روزنامه همشهری؛ گروه خانواده- مژگان مهرابی: سلامت و امنیت خانواده از مهم‌ترین موضوعاتی است که دین اسلام تأکید زیادی بر آن دارد. ارتباط صمیمانه زن و شوهر، رشد و تعالی فرزندان و... زمانی رخ می‌دهد که افراد خانواده در چارچوب تعریف‌شده‌ای رفتار کنند. درصورت رعایت روابط سالم به‌خصوص وقتی بیرون از خانه و خانواده درست انجام شود، می‌توان تضمین داد هیچ خانواده‌ای با بحران مواجه نخواهد شد، اما در عوض اگر تعاملات اجتماعی زنان و مردان در مسیر خود صورت نگیرد و روند نامتعارفی داشته باشد، دور از ذهن نیست که در مدت زمانی کوتاه بنیان خانواده‌ای از هم پاشیده شود. افزایش آمار خیانت، طلاق، بزهکاری فرزندان و قتل‌های ناموسی پیامدهای برخورد ناصحیح زن و مرد نامحرم است. به باور طاهره همیز، استاد حوزه و عضو هیأت علمی دانشگاه فرهنگیان، اسلام برای ارتباط برقرار کردن انسان‌ها به‌خصوص افراد نامحرم چارچوب و قوانینی تعریف کرده که نادیده گرفتن آن می‌تواند مشکلات بزرگی را در جامعه به‌وجود بیاورد. در این‌باره با او گفت‌وگو می‌کنیم.

برای اینکه رابطه نامتعارفی بین زن و مرد در محیط‌های اجتماعی صورت نگیرد، چه باید کرد؟
دین اسلام چارچوب روابط بین زن و مرد نامحرم را مشخص کرده است. روابط خارج از حد و مرز تعیین‌شده می‌تواند دردسرهای زیادی برای انسان ایجاد کند. هر رفتاری که از ما سر می‌زند بدون شک بر روح و روانمان تأثیر می‌گذارد؛ برای همین رهبران دینی ما به موضوع سالم بودن ارتباط بین زن و مرد نامحرم توجه خاص داشتند. اگر دقت کنید حتی دست دادن هم در دین ما نهی شده است. موضوع روابط بین زن و مرد را باید فراتر از مسائل مادی ببینیم. کشورهای غربی که توجهی به این نکته نداشته‌اند حالا خود به این نتیجه رسیده‌اند که در کلاس‌های درس‌شان نباید دختر و پسر مختلط باشند. ممکن است نوجوان یا جوان به‌دلیل رفتارهای نامتعارفی که از والدین سرمی‌زند یا در جامعه می‌بینند در مسیر جنسی قرار بگیرند و هویت خود را از دست بدهند. اگر ارتباط بدون اصول شرعی باشد، سلامت خانواده را به خطر می‌اندازد. ابلیس خودش گفته در جایی که یک زن و مرد نامحرم با هم باشند، من نفر سوم هستم. آن‌ دو را به هم مشغول می‌کنم تا به هم فکر کنند و این اصلا اجتناب‌ناپذیر است.
 پس مرد و زن نامحرم نباید هیچ‌گونه ارتباط کلامی با هم داشته باشند؟
 یک خانم نباید تحریک‌آمیز صحبت کند. اگر کتاب دا را مطالعه کنید، داستان واقعی یک دختر جوان است که در خرمشهر فعالیت می‌کرده است. او گاهی در جایی بوده که مردها هم حضور داشتند. با این حال ارتباط نامتعارفی بین‌شان صورت نگرفته است؛ چون مردها به زن بودن او نگاه نمی‌کردند.
 به‌نظر شما با اطلاع‌رسانی می‌توان نوع رابطه زن و مرد نامحرم را در مسیر درست قرار داد؟
ما باید به آموزش اقنایی برسیم. اطلاع‌رسانی در زمینه روابط زن و مرد نامحرم به‌تنهایی کافی نیست. زنان و مردان ما باید بدانند قلب با توجه به رفتارهایی که از انسان سرمی‌زند، برنامه‌ریزی می‌کند. اگر برخوردها براساس موازین اسلامی نباشد، قلب آلوده می‌شود. یک خانم و آقا وقتی خارج از امور کاری با هم صحبت می‌کنند، کم‌کم تمایل قلبی بین‌شان به‌وجود می‌آید که اگر متاهل باشند، این امر یعنی خیانت. آقا به همسر خود کمتر توجه می‌کند یا با فکر زن دیگری زندگی می‌کند و برعکس آن هم صادق است. خانمی فکر مرد دیگری را در سر دارد و رابطه خصوصی او با همسرش سرد می‌شود. اگر زن و مرد مجرد باشند، باز هم روابط نامتعارف تبعات خود را دارد؛ حتی اگر نیت‌شان ازدواج باشد، ممکن است به هر دلیلی ازدواج صورت نگیرد و آنچه اتفاق می‌افتد، شکست عشقی و سرخوردگی است.
 آیا فقط زن‌ها باید اصول شرعی را رعایت کنند؟
رعایت نکات اخلاقی هم برای آقایان است و هم خانم‌ها. در ارتباط با نامحرم زن‌ها موظف هستند صدا و رفتارشان به‌گونه‌ای نباشد که مرد را به گناه بکشد. باید عفیفانه برخورد کنند. نوع لباس پوشیدن‌شان محرک نباشد. خانم‌ها متوجه نیستند حرکات و سکناتشان در چشم مردها می‌نشیند و روی آنها اثر می‌گذارد.  البته مردها ملزم هستند اراده خود را تقویت کنند و این امر اتفاق نمی‌افتد مگر تقوای‌شان را زیاد کنند. مشکل اینجاست که ما در مورد تربیت‌دینی مردها کوتاهی می‌کنیم. در رفتارهای نامتعارف آنچه اتفاق می‌افتد، فروپاشی خانواده است؛ آمار طلاق بالا می‌رود و بچه‌های زیادی در گرداب نابسامانی غرق می‌شوند.