قیمت بعضی از خانه‌های بومگردیِ جنوب با ویلاهای شمال برابر است | سایت‌های جایابی در نوروز قیمت‌ها را نجومی بالا می‌برند| اقامتگاه بومگردی شبی ۴ میلیون!

همشهری‌آنلاین - پروانه بندپی: هر سال نیمه اسفند که از راه می‌رسد، مردم خود را برای سفرهای نوروزی آماده می‌کنند و جنب و جوش مردم و سامانه‌های رزرو اقامتگاه‌ها و ویلاها و سوییت‌ها در شهرهای گردشگرپذیر شروع می‌شود.

طی یکی دو سال اخیر به دلیل وجود ترافیک سنگین در مسیرهای شمالی کشور طی تعطیلات نوروز، بسیاری از هموطنان برای گذراندان تعطیلات نوروزی راهی استان‌های جنوبی کشور مثل بوشهر و هرمزگان و بندرعباس و سیستان و بلوچستان و خوزستان می‌شوند و شب‌ را به جای هتل، در اقامتگاه‌های بومگردی سر می‌کنند که تا همین پارسال قیمت معقول‌تری داشتند.

امسال ماجرا کمی متفاوت از سال‌های قبل است. افزایش قیمت دلار که بر نرخ همه کالاهای مصرفی و غیرمصرفی تاثیر خود را گذاشته، قیمت هتل‌ها و اقامتگاه‌های بوم‌گردی و سنتی و ... را هم به شدت تحت تاثیر قرار داده و یک خانه بومگردی که در بهترین حالت می‌شد در آن یک هفته اقامت گرفت و نه جیبی خالی می‌شد و نه آب از آب تکان نمی‌خورد، امسال رشد چشمگیری پیدا کرده است. البته فعالان حوزه گردشگری معتقدند که تنها قیمت دلار مسبب افزیش قیمت‌ها نبوده و تغییر مسیر نوروزیِ مسافران از شهرهای شمالی به سمت شهرهای جنوب و افزایش مسافران جنوب نیز در افزایش قیمت‌ها بی‌تاثیر نبوده و تعدادی از اقامتگاه‌ها به خصوص اقامتگاه‌هایی که با سامانه‌های رزرو همکاری می‌کنند را دچار طمع کرده است. به طوری که قیمت برخی اقامتگاه‌های بومگردی با نرخ هتل‌ها برابری می‌کند!

قیمت اقامتگاه‌های بومگردی در قشم از شبی ۷۰۰ هزار تومان شروع می‌شود. این تاریخ مربوط به اواخر اسفند و فقط برای یک شب است. در ایام تعطیلات نوروز که از یکم فروردین شروع می‌شود، قیمت‌ها ناگهان چند برابر می‌شود و از شبی یک میلیون و ۹۰۰ هزار تومان شروع می‌شود و تا شبی بالای ۴ میلیون تومان هم می‌رسد.

یک خانه بومگردی یک‌خوابه در قشم که ۵ تخت یک‌نفره دارد، شبی ۴ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان قیمت دارد. کمتر از این قیمت هم اقامتگاه بومگردی در سایت‌های رزرواسیون موجود است اما خیلی از آنها ظرفیت‌شان تا پایان تعطیلات نوروز تکمیل شده است.

ویژگی بیشتر اقامتگاه‌های بومگردی این است که چند دست رخت‌خواب سنتی دارند، اغلب سرویس ایرانی ندارند، یک سرویس فرنگی و یک حمام دارند. بعضی از اقامتگاه‌ها نیز حمام ندارند و یک یا چند حمام بیرون از اقامتگاه و اشتراکی بین گردشگران مورد استفاده قرار می‌گیرد. با این حال قیمت خیلی از آنها از شبی حدود ۲ میلیون تومان شروع می‌شود. بعضی از اقامتگاه‌ها حتی وعده صبحانه را هم پوشش نمی‌دهند اما از شبی ۴ میلیون و ۲۰۰ هزار تومان محاسبه می‌شوند و ۲ شب اقامت در چنین اقامتگاهی به اندازه حقوق یک ماهِ یک شخص می‌شود.

