هنگام شنیدن نه فقط اعصاب شنوایی، بلکه عضلات صورت هم پیام‌هایی به مرکز شنوایی در مغز ارسال می‌کنند.
پژوهشگران موسسه تکنولوژی دانشگاه ماساچوست می‌گویند، عضلات صورت حس‌گرهایی دارند که به طور غیر مستقیم در فهم شنیداری انسان موثرند.
به گزارش دویچه‌وله، این پژوهشگران به کمک ربات کوچکی که روی سر داوطلبان نصب شد، پیام‌هایی را که به مرکز شنوایی در مغز این افراد ارسال شد ردیابی کردند. از اطراف این ربات کوچک، تارهای ظریفی خارج می‌شد که با تکه چسب‌های کوچکی به پوست صورت داوطلبان متصل می‌شد.
داوطلب سپس می‌بایست به لیستی از کلمات معمولی و پیش پا افتاده مثل "داشتن" (had) یا "سر" (head)گوش می‌‌داد. تلفظ این دو کلمه در زبان انگلیسی به یکدیگر شبیه است.
پژوهشگران می‌گویند، نحوه تلفظ لغات در تحلیل شنیداری انسان و برداشت کلی از آنچه شنیده است، اهمیت دارد. حالت عضلات صورت، هنگام شنیدن یک لغت که به چند صورت مختلف خوانده می‌شود، فرق می‌کند.
عضلات صورت حس‌گرهائی دارند که هنگام شنیدن یک مطلب فعال می‌شوند و پیام‌هایی را به مرکز شنوایی در مغز ارسال می‌کنند.
مثلأ زمانی که لغت "سر" درست تلفظ شود، گوشه‌ای از لب با حالتی ملایم به سمت بالا می‌رود. در صورتی که هنگام شنیدن لغت "داشتن" لب‌ها به سمت پایین مایلند. اگر یک لغت با لهجه و یا اشتباه تلفظ شود، عضلات صورت کمی درهم می‌روند. این حالت در تحلیل شنیداری تأثیرگذار است.
نتیجه این تحقیق ثابت می‌کند که در مغز انسان، بخش گویایی و شنوایی نزدیک یکدیگر هستند و با هم در ارتباطند. پژوهشگران در عین‌حال می‌گویند نباید انتظار داشت که بتوان از نتیجه چنین تحقیقاتی در فعالیت‌های روزمره استفاده کرد
