توپ فوتبال و توپ جنگی!

به گزارش همشهری آنلاین، جام جهانی ۱۹۴۶ یک سال پس از پایان جنگ جهانی دوم، هیچ کشوری مایل به دریافت میزبانی جام جهانی نبود. تقریبا تمام کشورهای درگیر در جنگ ترجیح می‌دادند هزینه سنگین برگزاری چنین رقابت‌هایی را صرف ساخت دوباره کشور خودشان و جبران خرابی‌های به بار آمده در جریان جنگ کنند. در چنین شرایطی و با چنین نگاهی برگزارکردن جام جهانی نمی‌توانست محلی از اعراب داشته باشد و به همین سبب این تورنمنت در سال ۱۹۴۶ هم برگزار نشد تا کشورهای مختلف جهان بتوانند رفته‌رفته از جنگ فاصله بگیرند. سرانجام این برزیل بود که بار دیگر وارد گود شد و میزبانی جام جهانی ۱۹۵۰ را گرفت تا این رقابت‌ها پس از ۱۲ سال دوباره پیگیری شود.  
 
اف ای کاپ
مسابقات اف ای کاپ فوتبال انگلیس که امروزه با قدرت و قطعیت انجام می‌شود، حدفاصل سال‌های ۱۹۳۹ تا ۱۹۴۵ به سبب وقوع جنگ جهانی لغو گردیده بود. انگلیسی‌ها که خلا چنین مسابقاتی را حس می‌کردند سعی کردند با یک تورنمنت کوچک‌تر این جای خالی را تا حدودی پرکنند. آن‌ها جام جنگ را در شرایطی به راه انداختند که تمام تورنمنت‌ها، فوتبالیست‌ها و تیم‌های فوتبال تحت‌تاثیر جنگ قرار گرفته بودند. جام جنگ در فاصله ۶ ساله غیبت اف ای کاپ و با قانون‌های خاص خودش-مثلا محدودیت فاصله سفر تیم‌ها به ۵۰ مایل- برگزار شد و تیم‌های وستهم، پرستون، وولوز، بلکپول، چارلتون و بولتون موفق به فتح آن شدند. این مسابقات همانند بسکتبال ان بی ای در دو کنفرانس مختلف برگزار می‌شد و پس از رویارویی تیم‌های شمال و جنوب با یکدیگر، از هر منطقه یک تیم به فینال مسابقات راه پیدا می‌کرد.
 المپیک ۱۹۴۰
دوازدهمین دوره المپیک قرار بود در فاصله ۲۱ سپتامبر تا ۶ اکتبر ۱۹۴۰ در توکیو برگزار شود. با توجه به تداوم جنگ‌های بین چین و ژاپن در آن مقطع از همان ابتدا فشارهای زیادی بر روی انتخاب ژاپن به عنوان میزبان رقابت‌ها از سوی کمیته بین‌المللی المپیک وجود داشت. بسیاری از کشورها حتی صحبت از تحریم مسابقات را به میان آوردند و در نهایت خود ژاپنی‌ها نیز راضی شدند تا مسابقات به کشور دیگری واگذار شود و سرانجام هلسینکی به عنوان میزبان جدید المپیک ۱۹۴۰ انتخاب شد. این المپیک در سایه جنگ جهانی هیچ‌گاه فرصت برگزار شدن پیدا نکرد. ۱۲ سال بعد هلسینکی بار دیگر برای میزبانی المپیک اقدام کرد و این‌بار موفق به دریافت آن شد. ژاپنی‌ها نیز در سال ۱۹۶۴ توانستند این مهم را به نام خود ثبت کنند
 المپیک ۱۹۱۶
میزبانی المپیک ۱۹۱۶ قرار بود به برلین برسد که جنگ جهانی اول از راه رسید و مسیری متفاوت به خواسته‌های آلمانی‌ها بخشید. آن‌ها در سال ۱۹۱۲ و در چهاردهمین کنگره فیفا توانستند میزبانی المپیک را از آن خود کنند و در این راه شهرهایی مثل آمستردام؛ کلیولند، بروکسل و بوداپست را شکست دهند اما شروع جنگ جهانی اول در سال ۱۹۱۴ همه چیز را تغییر داد. در ابتدا به نظر نمی‌رسید جنگ برای مدتی طولانی ادامه پیدا کند اما دو سال بعد المپیک ۲۰۱۶ هم در کنار تمام قربانیان این جنگ بزرگ قرار گرفت. بیست سال پس از این اتفاق ژرمن‌ها بار دیگر میزبان المپیک شدند و این‌بارکه  هیتلری در کار نبود توانستند این رقابت‌ها را در صحت و سلامت کامل در برلین برگزار نمایند.
 المپیک ۱۹۴۴
در ژوئن سال ۱۹۳۹ و در شرایطی که کشورهای صاحب‌نامی مثل ایتالیا، یونان، کانادا، مجارستان و آمریکا در تلاش جدی برای دریافت میزبانی المپیک بودند این انگلیس بود که میزبانی را از آن خود کرد و قرار شد تا المیپک تابستانی ۱۹۴۴ را در لندن برگزار کند. این مسابقات نیز به سبب تداوم جنگ جهانی دوم لغو شد. علیرغم برگزار نشدن المپیک ۱۹۴۴، انگلیسی‌ها برای دریافت میزبانی المپیک مدت زیادی صبر نکردند. آن‌ها به جهت لغو المپیک ۱۹۴۴ توانستند بدون انتخابات و خارج از نوبت میزبانی المپیک ۱۹۴۸ را دریافت کنند.
اروپا
فصل ۴۰-۱۹۳۹ فوتبال آلمان تنها کمی پس از آغاز به موجب شروع جنگ جهانی اول تعطیل شد و البته در ماه اکتبر با تعداد کمی از تیم‌ها ادامه پیدا کرد. فوتبال آلمان نیز همانند سایر کشورها بیشتر حالت منطقه‌ای پیدا کرد تا از سفرهای طولانی مدت و به ویژه هوایی تیم‌ها جلوگیری شود. اوضاع در ایتالیا هم به همین شکل بود و تیم‌ها به جای شرکت در یک لیگ واحد در لیگ‌های منطقه‌ای بازی می‌کردند و حتی تعدادی از منطقه‌ها نیز تیم‌ها را گروه‌بندی کرده بودند تا مسابقات فوتبال بین تیم‌های نزدیک به هم برگزار شود. شاید این تنها کشور سوئیس بود که به عنوان یک کشور بی‌طرف در میان کشورهای اروپایی لطمه فوتبالی کمتری از جنگ خورد. یکی دیگر از مصائب مهم دوران جنگ عدم ثبت بازی‌های بازیکنان و تیم‌ها به عنوان بازی رسمی بود. برای مثال انگلیسی‌ها در این مدت ۲۹ بازی ملی غیررسمی با تیم‌های ولز و  اسکاتلند برگزار کردند!