به گزارش همشهری آنلاین، با این حال نظرسنجی‌های انجام شده در ایالات متحده نشان می‌دهد که حدود هشت تا ۲۰ درصد از مردم ادعا کرده‌اند خارج شدن روح از بدن یا نوعی خلسه را تجربه کرده‌اند. آن‌ها می‌گویند در حالی که بدن‌شان زنده و سرحال بوده، دست‌کم یک بار احساس سبکی کرده و به نظرشان رسیده که از جایی خارج از بدن، در حال تماشای اطراف هستند. البته مسئله‌ی مهم این است که بیشتر این تجربه‌ها بعد از خواب یا بعد از هیپنوتیزم گزارش شده است.
با تخیل سفرکن
با آن‌که افراد زیادی درباره‌ی سفر روح‌شان ادعاهایی را مطرح کرده‌اند اما دانشمندان می‌گویند در سفر روح، در بیشتر مواقع، افراد شیاد از مغز شخص و توانایی تخیلش سوء‌استفاده می‌کنند.
این دانشمندان برای تایید نظرشان با تحریک مغز و تشویق فرد مورد آزمایش به خیال‌پردازی، برای او تصویرسازی کرده و فرد مورد آزمایش را تشویق کرده‌اند تا آن‌چه آن‌ها دوست دارند را در ذهنش بسازد.
در این شگرد، هیچ کاری با روح و روان فرد انجام نشده و صرفا پای رویاپردازی در میان است. این شگرد اساس تئوری «تیغ اکام» است. بخشی از این تئوری می‌گوید: «بیشتر کسانی که صدای سم اسب را می‌شنوند، در خیال‌شان دنبال اسب می‌گردند و چنین تصور می‌کنند که این جانور در اطراف‌شان مشغول گشت‌زنی است. این مثال دقیقا در زمان خواب مصنوعی هم صدق می‌کند. شما وقتی در زمان خواب، مشغول خیال‌پردازی هستید و در رویای‌تان به جای دیگری سفر می‌کنید هیچ اتفاق شگفت‌آوری نیفتاده است. در واقع شما فقط دارید خیال‌تان را پرورش می‌دهید اما روح‌تان در جای خودش باقی است، کسانی که ادعا می‌کنند چنین تجربه‌ای را داشته‌اند در واقع براثر تلقین یا با هر روش دیگری، احساس می‌کنند که روح‌شان به پرواز درآمده است.»
این گفته‌های دانشمندان در حالی است که مدعیان سفر روح در دفاع از واقعی بودن سفر خاصی که تجربه کرده‌اند می‌گویند «این سفر واقعی است چون همه‌چیز بیش از اندازه واضح، دقیق و درست به نظر می‌رسد، ضمن این‌که بعضی از آن صحنه‌هایی که در سفر روح دیده‌اند، قبلا برایشان اتفاق افتاده است.»
در مقابل دانشمندان می‌گویند که بررسی‌ها نشان می‌دهد این افراد با استفاده از یک روش خاص روانشناسانه به اسم «تخیل راهنمایی شده» می‌توانند چیزی که از آن‌ها خواسته می‌شود را روایت کنند.
در این روش، یک مربی یا روانشناس، قبل از انجام هرکاری به فرد می‌گوید قرار است چه اتفاقی برایش بیفتد و چه انتظاری باید داشته باشد. بعد از این عملیات، مغز فرد خودبه‌خود آن‌چه را به او تلقین شده انجام می‌دهد. آن‌ها به آزمایش‌های هیپنوتیزمی‌ای اشاره می‌کنند که در آن به فرد داوطلب گفته شده بود در طول آزمایش باید انتظار دیدن آدم فضایی‌ها را داشته باشد یا بعد از این هیپنوتیزم خاص، یک نیروی ناشناس، موضوعاتی را به او الهام می‌کند. نتیجه‌ی آزمایش نشان داد که فرد مورد آزمایش تمام موضوعاتی را که به او تلقین شده بود، دقیقا تصورکرده بود و به همین خاطر هم همه‌چیز خوب و واقعی به نظرش می‌رسید.
دانشمندان رد می‌کنند : دروغگو، هپروتی، هیپنوتیزمی
این‌روزها دانشمندان زیادی وجود دارند که واقعی بودن سفر ارواح را رد کرده‌اند. یکی از مسائلی که باعث شده این مسئله در بین دانشمندان نقض شود این است که آن‌ها می‌گویند در چنین سفرهایی، روح فرد در جاهایی که قبلا در آن‌جا بوده گردش می‌کند و نمی‌تواند آن‌طور که ادعا شده به مناطق خارق‌العاده‌ی دیگری سفر کند. برای مثال فردی که ادعای سفر روح دارد، در صورتی که قبلا به فرانسه سفر نکرده باشد هرگز نخواهد توانست روحش را به زیر برج ایفل ببرد.
دانشمندان می‌گویند که با این حساب، سفر روح صرفا یک خیال‌پردازی پیشرفته است و مثلا در مواردی که فردی ادعا کرده با روحش به نقاط مختلف دنیا سفر کرده می‌توان موارد نقض متعددی را پیدا کرد، به عنوان نمونه در یک بررسی فردی که ادعا می‌کرد روحش چند لحظه قبل روی دیوار چین بوده است، هیچ تصوری از آن‌جا نداشته و توصیف‌های اشتباهی از آن منطقه کرده که نشان می‌داد دچار توهم شده یا در حال دروغ‌بافی است.
