به گزارش همشهری آنلاین، همسایه بودند و همه همدیگر را می‌شناختند. بانوان شهرک شهید محلاتی را می‌گوییم. همیشه دست‌شان به خیر بود و هوای همدیگر را داشتند. کارهای خیلی بزرگ و پیچیده هم نمی‌کردند، فقط می‌خواستند از حال همسایه باخبر باشند، مثلا یکی جامدادی پر از مدادرنگی درست می‌کرد و هر سال به بچه‌ها هدیه می‌داد.
اینها را «کبری احمدی»، یکی از همین بانوان، می‌گوید و ادامه می‌دهد: «برای اینکه جایی داشته باشیم که فعالیت‌های‌مان را منسجم‌تر کنیم قرارهای‌مان را در خیریه قدر علوی شهرک شهید محلاتی ادامه دادیم. متر و معیاری برای کمک‌های‌مان نداریم. هر کسی هر کاری از دستش برآید، استقبال می‌کنیم.»
اتاق مهربانی
در ساختمان کوچک‌شان اتاقی را به لباس‌های تمیزی که مردم به این مرکز می‌آورند اختصاص داده‌اند و اسمش را گذاشته‌اند «اتاق مهربانی»: «یکی از بانوان، لباس‌هایی را که نیاز به شست‌و شو دارد از ما می‌گیرد و در خانه خودش آنها را می‌شوید، اتو می‌زند و اگر نیاز به رفو داشته باشد آن را با ظرافت مرمت می‌کند و همراه چند نفر دیگر در این اتاق که به آن اتاق مهربانی می‌گوییم بر اساس سن و جنس می‌چینند تا رایگان در اختیاز نیازمندان قرار گیرد.»
پرستار عروسک‌ها
بانو احمدی خودش هم همراه دوستانش دست به کار خلاقانه‌ای زده که باعث شده دوستانش به او «پرستار عروسک‌ها» لقب بدهند: «گاهی عروسک‌هایی می‌آورند که دست و پا ندارند و در نگاه اول دورریختنی به نظر می‌رسند. برای‌شان لباس می‌دوزم، دست و پا و چشم و ابروی‌شان را بازسازی می‌کنم تا به کودکان نیازمند هدیه دهیم. شادی بچه‌ها وقتی یکی از این عروسک‌ها را بغل می‌کنند، برای ما لذت‌بخش‌ترین خاطره است و یک دنیا می‌ارزد»
خیریه «قدر علوی» شهرک شهید محلاتی به دختران دم‌بخت جهیزیه می‌دهد، وام ازدواج برای جوانان می‌گیرد، بی‌مناسبت یا در مناسبت‌ها به در خانه نیازمندان می‌رود و در حد توان بسته‌های غذایی و سبد کالا در اختیارشان قرار می‌دهد و .... خلاصه که چراغ همدلی اینجا روشن است.
نظر شما