به گزارش همشهری آنلاین روزگار ما، روزگار خوانندگانِ جرقه‌ای است. کسانی که زود می‌آیند، زود مشهور می‌شوند، زود کنسرت می‌دهند و زود هم محو می‌شوند...
این خوانندگان موسیقیِ سرگرمی به مخاطبان ارائه می‌کنند. گاهی عمر خوانندگیِ آنان به بیشتر از دو یا سه سال هم نمی‌رسد. برای تصدیق این صحبت‌ها برگردید و به نامِ خوانندگانی دقت کنید که در دهه ۹۰ شنیده‌اید و اکنون تقریباً هیچ اثری از آنان در عرصه موسیقی وجود ندارد.
در این میان هستند خوانندگانی که نه تنها آثارشان تاریخ مصرف ندارد، بلکه حتی چند سال دوری از عرصه موسیقی هم نمی‌تواند آنها را به سمت فراموشی ببرد. شهرام شکوهی یکی از همین خوانندگان است که حدود پنج سال از عرصه موسیقی و خوانندگی دور بود. او اکنون تصمیم به بازگشت به عرصه موسیقی گرفته است. شکوهی در طول دوران فعالیتش در عرصه موسیقی، آثاری ارائه کرد که توانست نامش را تا کنون در ذهنِ مخاطبان موسیقی ثبت کند. آثاری که سطحی و یک بار مصرف نبودند و بیشترشان از سطح کیفی بالایی بهره می‌بردند.
شکوهی حدود پنج سال از عرصه موسیقی و خوانندگی فاصله گرفت. در روزهایی که نزدیک به بازگشت دوباره این خواننده می‌شویم، با او هم‌کلام شدیم تا درباره دوران نبودش در عرصه موسیقی و البته علت بازگشتش با او به گفت‌وگو بنشینیم.
در ادامه حاصل گفت‌وگو با شهرام شکوهی را می‌خوانید:
شما خواننده‌ای هستید که تا همین چند سال پیش در اوج فعالیت در عرصه موسیقی بود. فعالیتی که به یک‌باره متوقف شد و شما از این عرصه کنار کشیدید. علت اصلی رفتن‌تان چه بود؟
بعد از آخرین کنسرتی که در سال ۱۳۹۷ برگزار کردم، به دلیل مشکلات و ناراحتی قلبی تصمیم گرفتم استراحت کنم. مدتی کنار کشیدم و بعد از مدتی به لطف خدا حالم بهتر شد. البته در ادامه به کرونا خوردیم و بعد هم که اتفاقات سال گذشته برای مدتی موسیقی را به تعطیلی کشاند و در نهایت امسال فضا برای بازگشت دوباره به صحنه برایم فراهم شد.
مدت دوری‌تان از صحنه و خوانندگی به چند سال رسید؟
حدود پنج سال شد.
آخرین اجرایتان در چه سالنی بود. سال ۱۳۹۷ در تالار وزارت کشور روی صحنه رفتم.
اوضاع جسمی‌تان در حال حاضر چطور است؟ مشکل قلبی که داشتید رفع شده است؟
بهتر شده‌ام. چیزی نیست که به طور کامل خوب شود و تمام؛ بلکه باید با آن بسازیم؛ نه سربه سرش بگذارم و نه خیلی دست روی دست بگذارم.
در سال‌های دوری از خوانندگی، آهنگی هم منتشر کردید؟
در این چند سال، چهار یا پنج قطعه منتشر کردم.
به جز مشکل سلامتی، دلگیریِ دیگری از فضای موسیقی داشتید؟
هر کسی برای دلگیری از اوضاعِ کارش، می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد. واقعیت این است که زندگی کردن بدون خوانندگی برایم خیلی سخت است. اگر من هم هنرمند به حساب بیایم؛ هنرمند با ارائه هنرش زنده است. از این رو بود که باید برمی‌گشتم.
در دوران کرونا این دوری از صحنه برایم سخت شده بود. وابستگی به حرفه، مخاطبان و کار برایم بسیار زیاد است.
در نخستین گامِ برگشتن به عرصه موسیقی، کارتان را با کنسرت شروع کردید و قرار است در تهران روی صحنه بروید. استقبال از اجرایتان چگونه بوده است؟
استقبال خیلی بیشتر از چیزی بود که تصور می‌کردیم. همین که مردم من را یادشان هست خیلی خوشحالم.
برای نخستین اجرا سراغ سالنی با ظرفیت بالا هم رفته‌اید. گویا بلیت‌های کنسرت‌تان هم به طور کامل فروش رفته است. سالنی که قرار است کنسرت اجرا شود بزرگترین سالن ایران است. به لطف خدا و با استقبال مخاطبان استقبال خیلی خوب بوده است. از این کلک‌های بلیت فروشی هم نداریم و بلیت‌فروشی کنسرت ما واقعی است.
در حال حاضر عمر خوانندگان در موسیقی پاپ ایران به دو یا سه سال محدود شده است. یعنی یک خواننده می‌آید و مشهور می‌شود و دو، سه سالی روی صدر اخبار است و بعد هم افول می‌کند. حال چه می‌شود که مخاطبان یک خواننده پس از پنج سال دوری خواننده محبوب‌شان، هنوز هم او را در یاد دارند.
مخاطبان من تینیج نیست و موسیقی که ارائه می‌کنم صرفاً سرگرم‌کننده نیست. مخاطبانم کسانی هستند که دوران هیجاناتِ لحظه‌ایِ ناشی از نوجوانی و جوانی را پشت سرگذاشته‌اند و شروع به تفکر کرده‌اند و وقتی آهنگ را می‌شنوند به آن فکر می‌کنند و صرفاً برای پر کردن گوش آن را نمی‌شنوند.