دانشمندان، دلایل دیگری هم برای نقض سفر روح دارند. آن‌ها می‌گویند اگر واقعا سفر روح اتفاق می‌افتاد، مدعیان این سفر می‌توانستند کمک‌های زیادی به اکتشافات فضایی یا امدادرسانی انجام بدهند.
یکی از متخصصان به طور نمونه به انفجار نیروگاه اتمی فوکوشیمای ژاپن در سال ۲۰۱۱ میلادی اشاره می‌کند و می‌گوید اگر واقعا فرستادن ارواح افراد به مناطق مختلف دنیا امکان‌پذیر بود، چرا کسی به فکرش نرسیده بود تا روح خودش را به فوکوشیما بفرستد تا از اوضاع و احوال آن‌جا خبر بیاورد و امدادگران بتوانند عملیات نجات بهتری را سر و سامان بدهند.»
دانشمندان برای اثبات دقیق‌تر ادعاهایشان، پای تروریست‌ها را هم به ماجرای سفر روح باز کرده‌اند و می‌گویند: «یکی دیگر از مسائل دیگری که می‌شد با سفر روح آن را حل و فصل کرد، مربوط به پیدا کردن مخفیگاه تروریست‌های مخوفی مثل الچاپو یا اسامه‌بن‌لادن بود. این‌بار فقط مسئله‌ی انسان‌دوستی، مبارزه با تروریسم یا جلوگیری از مرگ انسان‌ها مطرح نبود. کسی که ادعا می‌کند چنین کاری را آموخته و به خوبی می‌تواند اجرایش کند، می‌توانست با خیال راحت، روحش را در پاکستان به پرواز در آورده و بعد از پیدا کردن مخفیگاه مخوف سرکرده‌ی طالبان، ۲۵ میلیون دلار جایزه به جیب بزند.»
یکی دیگر از ادعاهای همیشگی کسانی که به سفر روح معتقدند این است که با این روش می‌شود به سیارات دیگر سفر کرد. دانشمندان این موضوع را هم مورد انتقاد قرار داده و می‌گویند: «اگر واقعا امکان سفر روح به کهکشان‌های دیگر یا سیارات دوردست وجود داشت، بشر به جای پرداخت هزینه‌های گزاف برای احداث و تجهیز سازمان‌های تحقیقات فضایی یا فرستادن مریخ‌پیما یا ماه‌نورد می‌توانست به راحتی با فرستادن روح به مناطق دیگر جهان، کارش را پیش ببرد. با این روش، دست‌کم چند میلیارد دلار در هزینه‌ها صرفه‌جویی می‌شد.»
کتابی در انتقاد به «سفر روح»
تا به حال کتاب‌های زیادی در رد یا تایید ادعاهای مربوط به سفر روح نوشته شده و افراد مختلفی درباره‌ی آن اظهار نظر کرده‌اند ولی یکی از معروف‌ترین و معتبرترین افراد، شخصی به نام «سوزان بلکمور» است که مدت‌ها روی کسانی که ادعا کرده‌اند توانایی خارج کردن روح از بدن را دارند، پژوهش کرده است.
او در کتابی با عنوان «فراتر از بدن: پژوهشی درباره‌ی تجربه‌های خارج از بدن» می‌نویسد: «کسانی که ادعا کرده‌اند می‌توانند روح‌شان را از بدن خارج کرده و به مناطق دیگر بفرستند، در واقع هیپنوتیزم‌گرهای بسیار قهاری هستند که می‌توانند طرف مقابل‌شان را کاملا مسحور و شیفته‌ی کارشان کنند. آن‌ها پیش از آن‌که دست به کار شوند شرایط کار و محیطی را که قرار بوده در آن‌جا ماجرا اتفاق بیفتد برای داوطلبان توضیح می‌دهند تا آن‌ها بتوانند با قوه‌ی تخیل خودشان آن را بازسازی کنند.
کار این افراد دقیقا مثل کارگردان‌های تئاتر یا فیلم‌های سینمایی است. این انسان‌های چیره‌دست و چرب‌زبان صحنه‌ی اجرای نمایش و بخش‌هایی از نمایشنامه را برای مخاطب‌شان تعریف می‌کنند و از آن‌ها می‌خواهند تا خواسته‌شان را برآورده کرده و نمایشنامه را تصور کنند.»
بنابر ادعای این کتاب، یکی دیگر از راه‌حل‌هایی که این ادعا را ساده‌تر می‌کند، نوشاندن نوشیدنی‌های الکلی و محرک به افراد است. این نوشیدنی‌ها جزء ثابت بسیاری از مراسم‌های ویژه‌ی احضار روح هم هست و به روانشناس یا کسی که احضارکننده‌ی روح است کمک می‌کند تا بتواند راحت‌تر ذهن مخاطبش را در اختیار بگیرد. این‌طور که در این کتاب آمده روان‌شناسان قبل از انتخاب طعمه‌هایشان روی وضعیت روحی و روانی او بررسی انجام می‌دهند. براساس اصول احضار روح و هیپنوتیزم، کسانی که از نظر قدرت روحی سست‌عنصرتر باشند، راحت‌تر در این آزمون پذیرفته شده می‌شوند.
منبع: سرنخ. دوهفته نامه حوادث و شگفتی‌ها. شنبه۲۱ اسفند ۱۳۹۴.
نظر شما