این کامپیوتر ذخیره فایل (file-level computer data storage) به یک کامپیوتر شبکهای متصل است (computer network) که به کلاینتهای شبکههای متعدد امکان دسترسی به دادهها را فراهم میسازد.
کاربران شبکههای خانگی شاید مایل باشند از یک دیسک سخت اشتراکی در شبکه استفاده کنند تا دسترسی گروهی به موسیقی، عکس، ویدیو و اطلاعات داشته باشند.
این هارد درایوها که به ذخیره شبکهای یا ذخیره متصل به شبکه Network-attached storage یا (NAS) موسوم هستند، دستگاههای ذخیرهسازی هستند که بیصدا کار کرده، راهاندازی آنها ساده است و به طور میانگین 10 وات برق مصرف میکنند.
این رقم را باید با رایانه شخصی مقایسه کرد که در ساعت دستکم 60 وات برق مصرف میکند و حتی کمتر به دادههای موجود در آن مراجعه میشود.
هارددرایوهای NAS عموما حجمهای باورنکردنی زیادی را برای ذخیره اطلاعات عرضه میکنند و از تجهیزات کافی برای استفاده به عنوان فضای پشتیبان برای هارددرایو رایانه شخصی یا لپتاپ برخوردارند. تقریبا همه سیستمهای عامل در حال حاضر میتوانند روزانه به ذخیره اطلاعات پشتیبان بپردازند.
یکی از گلایههای مکرر از هارددرایوهای NAS سرعت انتقال داده است. حتی اگر این هارددرایو از اتصال اترنت (Ethernet) سرعت بالا هم برخوردار باشد، اما پردازشگرهای کارگذاری شده در آن اغلب به اندازه کافی قدرت ندارند تا به نرخهای حداکثری بیشینه تئوریک برسند.
حداکثر سرعت معمول این دستگاهها 20 مگابایت در ثانیه (MByte/s) است و حتی در برخی موارد این سرعت به 10 مگابایت در ثانیه و حتی کمتر هم میرسد
مجله c't - چاپ هانوفر