تعجب نکنید! ساختن سازههایی از جنس ماکارونی یکی از جذابترین و در عین حال مهم ترین کارهایی است که دانشجویان رشته عمران انجام میدهند. هرساله هم مسابقههایی در این زمینه برگزار میشود که استقبال زیادی از آن می کنند. «سازه ماکارونی» به سازهای گفته میشود که تنها با استفاده از ماکارونی و چسب ساخته شده باشد. هدف از این کار بررسی، میزان مقاومت آنهاست؛ به این ترتیب که بعد از ساخت سازه به قلابی که در زیر آن وصل شده است، وزنههایی آویزان میشود تا میزان تحمل سازه را تا زمانی که بشکند ، اندازهگیری کنند. البته وزن و طراحی خود سازه هم از موردهایی است که در تعیین بهترین سازه نقش دارد.
هفته گذشته مسابقه سازههای ماکارونی برای دانشآموزان منطقه سه تهران برگزار شد و نوجوانان توانستند مقاومت سازههای خودشان را به نمایش بگذارند و علت ضعف آنها را بررسی کنند. «طراوت داوودیان» یکی از شرکت کنندگان در این مسابقه است که در کلاس اول دبیرستان درس میخواند. او درباره سازهای که به کمک دوستانش ساخته، این طور میگوید: «سازه ما که اسمش را «ولکان» گذاشتیم و ساخت آن حدود سه هفته زمان برده، 538 گرم وزن دارد و توانسته 73 برابر وزن خودش، یعنی چیزی حدود 39 کیلوگرم را تحمل کند و به عنوان مقاومترین سازه مسابقه شناخته شود. طراوت درباره علت بالا بودن میزان مقاومت سازهاش میگوید: «هر قدر محل برخورد تکههای ماکارونی قویتر باشد، آن سازه محکمتر است. در کل سازههایی که انحنای بیشتری هم دارند، نسبت به بقیه وزن بیشتری را تحمل میکنند.»
«نگین نیلی» یکی دیگر از نوجوانهای علاقهمند به این رشته است که میخواهد در آینده در رشته معماری ادامه تحصیل بدهد. سازهای که او و دوستانش ساختند، با وزن 400 گرم توانست 15 کیلوگرم بار را تحمل کند. آنها از ابتدای سال روی پلهای ماکارونی کار کردند و سازههای زیادی را مورد آزمایش قرار دادند و به این نتیجه رسیدند که سازههای قوسی شکل استحکام بیشتری نسبت به سازه های مثلثی دارند. به نظر نگین، در ساخت سازهها از درسهایی مثل هندسه و فیزیک خیلی استفاده میشود و این مسئله باعث جذابتر شدن کار با ماکارونیها شده است. وقتی از نگین میپرسم که بیشتر دوست دارد ماکارونی بخورد یا با آن پل بسازد در جوابم میگوید: «هردو عالی هستند!»