کارشناسان خواستار آن شده‌اند که در این همایش، به مشکلات زیاده‌روی در مصرف آب و سوء مدیریت در این زمینه به‌طور جدی رسیدگی شود.
مارتین گایگر، کارشناس آلمانی بنیاد زیست‌محیطی همایش جهانی آب (WWF) معتقد است که جهان مستقیما به سوی یک بحران فراگیر آب می‌رود. طبق ارزیابی این نهاد، پیامدهای این بحران، دامنگیر آلمان نیز خواهد شد. مهاجرت روستاییان، تضعیف کشاورزی و پایان توریسم در مناطق محبوب گردشگری، تهدیداتی جدی در این زمینه هستند.
هشدار کارشناسان اقتصادی
همایش جهانی آب در استانبول، بزرگ‌ترین گردهمایی دانشمندان، سیاستمداران و کارشناسان آب از سراسر جهان است. در این گردهمایی که از تاریخ ۱۶ تا ۲۲ مارس (26 اسفند تا 2 فروردین) برگزار می‌شود، بیش از ۲۰ هزار تن شرکت می‌کنند.
روسای سازمان‌های بین‌المللی، وزیران بیش از صد کشور و ۲۵ تن از رهبران دولت‌های جهان، جزو شرکت‌کنندگان در این همایش هستند.
کارشناسان اقتصادی نیز در آستانه برگزاری این همایش هشدار دادند که کوتاهی در رسیدگی به مشکل کمبود آب، می‌تواند پیامدهای فاجعه‌باری داشته باشد. اتحادیه‌های صنعتی اعلام کردند که اگر در صنایع و کشاورزی آب کمیاب شود، فرصت‌های شغلی زیادی از دست خواهد رفت. افزون برآن، اگر فاضلاب‌ها پاکیزه نشوند، هزینه‌های بهداشت و بهای مواد خام افزایش و باروری کاهش خواهد یافت.
دو خط مشی متفاوت
از سوی دیگر، مناقشه‌ای بر سر سیاست‌های آتی در این زمینه و راه‌حل‌های پیشنهادی وجود دارد. در شماری از کشورها مانند ترکیه، دولت و بخش اقتصادی، خواهان ساختن سدهای تازه هستند تا بتوانند زمین‌های بیشتری را آبیاری کنند و انرژی بیشتری به دست آورند. ولی گروه‌های طرفدار محیط زیست هشدار می‌دهند که این‌گونه پروژه‌های بزرگ، برای انسان‌ها و طبیعت مشکلات تازه‌ای به همراه می‌آورند. به همین دلیل، سازمان‌های غیردولتی، در روزهای آینده در استانبول، همایش بدیلی برگزار خواهند کرد.
اولریش آیشلمن، یکی از سخنگویان کارزار بین‌المللی علیه ساختن سد "ایلیزو" در جنوب شرقی ترکیه می‌گوید: «نام همایش جهانی آب گمراه‌کننده است. درست‌تر آن می‌بود که می‌گفتند همایش بهره‌کشی از آب. زیرا در اینجا مسئله فقط بر سر تبدیل آب به پول است. به انسان‌ها، طبیعت و دستاوردهای فرهنگی به ندرت توجه می‌شود».
به گزارش دویچه‌وله، همایش پیشین جهانی آب، در سال ۲۰۰۶ در پایتخت مکزیک برگزار شد. این همایش پیش از هر چیز، تحت تاثیر این پرسش بود که آیا آب یک نعمت اقتصادی است، یا اینکه آیا دسترسی به ذخایر آب، یک حق اساسی به شمار می‌رود.
شرکت کنندگان در آن همایش نتوانستند بر سر این موضوع به توافق برسند. وزیران ۱۲۰ کشور جهان، در اعلامیه پایانی آن همایش تنها نوشتند که اهمیت آب برای یک توسعه سازگار با محیط زیست در جهان، به رسمیت شناخته می‌شود
