دکتر اریک سیگمن که در مقالهای در ژورنال انستیتوی بیولوژی این موضوع را بررسی میکند میگوید وبسایتهایی مانند فیسبوک با کم کردن دید و بازدیدها، سلامت روانی افراد را هدف قرار میدهند.
نتایج مطالعات برروی کاربران شبکههای اجتماعی با نتایج پژوهشهایی که پیشتر در مورد فعالیتهای آنلاین نوجوانان انجام شده بود تفاوت دارد و تقریباً عکس این قضیه را نشان میدهد.[فعالیتهای آنلاین نوجوانان؛ نتایج یک پژوهش]
به گفته وی عدم رویارویی و فعالیتهای واقعی میتواند اثراتی بر سلامت افراد داشته باشد.
در بخش دیگری از تحقیقات وی اشاره میشود که کمبود دیدارهای چهره به چهره میتواند ژنها را دستکاری، سیستم ایمنی بدن را ضعیف، میزان هورمونها را تغییر، سلامت عروق و مغز را تهدید کند.
وی در گزارشش مطرح میکند که شبکههای اجتماعی و فعالیتهای آنلاین یکی از دلایل ایزوله شدن کاربران اینترنت در زندگی است.
دکتر سیگمن میگوید: "فعالیتهای اجتماعی آنلاین یکی از رو به رشدترین بخشهای اینترنت است. شبکههای اجتماعی قرار است به ما اجازه بهبود زندگی خود را بدهند ولی نتیجه کار کاملاً عکس این است."
وی میافزاید که با رشد اینترنت و شبکههای اجتماعی، میزان دید و بازدیدها و رویاروییهای واقعی بین افراد کاهش پیدا کردهاست.
به نظر وی زمانی که انسانها با یکدیگر ملاقات میکنند واکنشهای هورمونی و فیزیکی در بدن رخ میدهد که در شبکههای اجتماعی و اتاقهای گفتگو اثری از آن نیست.
او در بخش دیگری از مطالعه خود بیان میکند که فعالیتهای آنلاین قابلیت افراد در فعالیتهای گروهی زندگی و تعامل با دیگران را به شدت کاهش میدهد.