مخاطب من هیجانی تصمیم نمی‌گیرد. در همین روزها، آهنگی که من ۱۲ سال پیش در آلبوم اولم منتشر کرده‌ام وایرال شده و در ویدیوها از آن استفاده می‌شود. این برایم باعث افتخار است که اثرم هنوز شنیده می‌شود و از آن لذت می‌برند. شکر خدا این توفیقی است که نصیبم شده است.
چرا مسیر دشوار را در موسیقی انتخاب کردید. چرا سراغ شعرهای دم دستی و موسیقی‌های سرگرم‌کننده نرفتید؟
شما انتخاب‌هایی در کارتان دارید. شما در هر صنعتی می‌توانید با ساده‌تر کردن و ارزان‌تر کردنِ محصول‌تان، مخاطب و مشتری را بیشتر کنید. ولی با این کار شما در عمل کیفیت را پایین آورده‌اید. افتخار می‌کنم که مخاطبانم اهل تفکر هستند.
جنس صدای شما هم خاص است و در میان صداهایی که از خوانندگان موسیقی پاپ در کشورمان می‌شنویم، بسیار متفاوت است.
جنس صدای من هم می‌تواند جذب کننده و هم دفع کننده باشد. اما حسنش این است که نمی‌توانید نسبت به آن بی اهمیت باشید. یا باید آهنگی که با صدای من پخش می‌شود را رد کنید یا باید با دقت آن را بشنوید.
انتخاب شعرهای‌تان به چه شکل انجام می‌شود؟
من از خیلی سال پیش کار موسیقی را شروع کردم. اما زمانی که به طور حرفه‌ای کارم را آغاز کردم، ۳۷ ساله بودم. آن زمان هیجان‌های جوانی را پشت سر گذاشته بودم و به بلوغ فکری رسیده بودم و در انتخاب شعرها خیلی تابع احساسات و نظرات دیگران نبودم.
البته این‌ها به این مفهوم نیست که من هیچ اثرِ ساده‌ای ندارم. اتفاقاً آهنگ‌های ساده هم خوانده‌ام که برای همان مخاطب جدی فضای ساده‌تری هم فراهم کنم. اما بیشتر آثارم که تا کنون حدود ۷۰ قطعه است، نیاز به تفکر و تامل دارند.
برای برگزاری کنسرت در خرداد ۱۴۰۲ و اخذ مجوز، مشکل خاصی نداشتید؟
خیر؛ مشکل خاصی نداشتم. من کم حاشیه هستم و دنبال حاشیه نیستم. حاشیه را دوست ندارم؛ حتی اگر برای استفاده تجاری و ابزاری باشد. بعضی از دوستان این کارها را می‌کنند و روی موج خبری می‌افتند. به هر حال برای برگزاری کنسرت و گرفتن مجوز هیچ مشکل و ممنوعیتی نداشتم؛ البته درباره تیتراژ سریال‌ها اگرچه پیشنهادهایی داشتم ولی امکان کار نبود ولی گاهی دیدم جایی که لازم بوده صدای من در رسانه ملی استفاده شده، کمی کنجکاو هستم دلیل این موضوع را بدانم.
گروهی که با آنها روی صحنه خواهید رفت، همان گروهِ قدیمی شماست یا هنرمندان دیگری را در گروه‌تان گرد هم آورده‌اید؟
نوازندگان من تقریباً همه با خودم وارد عرصه موسیقی شدند. شاکله گروه همان قدیمی‌ها هستند. البته نوازندگان جدیدی هم وارد گروه شده‌اند.
فضای آهنگ‌هایی که روی صحنه خواهید برد چطور؟ فضای این آثار تغییری کرده یا مانند گذشته است؟
فُرم کارمان را به سمتی برده‌ایم که فضای موسیقی اسپانیش در آهنگ‌ها بیشتر از گذشته است.
نقش گیتار در آهنگ‌ها پررنگ بود، ولی الان دنبال این رفته‌ایم که در پرفورمنس به سمت واقعیت اجرایِ خودمان و اسپنایش بودن کار برویم. مخاطبان این اجرا بدانند که اجرای متفاوتی را می‌بینند.
علاوه بر مسئله بیماری، یکی از دلایلی که چند سال پیش کار موسیقی را رها کردم همین بود که کارها برایم فضای روزمره گرفته بود و شبیه کارمندی شده بود. الان آمده‌ام که هر بار کار جدیدی ارائه کنیم. اگر دوباره حسِ تکرار به من دست بدهد، باز هم کنار می‌روم. مخاطبی که برای دیدن و شنیدن کنسرت هزینه زیادی می‌کند حق دارد که اجرای متفاوتی ببیند.
در اجرای پیش‌رو چه آثاری را می‌خوانید؟
به طور طبیعی برخی از آهنگ‌های قبلی‌ام را باید اجرا کنم، چرا که مردم از ما این را می‌خواهند. از سوی دیگر آهنگ‌های جدیدی هم برای مخاطبان اجرا می‌کنیم.
اجرایتان را در شهرستان‌ها هم به صحنه می‌برید؟
وقتی شروع کنیم به شهرهای دیگر هم می‌رویم. قبل ازاینکه به دوره سکوت برسم حدود ۳۰۰ اجرای شهرستان داشتم. مخاطبانم در شهرستان‌ها هم پرانرژی هستند و هم درک بالایی از موسیقی دارند.
نظر شما