همشهری آنلاین -یکتا فراهانی: بدرفتاری در دوران تحصیل می‌تواند منجر به اختلال در عملکرد تحصیلی و بی‌علاقه شدن کودک به فضای درس و مدرسه شود. در واقع می‌توان گفت ارتباط مستقیمی بین شدت بدرفتاری مربیان و معلمان با عملکرد نوجوانان در مدرسه وجود دارد.
نتایج تحقیقات نشان می‌دهد بدرفتاری مزمن با کودکان باعث ضعف در فراگیری مهارت‌های زندگی روزانه و بهره گیری کمتر از هوش در یادگیری و کسب نمرات پایین به ویژه در درس ریاضی خواهد شد.
هنگامی که معلم یا ناظم با تنبیه کلامی یا فیزیکی، کودک را جلوی دوستانش تحقیر می‌کند، به خاطر نمره کم او را کتک می‌زند وبه نوعی با او بد رفتاری می‌کند؛ فضای ناامن روانی برای او به وجود می‌آورد که می‌تواند انگیزه تحصیلی را در کودک از بین ببرد.
همه اینها باعث می‌شوند دانش آموزان مشمول کودک آزاری تحصیلی و آموزشی واقع شوند که به شکل‌های مختلف در مدارس رخ می‌دهد.
ضرورت توجه به آزار و اذیت کودکان در مدارس
دکتر بهمن قره داغی، پژوهشگر، مؤلف و مدرس کشوری برنامه ارزشیابی کیفی توصیفی در مورد آزار دانش آموزان در مقاطع مختلف تحصیلی می‌گوید: «کودک‌آزاری تحصیلی موضوع مهمی است که سلامت روانی کودکان را تهدید می‌کند و نباید دلخوش به آن باشیم که در پیمان‌نامه حقوق کودک یا در قانون حمایت از کودک و نوجوان مصادیق کودک آزاری به روشنی بیان شده، کودک‌آزار مجرم به حساب می‌آید و در بسیاری موارد زندانی می‌شود. چون در واقع موضوع مهم عمل کردن به این موارد است.
در واقع موضوع اصلی که باید به آن توجه لازم شود آزار و اذیتی است که به اشکال مختلف در کلاس‌های درس یا فضای مدارس، فرزندان ما را تحت الشعاع قرار می‌دهند. »
کودکی کردن را از فرزندان تان دریغ نکنید
قره داغی موضوع کودک‌آزاری تحصیلی را موضوع مهمی می‌داند. به عقیده او عمل و رفتار پدر و مادر و معلمان و مربیان گاهی در ارتباط با دانش آموزان آن قدر خشن، تند و ازسر بی‌مهری است که مصداق روشن کودک‌آزاری در حوزه تحصیلی به حساب می‌آید.
والدینی که فرزندانشان را با سودای غلط و پوچ قبولی در مدارسی که ریشه و پایه درستی ندارند و به غلط مدارس تیزهوشان و مدارس خاص نامیده می‌شوند آزار می‌دهند و آن‌ها را مجبور به قبولی و پذیرش درکلاس‌های مختلف می‌کنند
باعث می‌شوند فرزندشان نتواند کودکی کند.
تحمیل فضای تنگ کودک آزاری به دانش آموزان
به عقیده این پژوهشگر وقتی والدین به کودکان خود به ویژه کودکانی که حتی هوش متوسطی هم دارند قبولی در مدارس خاص را تحمیل می‌کنند و می‌خواهند فرزندانشان مطابق میل آن‌ها رفتار کنند؛ این گونه اعمال و رفتارها در دایره تنگ کودک‌آزاری قرار می‌گیرند و می‌توان آن‌ها را به نوعی مجرم دانست.
پدر و مادری که با هم اختلاف دارند نیز امنیت فضای روانی کودک را از او سلب می‌کنند چون او نمی‌تواند به خوبی به وظایف تحصیلی خود بپردازد و موفق شود.
در واقع می‌توان گفت این گونه پدر و مادرها در دایره کودک‌آزاران تحصیلی قرار می‌گیرند. هر پدر و مادر یا معلم و مربی نیز که دانش‌آموز را وادار می‌کنند به اجبار مطالبی را حفظ کنند که با ویژگی‌های روان شناختی آن‌ها همخوانی لازم را ندارد و آن‌ها را تحقیر می‌کنند به نوعی باعث آزار دانش آموزان خواهند شد.
مقایسه دانش آموزان ممنوع!
قره داغی می‌گوید معلم و مربی که در کلاس، جو رقابت ناسالم برای کسب نمره بالاتر را ایجاد می‌کند و به تفاوت‌های فردی دانش آموزان توجهی ندارد باعث آزار آن‌ها خواهد شد؛ چیزی که آگاهی از آن الفبای معلمی به حساب می‌آید.
در واقع همه رفتارهایی که باعث کاهش انگیزه تحصیلی و همچنین اعتماد به نفس دانش آموزان می‌شود و به نوعی هویت فردی آن‌ها را به عنوان یک انسان مستقل زیر سؤال می‌برد کودک‌آزاری تحصیلی محسوب می‌شود.
کلاس درس بدون تنبیه
به گفته این مؤلف و مدرس، گاهی معلمان و مربیان با این تصور غلط که بچه‌های ما امروز گستاخ شده‌اند و حرف گوش نمی‌کنند یا دانش‌آموزان باید سر کلاس خاموش و سر به زیر باشند؛ هر نوع تنبیهی را برای دانش‌آموزان مجاز می‌دانند.
معلمانی که این گونه رفتار می‌کنند و حتی وقتی دانش آموز اجازه رفتن به سرویس بهداشتی هم می‌خواهد به او اجازه نمی‌دهند کودک‌آزار و مجرم به حساب می‌آیند.
گاهی نیز نگاه بعضی معلمان در مدارس نگاهی پادگانی به دانش آموزان است و می‌خواهند جبر و زور را به آن‌ها تحمیل کنند که می‌توان گفت این رفتارهای هم کودک آزاری تحصیلی به حساب می‌آید.
همچنین مدیری که وظایف مدیریتی خود را نمی‌شناسد و می‌خواهد فضای حاکم بر مدرسه فضایی همراه با رعب و وحشت باشد و حتی نمی‌تواند ترس‌های مختلف دانش آموزان از جمله ترس از مسوم شدن را مدیریت کند، از لیاقت و کفایت لازم بی‌توجهی برخوردار نیست که همه این موارد نیز به نوعی کودک آزاری به حساب می‌آیند.
نظر شما