در جزیره هرمز و بندرعباس هم قیمت‌ها به همین منوال است و شروع قیمت‌ها عمدتا از شبی یک میلیون و ۶۰۰ هزار تومان و نیز ۲ میلیون تومان است.

نرخ بعضی از خانه‌های بومگردی جنوب با ویلاهای شمال برابر است

نرخ بعضی از خانه‌های بومگردی در جنوب با ویلاهای شمال کشور که هم مساحت بزرگتری دارند و هم اتاق‌های بیشتری دارند، هم نزدیک دریا و جنگل هستند، برابری می‌کند و حتی در مواردی از آن بیشتر است. در شهرهای شمالی مثل رامسر و بابلسر و چالوس بعضی از ویلاها با وجود امکانات معقول، از شبی حدود ۳ میلیون تومان شروع می‌شوند و البته برخی از آنها به شبی ۲۰ میلیون و بالاتر هم می‌رسند. البته تعدادی از این ویلاها لاکچری محسوب می‌شوند. چراکه استخردار هستند، ۳ تا ۴ اتاق دارند، سونا و جکوزی دارند و تعدادی از آنها هم سرگرمی‌هایی مثل بیلیارد و ... هم دارند.

در چابهار سیستان و بلوچستان، بیش از اقامتگاه بومگردی، خانه‌های سنتی و سوییت در سامانه‌های رزرواسیون/جایابی موجود است و با وجود امکانات اندک و ظاهر غیرزیبای خانه‌ها، قیمت‌ها تعجب‌آورند. بعضی از افراد، خانه‌های خود را با نام خانه سنتی به گردشگران اجاره می‌دهند اما اثری از سنتی بودن مشاهده نمی‌کنید. البته به جز چند رختخواب سنتی! یکی از این خانه‌ها پنجره‌های خود را با پارچه پوشانده و حتی پرده ندارد. با این حال نرخ آن شبی ۲ میلیون و ۹۰۰ هزار تومان است. یعنی ۲ شب اقامت در چنین خانه‌ای که گفته می‌شود بیشتر آنها مجوز هم ندارند، حدود ۶ میلیون تومان آب می‌خورد.

در ساحل مکران چابهار نیز سوئیت دوخوابه‌ی بسیار معمولی که تصاویر نشان می‌دهد سوییتی بسیار به‌هم‌ریخته هم هست، شبی ۵ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان! قیمت یک آپارتمان دوخوابه هم در چابهار شبی حدود ۷ میلیون تومان! یعنی ۲ شب اقامت برای ۲ نفر یا بیشتر بیش از ۱۳ میلیون تومان تمام می‌شود.

نرخ اقامتگاه‌های بومگردی در شهری مثل طبس واقع در استان خراسان جنوبی مناسب و معقول به نظر می‌رسد. البته در مقایسه با اقامتگاه‌های جنوب. یک اقامتگاه بومگردی که با چند مخده‌ و پشتی برای مسافران آماده شده و امکاناتش در حد سرویس کف‌خواب و یک سرویس ایرانی و یک حمام است، شبی ۵۶۷ هزار تومان قیمت دارد و برخی واحدها به شبی ۷۸۹ هزار تومان هم می‌رسد. جالب این است که یکی از این اقامتگاه‌ها شامل چند واحد مستقلِ یک‌شکل است که مساحت همه آنها یکسان است، اما قیمت‌های آنها تفاوت دارد!

قیمت بومگردی‌های شهرهایی مثل سنندج با بومگردی‌های جنوب قابل مقایسه نیست و دلیل مهم آن، سرمای کردستان در تعطیلات نوروز است. یک اقامتگاه بومگردی در روستاهای سنندج که چشم‌انداز آنها هورامانِ زیباست، از شبی زیر ۲۰۰ هزار تومان شروع می‌شود و ۲ شب اقامت به همراه صبحانه حدود ۷۰۰ هزار تومان درمی‌آید.

