به گزارش همشهری آنلاین از سال ۹۷ یا هشت و تا زمستان سال ۱۴۰۰، در هر پنجره تابستانی شایعات و اخباری در مورد احتمال بازگشت رامین رضاییان به پرسپولیس شنیده شده و هواداران این تیم را هیجانزده میکرد. این اتفاق در نهایت حدود یک سال و نیم قبل رخ داد و پرسپولیس بعد از پنج فصل قهرمانی متوالی در لیگ برتر، برای غلبه بر استقلال آماده تحت هدایت فرهاد مجیدی و تکرار موفقیت خود در فصل زمستان رامین رضاییان را جذب کرد.
علیرغم شروع خوب این بازیکن و درخشش، به خصوص در امور هجومی، پرسپولیس در نهایت در تکرار عنوان قهرمانی خود ناکام ماند و در نیم فصل دوم نتایج چندان خوبی نگرفت. اما ارسال پاس گل در دربی مقابل استقلال، نقطه عطف دوران حضور این مدافع راست ۳۲ ساله در پرسپولیس بود و البته علیرغم کارنامه خوب در بخش هجومی، در نهایت یحیی گلمحمدی تمایلی به حفظ رامین رضاییان نشان نداد و دانیال اسماعیلیفر، بازیکن موردعلاقه خود را، برای این پست جذب کرد.
در روزهای گرم تابستان و در شرایطی که اخبار حاکی از بازگشت رامین رضاییان به لیگهای عربی بود، او در نهایت سپاهان را به عنوان مقصد بعدی خود انتخاب کرد و لباس زردرنگ به تن کرد. مطابق انتظار، هنگام انتقال یک بازیکن از استقلال و پرسپولیس به اصفهان و به خصوص از پرسپولیس، فضای خوبی برای آن نفر وجود ندارد و ابراز علاقههای مکرر رامین به رنگ قرمز نیز اوضاع را در بدو ورود برای او کمی دشوار کرده بود.
اما رضاییان که قاعده بازی کسب محبوبیت را به خوبی بلد است، از همان ابتدا تلاش کرد رابطه خوبی با هواداران سپاهان برقرار کند. گلزنی در اولین بازی فصل مقابل استقلال، کار رامین رضاییان را در ادامه فصل راحت کرد و حضور کارلوس کیروش روی نیمکت تیم ملی ایران، شرایط را به کلی برای او تغییر داد. انگیزه رامین برای بازگشت به تیم ملی و حضور در جام جهانی دوچندان شد و در نهایت او در بین بازیکنانی نام گرفت که در هر سه بازی جام جهانی در ترکیب اصلی قرار گرفتند.
گلزنی مقابل تیم ملی ولز نام رامین رضاییان را در تاریخ فوتبال به ثبت رساند و هنگام بازگشت از جام جهانی، او بهترین بازیهای فصل خود را در ترکیب سپاهان به نمایش گذاشت. در فصل زمستان تقریبا هر هفته شاهد گلزنی یا ارسال پاس گل از سوی رامین بودیم و درخشش این بازیکن یکی از عوامل اصلی کاهش فاصله قابل توجه سپاهان با صدر جدول و قرار گرفتن در رتبه اول جدول لیگ برتر در پایان سال 1401 بود.
سال جدید نیز با درخشش دوباره رامین رضاییان، حضور او در ترکیب تیم ملی و زدن گل برتری مقابل کنیا آغاز شد. اما شب گذشته او در یکی از حساسترین مسابقات فصل سپاهان دوباره عملکرد بسیار خوبی داشته و در پیروزی این تیم نقشآفرینی کرد. گل اول سپاهان ابتدا با استپ فوقالعاده این بازیکن، در ادامه نفوذ و بعد ارسال دقیق رامین رضاییان به مرکز محوطه شکل گرفت و این شهریار مغانلو بود که با ضربهای دقیق توانست گل اول تیمش را به ثمر برساند.
اما نکته مهم، شادی گل تند، پرهیجان و خشن رامین رضاییان بعد از ارسال این پاس گل بود. او به سمت هواداران سپاهان مشتهای خود را با نهایت شدت گره کرد و نشان داد که نقش مهمی در به ثمر رسیدن این گل داشته است. حتی بخشی از جشن شادی تیمی نیز حول محور رامین رضاییان تشکیل شد تا ثابت شود او در همین اولین فصل حضور در سپاهان تبدیل به چه بازیکن مهمی در رختکن شده است.
این شور و انگیزه وحشتناک رامین رضاییان برای قهرمانی، این مفهوم را در ذهن متبادر میکند که او بیشتر از همه به دنبال کسب موفقیت در فصل جاری است. او اینقدر در تیم جدیدش اعتماد به نفس پیدا کرده که حتی هفته قبل به نوعی به هواداران سپاهان نیز گلایه کرد و از آنها خواست مانند طرفداران تراکتور ورزشگاه را مملو از تماشاگر کنند.
درخواستی که البته دیروز به بهترین شکل اجابت شد و خود رامین رضاییان نیز بعد از بازی تشکر مفصلی از طرفداران سپاهان بابت این حمایت همه جانبه در نقش جهان داشت. به نظر میرسد مسیر تیم ژوزه مورایس از دو رقیب دیگر برای قهرمانی آسانتر است و برتری در مسابقات مستقیم، آنها را در جدول لیگ برتر دست بالا قرار داده است.
رضاییان در سالهای اخیر و بر خلاف اوایل دوران حضور در میدان، تمام تمرکز خود را روی حفظ آمادگیاش قرار داده و جالب است بدانید او که عاشق بستنی است، شش سال لب به خوراکی موردعلاقه خود نزده و تمامقد به دنبال حفظ فیزیک فوقالعاده خود است.
اگر این اتفاق رخ دهد، بیتردید نقش رامین رضاییان در قهرمانی سپاهان در این فصل پررنگ خواهد بود. بازیکنی که هر هفته فریاد میزند در 32 سالگی تمام نشده و هنوز هم میتواند برگ برنده یک سرمربی برای کسب موفقیت محسوب شود. بازیکنی با ابعاد و رفتار خاص، که هر جور شده حق خود را در زمین میگیرد و اینقدر شرور (از جنبه مثبت) است که ثابت کرده به این راحتی مغلوب نمیشود. پس عنوان باانگیزهترین بازیکن فصل برای فتح عنوان قهرمانی تقدیم میشود به رامین رضاییان.
نظر شما