به گزارش همشهری آنلاین، قذافی مثل شاهان زندگی می‌کرد، دستور می‌داد و همیشه با ترور و سرکوب، دوام حکومت خود را تضمین کرد. جالب است بدانید که او از سال ۱۹۷۲ خود را «رهبر انقلاب اول سپتامبر مردم سوسیالیست جمهوری عربی لیبی» نامید! درحالی که این سیستم، ذاتا سلطنتی است و پس از مرگ عمر بونگو (پادشاه گابن در لباس رئیس‌جمهور) در ۸ ژوئن سال ۲۰۰۹، حکومت قذافی به بادوام‌ترین حکومت غیرپادشاهی تاریخ دنیا تبدیل شد.
کشور لیبی از سال ۱۵۵۱ حیات خود را آغاز کرده و از آن زمان هیچ حکمرانی به اندازه قذافی نتوانست بر مسند امور باقی بماند. در زمان حیات قذافی ثروت خانواده او ۶۰ میلیارد دلار تخمین زده می‌شد که تنها یکی از آنها، بخش بزرگی از سهام بانک ایتالیایی یونی‌کردیت بود.
مساله‌ای که همیشه مورد توجه رسانه‌ها قرار گرفت، مساله انتخاب محافظان شخصی برای این دیکتاتور آفریقایی است. معمر قذافی همیشه با همراهی تعداد زیادی دوشیزه (با ملیت‌های مختلف) به سفرهای کاری و تفریحی می‌رفت و این همراهان، در مناسبت‌های گوناگون ملی هم کلنل را تنها نمی‌گذاشتند. این دختران جوان، لباس نظامی می‌پوشیدند اما برخی منابع خبری آنها را پرستاران شخصی قذافی می‌نامیدند.
به هرحال چه کلمه محافظ شخصی را برای این افراد برگزینیم، چه پرستار شخصی، باید به این نکته توجه کرد که هنوز هم اطلاعات دقیقی در مورد این همراهان مونث کلنل قذافی در دست نیست.
ظاهر امر این بود که قذافی این بانوان را شخصا از میان متقاضیان انتخاب می‌کرد. افراد انتخاب‌شده در پادگان‌های سری لیبی دوره‌های آموزشی ویژه رزمی، جنگی و کمک‌های اولیه را طی کرده، در قسمت‌های مختلف مامور به همراهی قذافی می‌شدند. تمام زنان عضو این گروه محافظ تا پایان ماموریت خود، متعهد می‌شدند که ازدواج نکنند. همچنین ردیف حقوق و مزایای این گروه ویژه نیز تا زمان مرگ قذلفی مشخص نشد و معلوم نبود پشتیبانی مالی آنها برعهده دولت بود یا خود قذافی!
اما مساله جالبی که در مورد محافظان شخصی مطرح شد، این بود که این زنان آموزش‌دیده ۲۴ ساعته و هفت روز هفته ماموریت داشتند؛ یعنی برخلاف اعضای رسمی ارتش، نمی توانستند از زمان استراحت یا مرخصی‌های طولانی‌مدت استفاده کنند چون ممکن بود قذافی در ساعات مختلف روز و بدون برنامه‌ریزی قبلی آنها را به حضور فرابخواند و هرگونه سرپیچی از دستور این رئیس‌جمهور- که البته بهتر است بگوییم پادشاه- عواقب وحشتناکی در پی داشت!
طبق اطلاعات اندکی که خود دولت قذافی منتشر کرد و عکس‌های خبری که گاه و بی‌گاه در رسانه‌های بین‌المللی منتشر می‌شد، این دختران جوان در دو بخش فنون رزمی و جنگ خیابانی و استفاده از سلاح‌های مختلف جنگی، آموزش می دیدند تا در حملات احتمالی، در داخل یا خارج از خاک کشور لیبی، جان قذافی را نجات دهند.
بخشی از افراد این گروه ۴۰نفره هم آموزش ویژه امداد و نجات می دیدند تا در صورت بروز هر مشکل جسمانی برای کلنل، سریعا مداخله کرده و جان وی را نجات دهند. البته نباید با نگاه‌کردن به ظاهر این افراد، گمان کرد کلنل قذافی مشتی مانکن دور و بر خود جمع کرده بود.
سوابق این گروه ویژه نشان می‌دهد هرکدام از این دختران در صورت نیاز، می‌توانستند به یک ماشین جنگی تبدیل شده و به تنهایی چند مرد تکاور را با شلیک‌های دقیق از پای دربیاورند! لازم به ذکر است که این دختران جوان به راحتی می‌توانستند با سلاح‌های مدرن جنگی کار کنند و در صورت خلع‌سلاح‌شدن هم با استفاده از فنون دفاع شخصی، به راحتی مهاجمان را از بین ببرند!