شبی ۵ میلیون برای یک اقامتگاه بومگردی منطقی نیست

درباره نرخ اقامتگاه‌های بومگردی و خانه‌های سنتیِ جنوب گفتگویی با ایوب زارعی، معاون گردشگری منطقه آزاد قشم داشتیم و او می‌گوید: از پارسال تا الان طی ۲ بار و حدود ۳۰ درصد قیمت اقامتگاه‌های بومگردی افزایش پیدا کرده و بیشتر از این میزان کسی حق ندارد قیمت‌ها را محاسبه کند. اگرچه هزینه‌های هتل‌ها و اقامتگاه‌ها به خاطر تجهیزات خارجی که با درهم و دلار از دوبی خریداری می‌شود، به خاطر افزایش قیمت دلار و نیز افت ارزش پول ملی ما خیلی بالا رفته در مقایسه با سال‌های قبل، ولی این دلیل نمی‌شود که طبق نرخنامه رفتار نکنند و اگر غیر از این باشد، تخطی کرده اند و برخورد می‌کنیم.

زارعی می‌گوید: اقامتگاه‌ها و هتل‌ها حق دارند نگران مشاغل خود باشند. چون قیمت دلار بسیار بالا رفته و شغل آنها را تحت تاثیر قرار داده است. اما دلیل نمی‌شود خودسرانه قیمت تعیین کنند.

معاون گردشگری منطقه آزاد قشم می‌گوید: البته این نکته را بگویم که اقامتگاه‌های بومگردی‌ای قیمت‌های خود را بالا می برند و به قول معروف گران‌فروشی می‌کنند که مجوز ندارند یا با سایت‌های رزروِ اقامتگاه قرارداد دارند. وگرنه جوامع محلی این گونه با مسافران تا نمی‌کنند. چون واقعا شبی ۴ - ۵ میلیون تومان برای یک اقامتگاه بومگردی منطقی نیست و ما تاییدش نمی‌کنیم.

قیمت اقامتگاه‌های بومگردی در سایت‌های رزرو را در خواب هم نمی‌بینیم

اکبر رضوانیان، نائب رئیس جامعه بوم‌گردی‌های ایران هم به همشهری‌آنلاین می‌گوید: اقامتگاه‌های بومگردی نرخنامه دارند و هیچ کس به هیچ وجه امکان تعیین خودسرانه قیمت‌ها را ندارد. افرادی که اقامتگاه‌های خود را با نرخ‌های بالا در اختیار مسافران می‌گذارند، عمدتا مجوز ندارند. درحالی‌که باید از تشکل بومگردیِ موجود در استان خود مجوز داشته باشند.

رضوانیان می‌گوید: اقامتگاه‌های بومگردی و سنتی با هم فرق می‌کنند اما متاسفانه مردم همه را در یک قالب می‌بینند و می‌دانند. بسیاری از آنها فقط یک سری خانه‌های محلی هستند که هیچ گونه مجوز و تابلویی ندارند اما مردم به آنها می‌گویند خانه بومگردی! بعضی از این خانه‌ها تابلوی بومگردی دارند اما مجوز ندارند. این خانه‌های محلی هم مجوز ندارند، هم امکانات ندارند و هم با قیمت بالا مردم را تلکه می‌کنند.

نائب رئیس جامعه بوم‌گردی‌های ایران می‌گوید: مقصر این مساله، سامانه‌های رزرواسیون‌ هم هستند. آنها باید حتما از اقامتگاه‌ها درخواست مجوز کنند و بعد با آنها قرارداد همکاری ببندند. ما در این بخش واقعا با مشکل مواجه هستیم. ما از مردم، آژانس‌ها، راهنمایان گردشگری، دستگاه‌های ناظر خواهش می کنیم اولین چیزی که از بومگردی‌ها طلب می‌کنند، مجوز آنها باشد و اگر مجوز و نرخنامه ندارند، خانه و اقامتگاه از آنها اجاره نکنند.

سایت‌های جایابی در نوروز قیمت‌ها را نجومی بالا می‌برند

به گفته رضوانیان، همه اقامتگاه‌های بومگردی صاحب مجوز، نرخنامه دارند و هیچ کس به هیچ وجه امکان تعیین خودسرانه قیمت‌ها را ندارد. این مجوز و نرخنامه با سربرگ جامعه بومگردی و با مهر و امضای هیات مدیره تشکل همان استان رسمیت پیدا می‌کند.

