همشهری آنلاین- بهاره خسروی: مهدی باتمان‌قلیچ، سرمایه‌دار معروف و از ملاکان بزرگ ایران، نماینده مجلس شورای ملی بود. اجدادش از مهاجران قفقازی بودند که پس از اشغال قفقاز به دست روسیه از آنجا کوچ کردند. او از ثروتمندترین مردان ایران، مالک صدها روستا در مازندران، شرکت‌های حمل‌ونقل زمینی و هوایی، نمایندگی شرکت‌های آمریکایی در ایران و واردکننده کالاهای اساسی همچون تراکتور بود. در سال ۱۳۲۵ به فکر سیاست افتاد، به حزب قوامالسلطنه پیوست و کاندید وکالت مجلس شد.
قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
همچنین در دوره پانزدهم با مساعدت ستاد ارتش و برادرش که در آن تاریخ فرماندهی تیپ اردبیل بود، به مجلس شورای ملی راه یافت، ولی انتخابش سر و صدای زیادی ایجاد کرد و با اعتبارنامهاش مخالفت ها شد. البته مخالفان قصد گرفتن باج‌سبیل را از او داشتند.در صورتی که قبلاً مبلغ قابل توجهی به حزب دموکرات کمک کرده بود. باتمان‌قلیچ در مجلس به عنوان دفاع از خود گفت من در ایران به اندازه خاک سوئیس ملک دارم. او پس از انقضای دوره نمایندگی، به فعالیت بازرگانی خود افزود. در تمام رشته‌های تجارت وارد شد؛ از حمل و نقل گرفته تا هتلداری و شهرکسازی.
داستان موقوفات
مهدی باتمان‌قلیچ سه دانگ مشاع از یک عمارت چهارطبقه در خیابان شاهرضای سابق (خیابان انقلاب) را با کاربری گالری و سینما (سینما فردوسی) وقف کارهای عام‌المنفعه کرد. در زمان وقف یک طبقه از این ساختمان گالری بود و ۹ باب مغازه کوچک و بزرگ هم در آن برقرار داشت و طبقه سوم آن هم‌محل سینما رویال بود و در طبقه چهارم یک سالن سینمای دیگر در حال ساخت. این بنا در محل سابق استخر رامسر ساخته شد و بر اساس وقف‌نامه باید درآمد حاصل از نمایش فیلم و گالری‌های عمارت در حسابی در بانک ملی متعلق به موقوفات خیریه باتمان‌قلیچ جمع و ابتدا از این مبلغ جمع‌آوری شده دستمزد کارگران پرداخت می‌شد.
نظر شما