همان خدایی که بندگانش را دوست می‌دارد. همان خدایی که می‌خواهد هدایت یابیم. به همین خاطر قرآن را که سرچشمه همه زیبایی‌ها، احکام و قوانینی است که عمل به آن قطعاً ما را به سعادت هدایت می‌کند.
اما ما انسان‌ها همیشه سرکش و نافرمانیم همیشه با خطاهایمان زندگی خود را تباه ساخته‌ایم. چیزی که بشر امروز با تمام احساسش آن را درک می‌کند، چیست؟ بی‌عدالتی، بی‌ثباتی، بی‌فرهنگی، قوت گرفتن ظالم و پایمال شدن مظلوم، رواج افکار و اعمال حیوانی، خرد شدن انسانیت، انگار بشر دوباره به عصر جاهلیتی برگشته، جاهلیتی پیشرفته، جاهلیتی مدرنیسم و جاهلیتی مدرن‌تر از جاهلیت گذشته.
حال برای رهایی از این گرداب چه باید کرد؟ بشر امروز قانونی دارد، فرهنگ و احکام و دستوری دارد که عمل به آن یعنی رهایی از تمام این مشکلات و رسیدن به دنیایی آرمانی به دنیایی فارق از هر مشکل.
خداوند قرآن را بر قلب رسولش نازل کرد. حال باید با چه زبانی با خلق صحبت می‌کرد و احکام سعادت بشر را به دستشان می‌رساند؟ قرآن در سرزمینی نازل شد که سیاه‌ترین نقطه در روی زمین بود، مردمش جاهلیت و نادانی را به اوج رسانده بودند و هیچ عمل قبیحی نمانده بود که از آنها سرنزده باشد. آیا می‌شود کسی فرزند پاکی که خداوند به تازگی به او بخشیده جگر گوشه و دخترش را زنده به گور کند. این نهایت بی‌رحمی است؟
قرآن از این سرزمین بر قلب زاده این سرزمین نازل گردید. حال باید این وحی آسمانی به زبانی باشد که پیامبر بتواند آن را درک کند. پیامبری که نه خواندن می‌داند و نه نوشتن، باید می‌فهمید تا بتواند سرزمین جاهلترین مردم را پاک گرداند. هدایت باید از سرزمین پیامبر یعنی عربستان آغاز شود.
پس زبان هم باید عرب باشد، زبانی که این قابلیت را دارا بود تا ریزه‌کاری‌های سخن پروردگار را بازگو کند. زبانی که به دلیل وسعتش می‌شد از متداول‌ترین و ساده‌ترین واژه زیباترین و رساترین سخن را ساخت و به عبارتی عالی‌ترین معارف اسلامی در قالب ساده‌ترین الفاظ.آنچه این زبان را نسبت به سایر زبان‌ها متمایز می‌سازد.
رعایت برتری مرتبه فنون سخن در این زبان است اینکه ملاک قرآن ادبیات عرب است و این مزیت در هیچ زبانی از زبان‌های دنیا نیست. این زبان منتخب خدا برای وحی و کلید فهم حقایق اسلام است و زبان عرب حجاز در عهد رسول خدا(ص) و متناسب با فضای فرهنگی و علمی جامعه زبانی که می‌تواند ترجمان لسان وحی باشد و آن چه قرآن را سخنی برتر ساخته این است که کلام خداوند می‌باشد که آگاه به فنون و قواعد ادبیات زبان عرب است.
آری تمام اینها دلایلی بر این است که چرا زبان عرب منتخب خداوند برای سخن وحی است. حال باید برای نجات انسان از گرداب مظلومیت به سرچشمه احکام خداوند در قرآنش که تمام آن جز برای رسیدن انسان به خوشبختی نازل نشده رجوع کرد و با الهام از آن زندگی خود را دگرگون کنیم و به سعادت دنیا و آخرت نائل آییم، زیرا این خداست که ما را آفریده و او بهتر از هر کسی راه سعادت و خوشبختی ما را می‌داند
پس بیاییم با شناخت قرآن و عمل به آن تضمین کننده خوشبختی خود در دنیا و آخرت باشیم که لازمه شناخت قرآن و احکام و فرهنگ آن شناخت زبان آن یعنی عربی است و چه زیباست سخن امام صادق(ع) که می‌فرمایند: «زبان عربی را یاد بگیرید که این زبان سخن خداوند است که به وسیله آن با بندگانش صحبت می‌کند.»
*(کانون‌های تخصصی قرآن کریم سازمان فعالیت‌های قرآنی جهاد دانشگاهی)
همشهری جمعه