ظاهر بادیگاردها
اما در مورد وضع ظاهری این سربازان ویژه، هیچ‌گونه محدودیتی وجود نداشت. لباس نظامی این افراد از بهترین پارچه‌ها تهیه می‌شد و آنها می‌توانستند در موقعیت‌های مختلف با مدل موی زنان غربی در کنار کلنل قذافی حضور داشته باشند. جالب اینجاست که برخی رسانه‌ها، مدعی شده بودند قذافی به آنها توصیه می‌کرد در مسافرت‌های خارجی کاملا شیک‌پوش باشند تا به میزبان ثابت شود زنان کشور لیبی هم پیشرفت کرده‌اند!
البته که قذافی هیچ‌وقت حاضر نشد در مورد این گروه ویژه، اطلاعات بیشتری در اختیار رسانه‌ها قرار بدهد و تنها در چند مسافرت خارجی در جواب سوال خبرنگاران، اعلام کرد این گروه ویژه محافظ که همه دختران جوان آموزش‌دیده‌اند، نشان‌دهنده پیشرفت کشور لیبی و توجه حکومت این کشور به توانایی‌ها و مهارت‌های زنان جامعه است!
البته وی هرگز در مورد مراسم ادای سوگند این دختران جوان و تعهد آنها به ترک ازدواج و همچنین خودداری ازمصاحبه با رسانه‌ها حاضر به ارائه توضیح نشد. در تشریح حس وفاداری این گروه ویژه به قذافی هم همین بس که بدانید در ترور ناموفق سال ۹۸ در خاک لیبی، هشت تن از این زنان دیواری انسانی ساختند تا گلوله‌های شلیک‌شده توسط مهاجمان مسلح، به قذافی آسیبی نرساند.
پس از آرام‌شدن اوضاع، مشخص شد یک نفر از این دختران جوان عضو گروه ویژه، جان خود را از دست داده و هفت نفر دیگر جراحت‌های عمیقی برداشته‌اند! شاید به همین دلیل است که رسانه‌های ایتالیایی لقب «فرشتگان محافظ» را برای این گروه ویژه برگزیده‌اند!
در خلال یکی از سفرهای قذافی به کشور نیجریه، وقتی محافظان کاخ ریاست‌جمهوری از محافظان زن همراه قذافی خواستند سلاح‌های خود را در اختیار آنها قرار دهند، درگیری شدیدی بین آنها شکل گرفت که تنها با مداخله شخصی رئیس‌جمهور نیجریه و خود قذافی، این درگیری فیزیکی به پایان رسید. گویی محافظان شخصی قذافی همه غریبه‌های اطراف کلنل را یک تهدید جدی به‌حساب می‌آورند!
طرفداران قذافی هم معتقد بودند که این حرکت قذافی، به معنای ارج نهادن به حضور زنان در جامعه لیبی بود. البته در این بین یک سوال مطرح است که تا به حال هیچ جوابی برای آن پیدا نشده و آن اینکه چرا بیشتر این زنان جوان از میان دختران اوکراینی، روسی و کشورهای خارجی انتخاب می‌شدند، نه دختران لیبیایی!؟
در مقابل، رسانه‌های مصری هم لقب «محافظان آمازونی» را برای این گروه انتخاب کرده بودند و معتقد بودند رهبر لیبی، با شست‌وشوی مغزی این دختران جوان، ماشین‌های جنگی‌ای ساخته که در موقعیت‌های مختلف، بدون هیچ چون و چرایی گوش به فرمان او هستند و هیچ اختیاری از خود ندارند! یک بار هم کارشناس خبری شبکه الجزیره، این گروه ویژه را «گروهی متشکل از زنان فریبنده اما خطرناک» توصیف کرده بود. وی با انتقاد از قذافی، این حرکت حاکم لیبی را تقبیح و عنوان کرده بود: «نباید رهبر یک کشور را گروهی از زنان که از زیورآلات غربی و کفش‌های پاشنه‌بلند استفاده می‌کنند، همراهی کند!»
آنها داوطلبانه محافظ شده بودند؟
در مورد فساد اخلاقی معمر قذافی هم مطالب زیادی در رسانه‌های مختلف- به خصوص رسانه‌های عربی- منتشر شده که البته مدرک مستدلی در مورد نوع رابطه قذافی با محافظانش وجود نداشت!
پس از ناآرامی‌های لیبی و وقتی چندین شهر این کشور به دست مردم افتاد، یکی از زنان مطرح گروه ویژه قذافی به نام گالینا کولوتنیتسکا توانست از لیبی فرار کند و به زادگاهش یعنی اوکراین برگردد. این زن اولین عضو از گروه ویژه قذافی بود که پس از بحران در لیبی، کشور را ترک کرد.
گویا وی در تمام سفرهای خارجی همراه قذافی بوده و چون به تمام روال کاری رهبر لیبی واقف بوده و به دلیل وفاداری چند ساله‌اش، همیشه مورد ستایش قذافی قرار می‌گرفت. این زن با هیچ رسانه محلی یا بین‌المللی صحبت نکرد و شاید به خاطر حفظ جان خود و خانواده‌اش بوده که حتی اطلاعات مربوط به مسیر بازگشت به زادگاهش را هم در اختیار هیچ‌کس قرار نداد .
نظر شما