روزی روزگاری کارنامه

همشهری؛ دوچرخه-فاطمه عباسی: با اینکه دانش آموزی زرنگ و شاگرد اول بودم، همیشه در روز کارنامه دلشوره می گرفتم. دلشوره می گویم دلشوره می شنوید! دوران مدرسه برای ما دهه شصتی‌ها دوران رقابت سفت و سختی بین دانش آموزان و حتی مدارس بود. کارنامه‌های دوره دبستان یرای ما نمره داشت. در پایان هر فصل هم امتحانات مشخصی داشتیم. بعد از هر یک سوم سال تحصیلی، آزمونی از درس‌های خوانده شده برگزار می ش.  اسم درس ها ردیف می‌شد و مقالبش نمرات ثلث اول و ثلث دوم از 20 قرار می‌گرفت. با این تفاوت که ثلث سوم امتحانات پایان سال بود و باید کل کتابهای درسی را می خواندیم و هرچه در چنته داشتیم رو می‌کردیم. دیگر اینجا نمرات از 40 حساب می‌شدند و آن وقت بود که نیم نمره ناقابل هم می توانست معدلمان را حسابی پایین بیاورد.

حالا کارنامه‌ها توصیفی شده؛ معمولا هم «خوب» و «خیلی خوب» می گیرند و خیلی هم خبری از آزمون و امتحان و برگه های سوال و جواب نیست. بی راه هم نیست! شماها در دنیای پیشرفته تری قد کشیدید و علاوه بر درس‌های مدرسه، مهارت های متنوع تری دارید؛ مثلا مهارت دلشوره نگرفتن در روز کارنامه.

از این جالب تر اما کارنامه های مادرو پدربزرگ هاست. خیلی سال قبل، مدرسه رفتن آنقدر که امروز آسان و همه گیر است، نبود؛ معلم ها خیلی سخت گیر بودند و درس ها هم با درسهای امروزی فرق داشت. امتحانات در برگه هایی بزرگ و بدون اسم و در سالن‌های سراسری برگزار می شد و از نمرات کم و بد نگویم که خود قصه هفتاد من کاغذ است.  

دعا می کنیم کارنامه ای درخشان داشته باشید.

این روزها چیزهای قدیمی که روزی ارزش چندانی نداشتند قیمتی شده اند. مثلا همین کارنامه های قدیمی که برای مجموعه دارها جالب و خریدنی اند در حالی‌که زمان پدربزرگ مادربزرگ ها و حتی زمان ما خیلی رسم نبود کارنامه بچه ها را تا سال ها نگه دارند. برای همین من با کمک دوستانم کارنامه هایی قدیمی و از دهه های مختلف را جمع کردم تا به شما نشان دهم. این گزارش تصویری احتمالا برای والدین هم جالب است. پس پیش آنها بروید و با هم به این تصاویر دیدنی و خاطره انگیز نگاه کنید. حتما پدر مادر ها و پدر بزرگ مادربزرگ هایتان، حتی عمه و خاله و عمو و دایی های شما با دیدن این کارنامه ها یاد خاطراتشان خواهند کرد. خوب به آنها گوش کنید و برای ما بنویسید که دانش آموزهای قدیمی و امروزی چه فرق هایی دارند؛ چه چیزهایی بهتر شده و چه چیزهایی اگر هنوز وجود داشت بهتر بود. منتظر نوشته های شما هستیم و دعا می کنیم کارنامه ای درخشان داشته باشید.

1-در سال 67 تحصیلات ابتدایی 5 ساله بود و بچه ها هم نمرات بهتری می گرفتند. مثلا سید بهزاد، اهل اردستان، با معدل 18.89 و با انضباط 20 فارغ التحصیل شده است. انگار بعد از انقلاب سرعت صدور گواهی هم بیشتر شده چون در همان سال صادر و ثبت شده است.

2- این قدیمی ترین برگه ای است که پیدا کردم؛ یک گواهی پایان تحصیلات ابتدایی که حدود 4 سال پس از فارغ التحصیلی آقا مهدی صادر شده است. او ساکن شهر زواره بود و در خرداد 1329 امتحانات پایانی اش را با معدل 14.7 به پایان رساند و رفتارش در دبستان خیلی خوب بوده است.

 3- کارنامه های جدید دیگر دستنویس نیستند، نام دروس فرق کرده و انضباط هم با عنوان شایستگی عمومی ثبت شده است. مثلا این گل پسر گرگانی در تمام موارد خیلی خوب درخشیده است.

4- سال تحصیلی جاری فرق چندانی با سالهای قبلش ندارد. پارمیسای کوشا هم خیلی خوب عمل کرده و نوبت اول ارزیابی اش را با توصیف خیلی خوب پشت سر گذاشته. حتما نوبت دوم را هم همینطور درخشیده و با خیال راحت به کلاس چهارم راه پیدا کرده است. هنوز کارنامه نهایی اش را برای من نفرستاده است.

5- این اولین نسل از کارنامه های کامپیوتری است که با رنگ قرمزش حسابی به چشم می آید. تقریبا طرحی شبیه کارنامه های امروز دارد اما با آن عنوان «نظام جامع انفورماتیک» و ثلث بندی هایش، فقط متولدین دهه شصت خاطره دارند.

6- این کارنامه نمرات سال پنجم دختر خانمی به نام مریم است که در سال تحصیلی 46-47 کلاس پنجم بود و در شمیرانات تهران درس می خواند. او در درس انشاء تجدید گرفت اما در امتحانات شهریور حسابی جبران کرد. به اسم درس ها و نمرات نگاه کنید. اینطور که پیداست 5 و زیر آن تجدید حساب می شده. میزان غیبت های او هم زیر کارنامه اش ذکر شده است.

7- کارنامه بعدی مربوط به کلاس پنجم مینا خانم است که سال 52 -53، یعنی دهه بعدی، رتبه های قابل توجهی بین 44 نفری که همکلاسی اش بودند کسب کرده است با این حال در حساب و هندسه نیاز به تلاش بیشتری داشت :دی