ولی میدانم که جنگیدن در چند جبهه برای یک بازیکن در روزهای پایانی فصل چه لذتی دارد. بازیها فاصله کمی دارند و به سرعت از راه میرسند و در بیشتر اوقات شما فرصتی برای تمرینات هماهنگی ندارید.
شما احساس خستگی میکنید و واقعا خسته هستید ولی به مبارزه ادامه میدهید. شما انگیزه زیادی دارید و آدرنالین، هیجان مسابقات و حمایت هواداران به شما قدرت ادامه راه میدهد چراکه میدانید افتخارات بزرگ انتظار شما را میکشند.
وقتی ما در سال 1984 به قهرمانی سهجانبه لیگ، جام قهرمانان اروپا و جام اتحادیه رسیدیم، من از قبل میدانستم که ممکن است فصل را با سه، دو یا حتی بدون جام به پایان ببریم. تا وقتی که جام قهرمانی را لمس نمیکنید روی لبه تیغ قرار دارید ولی این شرایط بسیار هیجانانگیز است. برای اینکه در همه جامها موفق باشید، لازم است که در تیم، قدرت فرماندهی و تجربه و در رختکن مردان بزرگی داشته باشید.
ما در آنفیلد ذهنیت برتریجویانهای داشتیم و یونایتد فعلی دارای چنین ویژگی است. ولی نکته دیگری که موجب برتری منچستریونایتد نسبت به سایر مدعیان لیگ برتر میشود، پتانسیل بینظیر نیمکت ذخیرههای این تیم است. وقتی آرسنال، لیورپول و چلسی همه بازیکنانشان را در اختیار دارند و بهترین ترکیبشان را به زمین میفرستند، تفاوت محسوسی بین چهار تیم وجود ندارد ولی با توجه به آنچه در شش هفته اخیر دیدهایم، توان نیمکت منچستر از مجموع سه تیم دیگر بیشتر است و همین تفاوت اصلی را به وجود میآورد.
بزرگترین نگرانی درباره لیورپول، حتی وقتی آنها در ماه ژانویه در صدر جدول بودند، وابستگی بیش از اندازه به جرارد و تورس بود. این واقعیت زمانی آشکار شد که در زمان غیبت تورس،
جای خالی گلهای او احساس میشد. جرارد در این فصل فوقالعاده بوده ولی یک بازیکن نمیتواند به تنهایی همه کارها را پیش ببرد. ولی قدرت منچستریونایتد در مجموعه بازیکنان آنهاست. وقتی منچستریونایتد با یک تیم ضعیفتر بازی میکند و این را در بازی چهارشنبه (امشب) مقابل نیوکاسل و بازی شنبه جام حذفی مقابل فولام خواهیم دید، سر الکس به بازیکنان اصلیاش استراحت میدهد. ولی هفته آینده وقتی یونایتد با اینترمیلان و بعد از آن لیورپول بازی دارد، میتوانید مطمئن باشید که او قویترین تیمش را به زمین میفرستد.
تصمیم فرگوسن در استفاده چرخشی از بازیکنان عالی بود ولی او نفرات کافی برای این کار را دارد. دانستن اینکه او میتواند شش تغییر انجام دهد و قدرت تیم دستنخورده بماند، فوقالعاده است. موفقیت داخلی و اروپایی یونایتد هیچ ارتباطی با تطبیق تاکتیکهای سرالکس با رقیبان ندارد. دلیل اصلی، بازیکنانی است که او میتواند به زمین بفرستد و یونایتد از این نظر بیمانند است.
لیورپول مشکل گلزنی داشت و در بازیهای خانگی زیادی به تساوی رسید ولی بازیکنان تعویضی که به زمین میآمدند خیلی خوب نبودند. بازیکنان ذخیره به اندازه کافی موثر نبودند و ضعف نیمکت این تیم را آشکار کردند. در عوض به نظر میرسد که منچستریونایتد میتواند هر قدر که بخواهد تعویض کند.
برای فینال جام اتحادیه، چهار بازیکن کلیدی آنها حتی روی نیمکت هم نبودند و با این وجود آنها باز هم برنده شدند. آنها میتوانند به طور همزمان دو تیم به زمین بفرستند و باز هم برنده شوند. آنچه در حال حاضر به آنها کمک میکند، لغزشهای حریفان است که روحیه این تیم را خیلی بالا میبرد. وقتی من بازی میکردم همه بازیها به طور همزمان و ساعت 15 بعدازظهر شنبه انجام میشد و اولین کاری که هنگام خروج از زمین انجام میدادیم، پرسیدن نتایج سایر بازیها بود. اگر رقیبان مغلوب میشدند یا مساوی میکردند، روحیه زیادی میگرفتیم و این برای تیم رقیب هم صدق میکند. یونایتد در حال حاضر هر هفته پیروز میشود و این فشار زیادی روی تیمهای پایینتر وارد میکند.
سئوال بزرگ اینجاست که آیا آنها میتوانند هر پنج جام را ببرند؟ به نظر میرسد که سرنوشت قهرمانی لیگ برتر مشخص شده ولی جام حذفی هنوز باقی مانده و لیگ قهرمانان، تورنمنت کاملا متفاوتی است. تیمهای خوب زیادی درا ین جام حاضرند و البته یونایتد هم یکی از آنهاست. سرالکس میداند که تیمش شانس چنان موفقیتی را دارد و چیزی که باید تیمش را از آن دور نگه دارد، غرور است. در لیورپول ما هرگز درباره قهرمانی این یا آن جام صحبت نمیکردیم. ما میدانستیم که اوضاع میتواند به زیان ما تغییر کند چراکه فوتبال ورزشی است که میتواند شما را بدجور غافلگیر کند. تنها کافی است که یک یا دو اشتباه بکنید و کل فصل شما دگرگون میشود. این وظیفه سرالکس است که کاری کند تا چنین اتفاقی نیفتد.
آلن هانسن - مدافع سابق لیورپول