بود بخشی از کار را به عهده بگیرد و کیسه‌ها را بفروشد. همه کیسه‌ها را فروختیم. آرمان صاحب یک کاری شد و جریمه‌اش را هم پرداخت کرد.» این وکیل جوان در ادامه این کار انسان‌دوستانه‌ای که در پیش گرفته از حمایت چند وکیل جوان که همفکر و همراه او هستند هم استفاده می‌کند.
او از مادران آسیب‌دیده هم حمایت می‌کند، به این دلیل که معتقد است کودکان این مادران در معرض انواع آسیب‌ها و خلاف‌ها قرار می‌گیرند و دکتر عنصری‌فرد می‌خواهد از همان آغاز جلو این اتفاقات را بگیرد.
بچه‌های زیادی دارد. بابک، هستی، ساناز، باران، آرش و ... که باید رضایت‌شان را از شاکی بگیرد و حمایت‌شان کند تا توانمند شوند از طریق همین پویش‌هایی که راه می‌اندازد؛ پویش تولید کیسه پارچه‌ای و کیف‌های تجاری، جمع‌آوری زباله و.... »
آرزوها و برنامه‌های زیادی هم دارد برای انجمنی که تازه راه‌اندازی کرده و از مردم و سازمان‌ها می‌خواهد که از اقدامات او و انجمنش که به نفع کودکان زندانی است حمایت کنند، چون می‌گوید : «هیچ کودکی نباید تاوان ندانم‌کاری و اشتباهات خانواده و جامعه را بپردازد. »
نظر شما