او می‌گوید: یک اقامتگاه بومگردی درجه یک در اصفهان برای ۲ نفر در اتاق مَستر همراه با صبحانه، شبی ۸۵۰ هزار تومان می‌شود که با در نظر گرفتن قیمت دلار و ... اصلا قیمت بالایی نیست. در شهرهای دیگر هم همین طور است. در یزد اقامتگاه بومگردی با صبحانه نفری ۵۰۰ هزار تومان است. البته بدون ناهار و شام. نرخنامه هر استان فرق می‌کند و شبیه هم نیست. مثلا نرخنامه اصفهان با کردستان متفاوت است. هر انجمن بومگردی با توجه به شرایط استان خودش برای اقامتگاه‌های بومگردی آن استان نرخ تعیین می‌کند اما این نرخ‌های بالایی که در سایت‌ها می‌بینیم، ما در خواب هم نمی‌بینیم.

رضوانیان تاکید می‌کند که مردم وقتی به یک اقامتگاه بومگردی مراجعه می‌کنند، در بدو ورود باید مجوز اقامتگاه و نرخنامه آن را بخواهد. اگر آن اقامتگاه نرخنامه نداشته باشد، قطعا مجوز هم ندارد. همه اقامتگاه‌ها موظفند که مجوز اقامتگاه و نرخنامه را دم درِ ورودی نصب کند.

نائب رئیس جامعه بوم‌گردی‌های ایران می‌گوید: ما در نوروز هیچ افزایش قیمت غیرمعقولی نداریم. ولی خیلی از سایت‌های جایابی، در نوروز قیمت‌ها را نجومی بالا می‌برند. در حالی که قیمت اقامتگاه‌های بومگردیِ دارای مجوز با همین شرایط اقتصادی فعلی بسیار بسیار پایین است.

این فعال حوزه گردشگری درباره اقامتگاه‌های بومگردی جنوب کشور توضیح می‌دهد: مناطق آزاد مثل چابهار و قشم و کیش تحت پوشش جامعه بوم‌گردی‌های ایران نیستند و زیر نظر معاونت گردشگری آن منطقه آزاد کار می‌کنند. البته کار منطقی این است که مناطق آزاد هم تحت پوشش انجمن‌های بومگردی و جامعه هتلداران قرار بگیرند تا شامل قوانین شوند و این همه موازی‌کاری هم اتفاق نیفتد.

نظارت‌ها کافی نیست/ خیلی‌ها بدون مجوز کار می‌کنند

رضوانیان با اشاره به این که نظارت‌ها بر مشاغل حوزه گردشگری کافی نیست، می‌گوید: ۵ دستگاه نظارتی روی کار ما (جامعه بوم‌گردی‌های ایران) نظارت دارند؛ اداراه میراث فرهنگی، اداره اماکن، اداره آتش‌نشانی ایمنی اقامتگاه‌ها را چک می‌کند، وزارت بهداشت، کارت بهداشت نیروها و مجموعه را صادر می‌کند، اگر توریست خارجی داشته باشیم، باید اطلاعات او را به اداره اطلاعات ارسال کنیم. این در حالی است که خیلی از اصناف بدون مجوز کار می‌کنند و واقعا جای سوال دارد که چرا هیچ سازمان و نهادی جلوی اینها را نمی‌گیرد!

نائب رئیس جامعه بوم‌گردی‌های ایران می‌گوید: فروشنده‌های سوغات، راهنمایان گردشگری و ... خیلی از اینها بدون مجوز کار می‌کنند. در ورودی شهر کاشان با حجمی از وانتی مواجه می‌شوید که گلاب می‌فروشند و مردم اصلا نمی‌دانند چیست. به همه چیز شبیه است غیر از گلاب. اگر فروشنده‌های سوغات، صنایع دستی، رستوران، اقامتگاه، راهنماهای گردشگری و ... همه در قالب یک ساختار قرار بگیرند و همه با مجوز کار کنند و شرایط کار برای فردِ بدون مجوز فراهم نشود، خیلی از مشکلات ما حل خواهد شد.