همشهری آنلاین - یلدا فرهمند: هنگامی که بر سفره رنگین می‌نشیند، بی‌اشتها می‌شود و وقت استراحت، تا از آرامش خانواده‌اش اطمینان نیابد، خواب به چشمانش نمی‌آید. به خور و خواب نمی‌اندیشد، مگر فرزندانش نیازی نداشته باشند. همه می‌دانند که مظهر این همه عشق و صفا و فداکاری مادر است که به حق مخاطب این پیام الهی قرار گرفته است: «بهشت زیر پای مادر است. » حال اگر او با همه خصایل نیک انسانی، از بزرگ‌ترین هدیه الهی نیز چشم‌پوشیده و عزیز کرده‌اش را برای جهاد به جبهه‌های حق علیه باطل فرستاده باشد، یک گام از برخی مادران پیش‌تر رفته و بهترین الگوی تربیت فرزند به حساب می‌آید. نکته بینی‌های مادران شهدا در پرورش فرزند، خود جای تأمل بسیار دارد.
قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
لطفاً لبخند بزنید
ماجرای «علی‌اکبر غفاری» با خیلی از پسران همسالش تفاوت داشت. مادر خود با طمأنینه و آرامشی مثال‌زدنی با اعزام او همراه شد و رضایت نامه‌اش را امضا کرد. نه اینکه مهر مادری نداشت، اما زمان بازگشت پیکر او از اینکه سعادتمندی زودهنگام فرزند نوجوانش را می‌دید به وجد آمده بود.
«مریم جان شیخی» که خود یکی از مادران نمونه منطقه است، اصلی‌ترین راه تربیت درست کودکان و نوجوانان را رفتار صحیح با آنان می‌داند و می‌گوید: «طرز برخورد مودبانه با بچه‌ها و اجتناب از تلخ زبانی و تشر زدن به آنها باعث نزدیک شدن فرزند به والدین می‌شود. اگر آنها از قبل برای انتخاب دوست توجیه شده باشند، به افراد نالایق نزدیک و از مسیر صحیح خارج نمی‌شوند. »
او معتقد است حتی بچه‌های سرکش و بازیگوش هم با خوش اخلاقی و نرم زبانی رام و سر به راه می‌شوند و دوستان خود را همان‌گونه که شایسته خانواده است انتخاب می‌کنند.
ورود به دنیای فرزندان
«تیغ قدیمی‌ها برش بیشتری داشت. » این گفته ما نیست، بلکه خودشان هم بر آن صحه می‌گذارند. این از راه و رویه زندگی فرزندانشان گرفته تا انتخاب دوست و رعایت ادب و احترام در پیشگاه بزرگ‌ترها، به خوبی محرز و مشخص است. برای اینکه والدین هنگام تنبیه و وقت تشویق، همان‌کاری را می‌کردند که به نفع بچه‌ها بود. مادر شهید «علی صوری»، همان‌طور که مادر را حامی فرزند می‌داند، به تذکر بهنگام او نیز به‌عنوان یک اصل مهم در تربیت فرزند اشاره می‌کند و می‌گوید: «رعایت حجاب و نوع پوشش مناسب، چه برای دختران و چه پسران الزامی است و امری مهم در جامعه محسوب می‌شود. مادر همچنین باید به معاشرت فرزندش توجه داشته باشد. چنانچه مادر با فرزندش فاصله داشته و او مجبور باشد با دوست نابابش درد دل کند، عواقب بسیار بدی به همراه خواهد داشت. بنابراین مادر همواره باید این خلأ را پر کند تا پای یک بیگانه که از فرصت‌ها برای سوء‌استفاده شخصی‌اش بهره‌می‌برد به زندگی فرزندش باز نشود. » «بتول صوری» اضافه می‌کند: «حضور بچه‌ها در اجتماع نشانگر شخصیت خانواده آنهاست. پس باید جایگاه هر کس به فراخور خانواده‌اش حفظ شود و این شدنی نخواهد بود مگر اینکه همه چیز به‌طور دوستانه تحت کنترل مادر خانواده قرار داشته باشد. حسن اخلاق در این میان کاربردی بوده و نقش کلیدی در تربیت مناسب فرزندان خواهد داشت. »
او در ادامه، راه‌های دیگری برای راهیابی مادران به خلوت فرزندان پیشنهاد می‌کند که خرید هدیه و همپا شدن با او در تفریحات مختلف به شمار می‌رود. به گفته او؛ ممکن است ورود مادران به دنیای فرزندان کمی زمانبر باشد، اما مطمئناً شدنی خواهد بود.
آزادی بی‌حد و حصر ممنوع!
بعضی می‌گویند این روزها نمی‌شود مثل قدیم بچه‌ها را تربیت کرد، اما «زهرا تاجمیری» اعتقاد دیگری دارد. او می‌گوید: «امروزه جوانان فرصت‌ها و امکانات بهتری برای تربیت فرزندانشان در اختیار دارند. فقط باید مراقب باشند که بچه‌ها از داشته‌هایشان سوء‌استفاده نکنند. اگر از من بپرسید، می‌گویم در کوچه ماندن و آزادی بی‌حد و حصر دادن، چه به پسر و چه دختر آفت‌های زیاد و جبران‌ناپذیری در پی دارد که به مرور زمان خودش را بیشتر نشان می‌دهد. »مادر شهید «عباس نوری» از جمله آثار بد وقت‌گذرانی پسران در کوچه و خیابان را عادت به مردم آزاری و گرفتاری در کام افیون می‌داند و می‌گوید: «بعضی‌ها گمان می‌کنند که باید به پسران آزادی بیشتری داد، بی‌خبر از آنکه پسران بیشتر در معرض خطر ابتلا به اعتیاد بوده و مستعد پرداختن به خلافکاری هستند. پس لطفاً آزادی پسرانتان را تعریف و چارچوبی برای آن مشخص کنید. دوستانشان را زیر نظر بگیرید و رفت و آمدشان را کنترل کنید تا دوران بحرانی تربیتی را پشت سر بگذارند و به امید خدا مایه سرافرازی شما و جامعه شوند.
_______________________________________________________________
*منتشر شده در همشهری محله منطقه ۱۴ در تاریخ ۱۳۹۳/۰۲/۲۶
نظر شما