در این دانشگاه نهجزوهنویسی اجباری است و نهامتحان دادن. «آینده کشور را کودکان میسازند.» این جمله با هدف افزایش احساس مسئولیت در قبال کودکان و نوجوانان در همه فرهنگها به کار برده میشود. ضرورت برخورداری این قشر از یک آموزش مناسب مقوله بسیار مهمی است و دانشگاه ویژه کودکان و نوجوانان ووپرتال هم براساس همین دیدگاه شکل گرفته. طراحان و مدیران دانشگاه میکوشند تا نوجوانان آلمانی را نسبت به ریاضی، زیستشناسی و رشتههای فنی علاقهمند کنند.
«منشا صدایی که از رادیو به گوش میرسد چیست؟ جریان برق چطور به دوشاخه منتقل میشود؟ و...» کودکان و نوجوانان پاسخ این قبیل پرسشها را در دانشگاه ووپرتال آموخته و از وجود رشتههای متفاوت علمی نیز مطلع میشوند. پروفسور ارنست آندریاس زیگلر، ایدهپرداز دانشگاه مذکور میگوید: «این دانشگاه نمونه مشابهی در اروپا ندارد. دانشجویان ما در فاصله سنی 4 تا 18 سال قرار دارند و اینجا با مفاهیم ریاضی و زیستشناسی آشنا میشوند. دانشجوها نه موظف به جزوهنویسی هستند و نه مجبور به امتحان دادن؛ چرا که فقط قصد داریم همزمان با سرگرم کردن آنها معلومات علمیشان را افزایش دهیم. ساختار آموزشی دانشگاه با ساختار مدرسهها تفاوت زیادی دارد و ما میخواهیم بچهها از یادگرفتن احساس لذت کرده و این حس را تا آخر عمر به همراه داشته باشند.»
این مؤسسه آموزشی اتوپیایی و نوپا از طرف دانشجویان کمسن و سال و والدینشان با هیجان بالایی مورد استقبال قرار گرفته، بهطوریکه علاوه بر تکمیل شدن ظرفیت دانشگاه، تعداد زیادی نیز در لیست انتظار، نامنویسی کردهاند. در حال حاضر نزدیک به 600دانشجو در این دانشگاه مشغول یادگیری هستند و پیشنهادهایی هم درخصوص افزایش ظرفیت پذیرش آن مطرح شده. تحصیل در دانشگاه ووپرتال یعنی تجربهاندوزی از راه تجربه کردن. «ریاضیات پرماجرا» و «آزمایشگاه سحرآمیز علوم زیستی» جزو عناوین جذاب درسهای این دانشگاه به حساب میآید. ساختار دانشگاه فوق بر تلفیق تجربههای صرف با مشاهده عملی همین تجربهها استوار شده.
پروفسور گلا پریسفلد، استاد رشته جانورشناسی دانشگاه تاکید میکند: «دلیلی وجود ندارد تدریس علوم همواره با پیچیدگی توأم باشد. وظیفه ما در اینجا تفکیک علوم پیچیده به مفاهیم سادهتر و ارائه منظم آنهاست. البته انجام این کار به هیچ وجه ساده نیست؛ بهخصوص اینکه دانشجویان ما از دو جنبه سنی و علمی از سطح بالایی برخوردار نیستند.»
در دانشگاه ووپرتال علاوه بر اعضای هیات علمی، دانشجویان کلاسهای بالاتر هم به آموزش دانشجویان کلاسهای پایینتر میپردازند. «استفان رات» دانشجویی که پیشتر در درس طرح موشکها موفق به دریافت جایزه شده، همراه 2همکلاسی دیگرش معلومات خود را پیرامون موشکها در اختیار دانشجویان کم سن و سالتر قرار میدهد. او میگوید: «من از آموزش بچهها خیلی لذت میبرم و انجام این کار برایم اصلا سخت نیست. استادان باتجربه زیادی اینجا تدریس میکنند اما ما نسبت به آنها از یک امتیاز مهم برخوردار هستیم؛ چرا که از نظر سنی فاصله کمتری بین ما و دانشجویان کم سن و سالتر وجود دارد و به همین دلیل بهتر میتوانیم آنها را درک کنیم.»
DW.TURKISH- 15ژانویه 2009