همشهری آنلاین-مینا جوانفرد: وقتی پس از ورشکستگی کارگاه کوچکش، شروع به ادامه تحصیل کرد کمتر کسی فکر می‌کرد در راهی که پیش گرفته موفق شود. تا جایی که بتواند آموزشگاهی را تأسیس و چندین نفر در آن مشغول کار شوند. اما واقعیت این است که این مرد ۳۸ ساله، کسی است که از مشکلات نترسید و با عزم و اراده‌ای مثال‌زدنی‌کاری کرد که امروزه به‌عنوان کارآفرین منطقه شناخته شود. صحبت از «حسین معصومی»، مدیر مؤسسه فنی و حرفه‌ای است که با مدرک کارشناسی مهندسی تکنولوژی خودرو، راه و روش جدیدی برای آموزش به کارآموزانش در پیش گرفته است. مردی که با وجود زندگی در منطقه‌ای محروم ثابت کرده که محرومیت از امکانات، مانع پیشرفت و تلاش نیست و با دست‌های خالی هم می‌توان دست خیلی‌ها را گرفت و برایشان اشتغال‌زایی کرد. در یک روز پاییزی راهی آموزشگاهش در سرای محله بهمنیار می‌شویم تا معصومی برایمان از داستان زندگی، رمز و رازهای موفقیت، ظرفیت‌های محله و همکاری مؤسسه‌اش با شهرداری برای کمک به بچه‌های بهزیستی بگوید.
قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
شکست مقدمه‌ای برای موفقیت
بعضی اهل ریسک هستند؛ به توانایی‌هایشان اعتماد می‌کنند و در مسیری قدم می‌گذارند که پیش از آن هیچ تجربه‌ای از چند و چون آن نداشته‌اند. حسین معصومی یکی از همین افراد است. کسی که در دبیرستان از تحصیل کناره‌گیری کرد و به کار آزاد روی آورد. خودش درحالی که لبخندی بر لب دارد خاطرات آن دوران را برایمان تعریف می‌کند: «من در شرایط محیطی خوبی رشد نکردم و همین باعث شد ترک تحصیل کنم. پس از ورود به بازار کار، کارگاه ساخت بردهای الکتریکی راه‌اندازی کردم و ۴۰ نفر کارگر داشتم. اما متأسفانه ورود کالاهای چینی به بازار، کار ما را هم مانند اصناف دیگر از رونق انداخت و کارگاه من پس از مدتی ورشکسته شد.» این جوان هم‌محله‌ای اما پس از ورشکستگی امیدش را از دست نداد و تصمیم گرفت ادامه تحصیل دهد. در این‌باره ادامه می‌دهد: «زمانی که شروع به ادامه تحصیل کردم؛ اطرافیانم مرا مسخره می‌کردند و می‌گفتند بعد از ۸ سال امکان ندارد موفق شوی. اما من در تحصیل دنبال چیزی بودم که آنها نمی‌دانستند. زمانی که درس قانون کار و کارآفرینی را می‌خواندم متوجه شدم که تمام عوامل ورشکستگی من در این کتاب نوشته شده بود و من اگر این کتاب ساده دبیرستانی را می‌خواندم در کارم شکست نمی‌خوردم. همین موضوع باعث شد به درس علاقه‌مند شوم و پیشرفت کنم.»
از ترک تحصیل تا مدرک دانشگاهی
خیلی‌ها هر روز از بیکاری و گرانی گلایه دارند. خیلی‌ها کم و کاستی‌هایشان را به مشکلات جامعه نسبت می‌دهند. بیراه هم نیست، اما گاهی کمی خلاقیت یا تغییر نگاه می‌تواند اتفاقات بسیار جالبی را برای افراد رقم بزند. مانند هم‌محله‌ای ما که طعم کار در بازار آزاد را چشیده بود و این بار به درس و تحصیل روی آورد و همین اتفاق باعث شد صفحه جدیدی در زندگی‌اش باز شود. معصومی که تا سال سوم دبیرستان در رشته ریاضی فیزیک درس خوانده بود برای گرفتن دیپلم مجبور می‌شود تغییر رشته و در رشته کاردانش ادامه تحصیل دهد. خودش این اتفاق را موهبتی از طرف خدا می‌داند و می‌گوید: «آن زمان تنها مدرسه شبانه در منطقه ما که من می‌توانستم در آن درس بخوانم؛ هنرستان کاردانش بود و به همین دلیل مجبور شدم رشته مکانیک خودرو را انتخاب کنم. همزمان با آن در یک مغازه مکانیکی شروع به کار کردم. ساعت‌هایی که همکارهایم استراحت می‌کردند من درس می‌خواندم. شاید به نظر دیگران این کار بیهوده بود اما درنهایت توانستم در رشته مهندسی مکانیک خودرو وارد دانشگاه شوم. اگر در رشته ریاضی ادامه تحصیل می‌دادم به موقعیت و موفقیتی که امروز دارم نمی‌رسیدم و خدا را شکر می‌کنم که باعث شد در رشته فنی و عملی درس بخوانم.»
