ما به مردم عزیزمان و فهم و فرهنگ آنان اعتماد داریم و بر این باوریم که خود با رعایت مقررات، مهرورزی را توسعه خواهند داد.
به امید روزی هستم که اصولا و باتوجه به رعایت قوانین توسط آحاد مردم، جریمه و برخوردی وجود نداشته باشد. بنابراین اجرای مصوبه را فعلا متوقف کنید. از خداوند متعال برای ملت بزرگ ایران بهروزی و سعادت مسالت دارم و آنان را به برادری و رعایت حال یکدیگر از جمله در رانندگی دعوت می‌کنم.»
این متن نامه‌ای است که رئیس‌جمهوری در تاریخ سه‌شنبه ۲۰ مهر ۱۳۸۴ در پاسخ به نامه وزیر کشور درخصوص اجرای مصوبه افزایش جرایم رانندگی، نوشت و بدین ترتیب دستور توقف اجرای این مصوبه را صادر کرد.
مستند قانونی افزایش جریمه‌های رانندگی، ماده 18 قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی و درآمدهای دولت بود که به هیأت دولت اجازه می‌داد جریمه‌های رانندگی را از 10 تا 350 هزار ریال تعیین کند، بر همین اساس هیأت دولت (سابق) در آبان ماه سال 1382 افزایش جرایم را طی جداولی تصویب کرد که در مدت 3مرحله این افزایش صورت گیرد و مراحل اول و دوم این افزایش، آذر 1382 و تیر 1383 بود، مرحله سوم آن نیز قرار بود از اول تیر 1384 اجرا شود که با مصوبه هیأت دولت اجرای آن به مهر ماه 84 موکول شد و در مهر ماه نیز این مصوبه با دستور رئیس‌جمهوری جدید متوقف ماند.
اکنون حدود 3 سال و نیم بعد از اجرای این مهرورزی، حدود 80 هزار نفر از شهروندان ایرانی بر اثر تصادفات کشته شده‌اند؛ آمار رسمی اعلام شده نشان می‌دهد رانندگان ایرانی با دریافت 19میلیون برگ جریمه در طول 7 ماه به جمع پرتخلف‌ترین رانندگان جهان پیوسته‌اند.
به استناد آمارهای رسمی راهور در 7ماهه ابتدایی سال 1387 برای رانندگان سراسر کشور 19میلیون برگه جریمه صادر شده است که این تعداد نسبت به‌مدت مشابه سال گذشته بیش از 17درصد رشد نشان می‌دهد.
فرمانده نیروی انتظامی، آمار کشته شدن 8/2 نفر درساعت را در تصادفات جاده‌ای تایید می‌کند، جانشین رئیس پلیس راهنمایی و رانندگی نیز از کشته شدن 17هزار و 333 تن در تصادفات رانندگی طی 8ماهه امسال خبر داده و گفته 11هزار و 961 نفر در تصادفات جاده‌ای برون‌شهری جان باختند.
در وقوع تصادف 3 عامل انسان، راه و خودرو نقش دارند که در ایران عامل انسانی بیشترین علت وقوع تصادفات است. به اذعان سردار احمدی‌مقدم، فرمانده نیروی انتظامی «اکنون برخی از جریمه‌ها حالت بازدارندگی ندارند».
حالا بعد از 3 سال و نیم مدارا و مهرورزی، دولت میزان جرایم تخلفات رانندگی در شهرها و جاده‌های کل کشور را اصلاح کرده ، باید به این سؤالات پاسخ دهد که:
1- مهرورزی 3 سال و نیم دولت بر متخلفان رانندگی چه دستاوردی داشته است ؟
2-تا چه حد طی این مدت به آن روزی که رئیس‌جمهوری آرزوی آن را کرد یعنی روزی که « اصولا و باتوجه به رعایت قوانین توسط آحاد مردم، جریمه و برخوردی وجود نداشته باشد » نزدیک شده‌ایم.
3- چرا هیچ نهاد مسئولی طی این مدت نسبت به صدمات ناشی از جلوگیری از افزایش جریمه‌ها اعتراض نکرد؟
4-چه اقداماتی از سوی وزارت کشور برای فرهنگ‌سازی در میان رانندگی ایرانیان به‌گونه‌ای که «موجب رعایت حال دیگران شود» صورت گرفته است؟
5- آیا اکنون با افزایش جریمه‌ها به تنهایی می‌توان از 400 هزار تصادفی که هرسال در ایران رخ می‌دهد جلوگیری کرد؟
