ایام محرم و روزهای مذهبی دیگر، سازندگان برنامه‌های تلویزیونی را به ساخت این مجموعه‌های تلویزیونی تشویق می‌کند. به همین دلیل نظرسنجی این دوره ما درباره این گونه مجموعه‌هاست. به عنوان بیننده چه انتظاری از تلویزیون دارید؟پاسخ های دوستانتان را به این سؤال و چند سؤال دیگر بخوانید.
رویا سلیمانی از ملایر، ابتدا از برنامه‌های سخنرانی و مداحی می‌گوید. به نظر او استفاده از سخنرانان بنام می‌تواند به جذاب شدن برنامه‌های مذهبی کمک کند. برای او مداحی هم جذاب است، به شرطی که مداح معروف باشد. اما در باره مجموعه‌های مذهبی می‌گوید: «برخی از این کارها چیزهایی را نشان می‌دهند که قبلاً دیده‌ایم. اگر در این کارها نکته های جدیدی نشان داده شود، طبیعتاً برای ما جذاب‌تر است.»
محمودرضا درخشانی از تهران،دوست دارد که داستان‌ها واقعی باشد، چه داستانهای مجموعه‌ها امروزی باشد یا مربوط به گذشته‌های دور. این نوجوان از مجموعه«آخرین دعوت» که به تازگی از شبکه دو سیما پخش شده، خوشش می‌آید و دلیلش را هم تفاوت آن با دیگر مجموعه‌های این چنینی می‌داند. برای او نگاه تازه و حرف جدید داستان مهم است.
فرامرز قریبیان و مرجان شیر محمدی در صحنه ای از« آخرین دعوت»/عکس : پایگاه اینترنتی شبکه 2
فرزاد زارع‌زاده از تهران، درباره مجموعه‌های مذهبی می‌گوید:«اگر داستان‌خوب نوشته شده باشد و نویسنده از منابع مختلفی استفاده کرده باشد، مثل این است که کتاب تازه‌ای می‌خوانیم؛ کتابی که بر اساس چند منبع نوشته شده‌‌‌است.»
پیام محمدپور از تبریز، در ابتدای صحبت‌هایش به مجموعه «شب دهم» اشاره می‌کند:«این مجموعه نیازهای مذهبی مردم را به خوبی پاسخ داد. حرکتی که می‌توانست به خوبی ادامه پیدا کند، اما متوقف شد. مثل این که این حرکت فقط یک جرقه بود.»
او مجموعه‌های «او یک فرشته بود» و «اغما» را حرکتی موفق می‌داند، حرکتی که به نظرش در مجموعه‌های جدیدتر متوقف شده است.
سپیده توکلی اما معتقد است گاهی داستانهای مجموعه‌های مذهبی خوب نوشته می شود و گاهی هم نه. او ادامه می‌دهد:«بعضی از داستان‌ها برای هم سن و سال‌های من جذاب نیست، به همین دلیل آدم دلش نمی‌خواهد که آن را دنبال کند.»
او در ادامه می‌گوید:«اگر داستان‌ها درباره زندگی امامان باشد و جنبه‌های واقعی و مهم زندگی این بزرگان را به تصویر بکشند، خیلی جذاب و عبرت آموز است. متأسفانه این اتفاق خیلی نمی‌افتد.»
سلیمانی، داستانهای قدیمی مذهبی با دکور و لباس آن دوران را ترجیح می‌دهد، اما می‌گوید:«معمولاً این داستان‌ها خوب نوشته نمی‌شود. اما اگر نویسندگان بتوانند داستانهای قدیمی را خوب پرداخت کنند، کار خیلی جذاب می شود.»
او در ادامه می‌گوید:«فکر می‌کنم می توان موضوع های خوبی را پیدا کرد و در قالب امروزی به آن پرداخت.
موضوع هایی که کمتر فیلم‌نامه‌نویس‌ها به آن پرداخته‌اند.»
صحنه ای از انیمیشن عاشوراییان که از چند جشنواره جهانی جایزه هایی را کسب کرده و از تلویزیون هم پخش شده است / عکس : روابط عمومی صبا
اما زارع زاده دوست دارد که داستانهای تاریخی و امروزی باهم باشند:«در کنار هم بودن این فضاها خوب است، مثل «آخرین دعوت» که به خوبی این دو فضا را باهم ترکیب کرده بود. به نظرم تلویزیون به ساخت داستانهای تاریخی بیشتر گرایش دارد؛ چون هم زمان خوبی برای پخش آنها اختصاص می‌دهد و هم بیننده‌ها را به دیدن این کارها تشویق می‌کند.»
برای توکلی، دکور، گریم و لباس خیلی مهم است. او با این که خیلی به داستان‌ها و مجموعه‌های تاریخی علاقه دارد، اما اگر این سه عنصر به درستی رعایت نشود، ترجیح می‌دهد که داستانهای مذهبی امروزی را دنبال کند:«اگر دکور، گریم و لباس درست طراحی شده باشد و مصنوعی نباشد ، جذب کار می‌شوم. معمولاً هم سن و سال‌های من به تاریخ علاقه ندارند؛ اما این سه مورد به اضافه داستان قوی، می‌تواند تاثیرگذاری کار را بیشتر کند.»
محمدپور معتقد است که اگر این روزها کسی بخواهد شعر بگوید، نیاز امروزی را بیان می کند. به همین دلیل باید با نگاه امروزی به سراغ داستانهای مذهبی رفت:«برای این که بتوان نوجوان امروزی را جذب کرد باید نگاه امروزی داشت. این نگاه از داستان شروع می‌شود و به مسائل فنی می رسد.»
زارع‌زاده به بازیگران تازه کار اشاره می‌کند که جدید بودن چهره شان سبب شده که برای مخاطب پذیرفتن نقش‌هایی مثل انبیاء راحت‌تر باشد. او به مجموعه «یوسف پیامبر» اشاره می‌کند:«شاید اگر یک بازیگر حرفه‌ای این نقش را بازی می‌کرد این کار جذاب تر می‌شد، اما آقای زمانی به خوبی از پس این نقش برآمد و تازه بودن چهره‌‌اش به این حس کمک کرده‌است.»
درخشانی، به نقش و تاثیر بازیگران در جذاب شدن کار اشاره می‌کند:«مهم نیست که نقش مجموعه‌های مذهبی یا نقش پیامبران را یک بازیگر مشهور بازی می‌کند یا یک بازیگر تازه کار، مهم این است که بازیگر بتواند آن نقش را درست در بیاورد تا مخاطب احساس کند فضا و
اتفاق ها واقعی است.»
