درخشهای ناشی از تولد ستارگان پرجرم در یک کهکشان، با جشن آتشبازی چهارم جولای مقایسه میشود که به سرعت و با شدت اتفاق میافتد، در یک لحظه منطقهای را روشن کرده و سپس خیلی سریع کم سو میشود.
اما اخترشناسان معتقدند که درخشهای زودگذر ستارهای تنها قسمتی از ماجرا است. تحلیل آرشیو تصاویر کهکشانهای کمجرم یا کوتوله که توسط تلسکوپ فضایی هابل[بزرگترین تلسکوپفضایی جهان جایگزین هابل میشود] گرفته شده است، پیشنهاد میکند که “starburst" ها (نواحی پرتنشی که ستارههای پر جرم در آن شکل میگیرند) در تمام پهنه کهکشان جابهجا شده و حرکت میکنند و این فرایند ١٠٠ برابر بیشتر از چیزی که اخترشناسان گمان میکردند، به طول میانجامد. طی شدن مدت زمان بیشتر شاید بر نحوۀ تغییر کهکشانهای کوتوله با گذشت زمان اثر بگذارد و منجر به درک صحیحتر ما از تحول کهکشانی شود.
کریستین مک کویین، مدیر طرح از دانشگاه مینهسوتا، میگوید: "تحلیلهای ما نشان میدهد که فعالیت ستارهزایی در کهکشانهای کوتوله در مقیاس کیهانی در حال وقوع است". همچون جرقههایی که از فشفشه در حال سوختن بیرون میجهد، تودههای انبوه و پر انرژی ستارهزا نیز در سراسر کهکشان پراکنده میشوند.
به گفته مک کویین: "مدت زمان شکلگیری یک ستاره پرجرم در یک کهکشان کوتوله، میتواند بین ۲۰۰ تا ٤۰۰ میلیون سال به طول انجامد. " این بازههای زمانی طولانی مدت، خیلی بیشتر از ٥ تا ١۰ میلیون سالی است که از سوی اخترشناسان پیشینی که بر روی شکلگیری ستارهها در کهکشانهای کوتوله مطالعه داشتهاند، برآورد شده است. مک کویین میگوید: "آنها فقط به خوشههای منفرد نگاه میکردند و نه به کل کهکشان، بنابراین گمان کردند که شکلگیری ستارههای پرجرم در کهکشانها در مدت زمان کوتاهی اتفاق افتاده است".
از دید بسیاری از اخترشناسان، کهکشانهای کوتوله به عنوان اجزاء تشکیل دهنده کهکشانهای بزرگی که امروزه دیده میشوند، به حساب میآیند. بنابراین برای شناخت تکامل کهکشانها، دانستن مدت زمان لازم برای شکلگیری ستارگان بسیار مهم است.
مک کویین میگوید: "اخترشناسان تمایل بسیاری دارند تا بتوانند به مراحل تحول کهکشانی دست پیدا کنند". "جستجو در کهکشانهای کوچک از این لحاظ مهم است که بنابر یک ﺗﺌوری رایج، کهکشانهای بزرگ بر اثر ادغام با کهکشانهای کوچکتر و کوتوله ایجاد شدهاند.
بنابراین فهم و درک کافی از این اجزاء کوچک، قسمت مهمی از این سناریو را کامل میکند".
تیم مک کویین دادههای آرشیوی دوربین پیشرفته هابل را در مورد سه کهکشانNGC 4163, NGC 4068, IC 4662 بررسی کردند.
ماهنامه نجوم