به گفته دارن باسکیل، مدرس فیزیک و نجوم در دانشگاه ساسکس، در طول حداکثری خورشیدی(درازای چرخه فعالیت خورشید)، خورشید نمایش‌های شفقی را «به طرز چشمگیری» بیشتر از سابق تولید می‌کند.
باسکیل می‌گوید: «ما در حال حاضر به طول حداکثری نزدیک می‌شویم. بنابراین انتظار داریم در سطحی بالا و به طور کل هر چند روز یک‌بار شاهد یک شفق قطبی باشیم. در حالی که ۵ سال پیش، شاید مجبور بودید هفته‌ها منتظر بمانید تا این پدیده را ببینید.»
بیشتر بخوانید:
طول حداکثری خورشیدی زمانی رخ می‌دهد که فعالیت خورشیدی به اوج خود می‌رسد، یعنی هر ۱۱ سال یا بیشتر.
اوج بعدی برای جولای ۲۰۲۵ پیش بینی شده بود. با این حال، به گفته رابرت لیمون، دانشمند ناسا و اسکات مکینتاش، معاون مرکز ملی تحقیقات جوی ایالات متحده (NCAR)، طول حداکثری خورشیدی زودتر از حد انتظار فرا خواهد رسید.
آنها می‌گویند که اوج این چرخه یک سال زودتر در اواسط تا اواخر سال ۲۰۲۴ رخ خواهد داد.
ستارگان باید ۸ تا ۱۲ ماه منتظر بمانند تا بزرگ‌ترین و درخشان‌ترین نماهای شفق را در چرخه ۱۱ ساله خورشید ببینند.
لکه‌های خورشیدی شعله‌های خورشیدی را که باعث شفق شمالی می‌شوند، از بین می‌برند. این لکه‌ها در طول حداکثری خورشیدی که بین ۳ تا ۵ سال طول می‌کشد، دو برابر بیشتر می‌شوند.
بیشتر بخوانید:
در طول زمان، نماهایی با رنگ‌های قرمز، صورتی و بنفش که معمولاً نادرتر از امواج سبز هستند، پر جنب و جوش تر به نظر می‌رسند.
باسکیل توضیح می‌دهد: «در طول ۱۱ سال که طول تقریبی یک چرخه خورشیدی است، میدان مغناطیسی بین نیمکره شمالی و جنوبی خورشید کامل می‌شود تا جایی که آنقدر متراکم می‌شود که نیمکره‌ها می‌چرخند. یعنی نیمکره شمالی به جنوبی تبدیل می‌شود و بالعکس.
لکه‌های خورشیدی که نواحی سیاه روی سطح خورشید هستند، نواحی فعالی هستند که می‌توانند بادهای خورشیدی را در جهت زمین پرتاب کنند.
وقتی این جریان‌های دارای ذرات باردار زیاد با میدان مغناطیسی زمین برخورد می‌کنند، در اتمسفر بالایی درخشش ایجاد می‌کنند.
این دوره اوج فعالیت همان چیزی است که انسان‌ها را با چنین منظره باشکوهی مواجه می‌کند.
نظر شما