شروع کار با جیب خالی
در همین روزگاری که بیکاری و مشکلات امان خانواده‌ها و به‌خصوص جوان‌ترهایی را بریده است که پشتوانه مالی چندانی هم ندارند جوان هم‌محله‌ای ما دست به کار شده و به جای گلایه از زمین و زمان راهی جدید را امتحان می‌کند. حسین معصومی کسی است که بدون هیچ سرمایه و پشتوانه‌ای کارش را شروع کرده است. خودش در این‌باره می‌گوید: «روزی به بازار ماشین‌آلات صنعتی رفتم و فروشنده‌ای به من اعتماد کرد و توانستم یک دستگاه دیاگ را از دم قسط بخرم. پس از آن به خیابان بهمنیار در محله خودمان رفتم و مکانیکی را پیدا کردم که سن و سالی از او گذشته بود و معلوم بود با دستگاه‌های جدید آشنایی ندارد. وقتی به او گفتم که دستگاه دیاگ دارم و می‌توانم کمکش کنم او هم بسیار استقبال کرد چون به دنبال کسی می‌گشت که با این دستگاه آشنا باشد. به این‌ترتیب کارم را با جیب خالی شروع کردم و کم‌کم توانستم پول دستگاه را پرداخت کنم و مغازه‌ای هم در همان محله بخرم. همزمان تحصیلاتم را هم ادامه دادم تا اینکه یک روز مدیر یکی از آموزشگاه‌های فنی و حرفه‌ای برای تدریس پیشنهادی داد. همین موضوع جرقه‌ای شد تا من خودم آموزشگاهی تأسیس کنم و شیوه کار را به‌طور عملی به بچه‌ها آموزش دهم.»
درس در کنار کار عملی
از پله‌های طبقه آخر سرای محله بهمنیار که بالا می‌رویم صدای دستگاه‌ها به گوش می‌رسد. این طبقه به آموزشگاه فنی و حرفه‌ای آریان اختصاص یافته است. آموزشگاهی که به بچه‌ها و کارآموزان به‌طور علمی آموزش می‌دهد و برای آموزش هم از دستگاه‌ها و متدهای روز دنیا استفاده می‌کند. حسین معصومی مدیر این آموزشگاه درباره روش و شیوه تدریس می‌گوید: «با اینکه آموزش فنی و حرفه‌ای کشور ما در سطح تخصصی انجام می‌شود اما متأسفانه تمام متدها و روش‌هایی که آموزش می‌دهد برای ۴۰ سال پیش است و بچه‌ها با تکنولوژی روز آشنا نمی‌شوند و ماشین‌آلات و دستگاه‌های جدید را نمی‌شناسند. از طرفی صنعت خودروسازی روزبه روز در حال پیشرفت و تحول است و آموزشگاه‌های خصوصی مثل ما نمی‌تواند هر روز دستگاه‌های جدید را خریداری کند. به همین دلیل کشور کره سازمانی راه انداخته که دستگاه‌های جدید را در اختیار بقیه قرار می‌دهد و راه آشنایی با ابزارآلات جدید را فراهم می‌سازد. خوشبختانه ما تنها مؤسسه‌ای در کشورمان هستیم که با این مرکز ارتباط داریم تا از طریق این کانال ارتباطی از آموزش‌ها و دستگاه‌های روز دنیا عقب نمانیم و کارآموزان را با تکنولوژی روز دنیا آشنا کنیم.
گر دست فتاده‌ای بگیری مردی!
کارآفرین هم‌محله‌ای ما علاوه بر اینکه افراد بسیاری را وارد بازار کرده برای حمایت از نیازمندان و کارآفرینی بچه‌های بی‌سرپرست یا بدسرپرست ایده‌های بسیاری در سر دارد. به تازگی با شهرداری منطقه ۱۹ همکاری را شروع کرده که منجر به عملی شدن این ایده‌ها می‌شود. خودش در این زمینه بیشتر توضیح می‌دهد: «هدف این آموزشگاه در ۸ سالی که تأسیس شده، وارد کردن مستقیم دانش‌آموزان به بازار کار است. به همین دلیل ما با بازار و صنعت خودرو قرارداد داریم و افراد پس از گذراندن دوره آموزشی، برای کارآموزی به بازار می‌روند و راه و چاه کار را یاد می‌گیرند و پس از مدت کوتاهی به درآمدزایی می‌رسند. به همین جهت از کسانی که طالب آموزش هستند؛ اما توان مالی ندارند هزینه نمی‌گیریم چون زمانی که مشغول کار شوند می‌توانند هزینه را پرداخت کنند. این روزها همکاری‌مان را با ارگان‌های مختلف شروع کرده‌ایم. از طریق شهرداری به سرای محله نقل مکان کرده‌ایم تا فضای بیشتری در اختیارمان باشد. قرار است بچه‌هایی که از طرف شهرداری و بهزیستی به ما معرفی می‌شوند با هزینه کمتر یا رایگان آموزش ببینند و پس از آن مستقیم وارد بازارکار شوند. امیدواریم در این زمینه همکاری خوبی داشته باشیم و راهی را برای یاری به نیازمندان ایجاد کنیم.»
-----------------------------------------------------------------------------------------------
*منتشر شده در همشهری محله منطقه ۱۹ در تاریخ ۱۳۹۵/۰۸/۰۵
نظر شما