همشهری آنلاین- حسن حسن زاده: باید پای صحبتهایش بنشینی و ببینی با چه شور و حرارتی از ایدههایش برای تولید لباسهای متناسب با فرهنگ اصیل اسلامی ـ ایرانی میگوید. باید از دغدغههایش برای معرفی این لباسهای سنتی به جوانان و ترویج آن در جامعه بشنوی. باید برایت از فراز و نشیب ۱۲ سال حضور و تلاش در عرصه تولید پوشاک وطنی بگوید تا هرگز تصور نکنی موفقیت امروزش اتفاقی است. این شما و این صحبتهای کارآفرین جوان محله زاهدگیلانی.
قصههای خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
با ۱۵۰ هزار تومان سرمایه شروع کردم
از نوجوانی دوست داشتم کار کنم و روی پای خودم بایستم. اوایل که هنوز دانشآموز بودم، هم درس میخواندم و هم در مغازه پیتزافروشی پدرم کار میکردم و برای خودم درآمدی دست و پا کرده بودم. مدتی بعد که به واسطه یکی از دوستانم با کار فروشندگی لباس آشنا شدم، پنجره جدیدی به رویم باز شد. همان چند ماه فروشندگی در یک لباسفروشی کافی بود که جرقه مهمترین اتفاق زندگیام در ذهنم زده شود. با اینکه هیچ اطلاعی از کار تولید لباس نداشتم و اصلاً جنس و نوع پارچهها را نمیشناختم اما تصمیم گرفتم به جای فروشنده لباس، تولیدکننده لباس باشم! ریسک بزرگی بود اما در ۲۲ سالگی و در حالی که سرمایه چندانی هم برای شروع کار نداشتم، تصمیمم را عملی کردم. جالب است بدانید کارم را با همان ۱۵۰ هزار تومانی که تا آن روز پسانداز کرده بودم شروع کردم. با همان اطلاعات کمی که در کار فروشندگی از جنس و نوع پارچه بهدست آورده بودم، مقداری پارچه خریدم، یک کارگاه بسیار کوچک اجاره کردم و با کمک ۴ خیاط شروع به تولید مانتو کردم!
از ۳ خیاط تا ۴۰۰ نیروی کار
«آن روزها همزمان با تولید مانتو، کار سنگشویی پارچه را هم تجربه میکردم. آنجا بود که آشناییام با انواع نخ و پارچه بیشتر شد. یکی از همان روزها یک نوع پارچه دوخته شده با الیاف طبیعی کشف کردم که چندان در دوخت لباس از آن استفاده نمیشد. اتفاقی که باید، افتاد. فکر کردم چرا از این پارچه در تولید لباسهای سنتی استفاده نکنم؟ همان ایده باعث شد کار تولید مانتو را رها کنم و وارد عرصه جدیدی شوم.» مهدی آذری که انگار استاد ورود به عرصههای ناشناخته است، در ادامه میگوید: «آن زمان لباسهای سنتی دوخته شده با الیاف طبیعی و با طرحها و نقوش ایرانی ـ اسلامی وجود داشت اما هنوز در میان مردم جا نیفتاده بود و قدم گذاشتن در این مسیر برای جوان تازهکاری مثل من یک ریسک خطرناک محسوب میشد. اما از آنجا که علاقه زیادی به این طرحها داشتم و نگاهم فارغ از درآمد مالی، معطوف به اشاعه فرهنگ اصیل ملی و آیینیمان بود، بدون ترس تمام ذهن و فکرم را روی این کار متمرکز کردم و جالب است بدانید کار تولید لباسهای سنتی مردانه و زنانه که فقط با ۳ خیاط و یک طاقه پارچه شروع کردم، امروز به لطف خدا به حدی گسترش پیدا کرده که بیش از ۴۰۰ نفر در فرایند نخریسی، بافندگی و برش و دوخت آن مشارکت دارند و آن سرمایه ۱۵۰ هزارتومانیام امروز بیش از ۱۰۰ برابر شده است.»
با تحریمها قوی شدیم و رقبای چینی را دور زدیم
تحریمهای اقتصادی ناجوانمردانهای که علیه ما اعمال شد، خیلی تلخ و کمرشکن بود اما آثار مثبتی هم داشت. آن شرایط سخت باعث شد بسیاری از تولیدکنندگان داخلی عزمشان را جزم کنند و در همان وضعیت نابرابر در میدان بمانند و خلاقیتهایشان را بروز بدهند. آن تحریم برای من هم نتیجه عکس داشت؛ با حداقل هزینه ممکن کارگاهم را راه انداختم و با کمک تعداد کمی کارگر که هدف همهمان موفقیت در تولید بود، شروع به فعالیت کردیم. در آن میان، بهترین راه برای مقابله با لباسهای بیکیفیت و ارزانقیمت چینی که بازار را قبضه کرده بودند، تولید لباسهای زیبا و باکیفیت بود. تلاش کردم تمام هنر و خلاقیتم را خرج کارم کنم و با استفاده از پارچههای با کیفیت و بهکارگیری طرحها و الگوهایی که ریشه در اصالت و فرهنگمان داشته باشد، لباسهایی تولید کنم که رقبای چینی مانند آن را تولید نکرده باشند. تولید لباسهای سنتی ایرانی ـ اسلامی، بهترین انتخاب بود. با قدرت شروع کردیم و به لطف خدا کارمان هر روز بیشتر از دیروز رونق گرفت. با تولید پوشاک سنتی باکیفیت، علاوه بر اینکه در درآمدزایی موفق بودم، توانستم برای تعداد زیادی از هممحلهایهایم هم کارآفرینی کنم و این، شادی و رضایت مضاعفی برایم به همراه داشت.
حالا لباسهای سنتی هم طرفدار دارد
کارآفرین جوان و موفق محله زاهد گیلانی علاوه بر اینکه ۶ کارگاه برش، دوخت و تولید لباسهای سنتی ایرانی ـ اسلامی در منطقه راه انداخته و نیروهایش را هم از میان اهالی منطقه انتخاب کرده، چند کارگاه دیگر هم در دیگر نقاط شهر راهاندازی کرده و امروز برای بیش از ۴۰۰ نفر شغل ایجاد کرده است. او درباره ظرفیت طرحها و الگوهای ایرانی ـ اسلامی برای پاسخ به نیازهای عرصه تولید پوشاک اینطور میگوید: «فرهنگ ایرانی ـ اسلامی ما بسیار غنی است. از جملات و اشارات پرمعنی بزرگان دین و اشعار زیبای فارسی گرفته تا طرحها و نقشهای سنتی و اسلامی، همه اینها میتواند دستمایه تولیدکنندگان برای طراحی لباسهایی فاخر برای جوانان باشد. شاید ۱۰ سال قبل که تازه این کار را شروع کرده بودم، چندان استقبالی از لباسهای سنتی نمیشد اما خوشبختانه امروز نه تنها اهالی فرهنگ و هنر بلکه جوانان از همه طیفها استقبال بسیار خوبی از این طرحها میکنند. این حمایت و استقبال باعث شده من، روز به روز در هدفم برای تولید پوشاک وطنی با طرحهای ایرانی ـ اسلامی مصممتر شوم.»
_________________________________________________________
*منتشر شده در همشهری محله منطقه۱۳ در تاریخ ۱۳۹۴/۰۷/۱۲
نظر شما