همشهری آنلاین: رامین عطایی، حقوقدان و وکیل دادگستری، در مورد قوانین نگهداری حیوان در آپارتمان می‌گوید: «از دیدگاه قانون نگهداری از حیوانات در آپارتمان تا زمانی منعی وجود ندارد که از دو شرط پیروی کند. شرط اول این است که از نظر نکات و اصول بهداشتی، مشکلی برای سایر ساکنین ایجاد نکنند و شرط دوم به این صورت است که نگهداری از سگ در خانه نباید موجب ایجاد مزاحمت یا برهم‌زدن آرامش ساکنین شود.» این حقوقدان یادآوری می‌کند: «در حالت کلی، بخش خصوصی آپارتمان ارتباطی با دیگران ندارد و افراد نمی‌توانند ادعایی در خصوص شرایط آن داشته باشند. تنها زمانی امکان طرح شکایت و دخالت دیگران وجود دارد که وجود سگ در منزل شخص، تاثیری بر روند زندگی آن‌ها داشته باشد.»
قصاص و دیه
به گفته عطایی بعضی از موارد قانونی به احکام نگهداری از حیوانات در منزل اشاره می‌کنند. او ماده ۵٠١قانون مجازات اسلامی را یکی از این موارد عنوان می‌کند و توضیح می‌دهد: «به زبان ساده، این قانون بیان می‌کند که اگر شخصی به یک شخص دیگر آسیب برساند، بر اساس تعریفی که از جنایت در قانون است، قصاص می‌شود یا موظف است که دیه پرداخت کند. این آسیب می‌تواند به‌صورت مستقیم از جانب خود شخص باشد یا رفتار تهدیدآمیز او، موجب ترس و درنهایت آسیب طرف مقابل شود. یکی از ابزارهایی‌که می‌تواند موجب صدمه‌دیدن فرد شود، برانگیختن حیواناتی مانند سگ برای حمله به طرف مقابل است.»
خسارت جبران شود
این وکیل دادگستری ماده ۵۱۲ قانون مجازات‌های اسلامی را به‌عنوان ماده قانونی دیگری نام می‌برد که ضوابط نگهداری از سگ در منزل را شرح می‌دهد. عطایی می‌گوید: «آن بخش از این قانون که به حیوانات اشاره دارد، بیان می‌کند که نباید حیوانات را در محل‌های غیرقابل توقف نگه داشت. اگر فردی، حیوانی را در مکانی قرار دهد که توقف در آن مجاز نیست و فرد دیگری، متوجه آن نشود و در اثر برخورد با حیوان، مصدوم شود یا هرگونه خسارت دیگری ببیند، آن شخصی که حیوان را مستقر کرده است، باید خسارت را پرداخت کند.» او تذکر می‌دهد: «البته اگر راه وسیع باشد و عابر بتواند از محل دیگری گذر کند، اما عامدانه با حیوان برخورد داشته باشد، نه‌تنها خسارتی به او تعلق نمی‌گیرد، بلکه در صورت بروز آسیب به حیوان، باید خسارت را بپردازد.»
ضامن حیوان هستید
عطایی ماده ۵۲۲ قانون مجازات‌های اسلامی را توضیح می‌دهد و می‌گوید: «این ماده از احکام به این نکته اشاره دارد که صاحب یک حیوان، ضامن آن است. اگر بخواهیم دقیق‌تر بیان کنیم، فردی که تصرف حیوان در دست اوست، اگر آگاهی داشته باشد که آن حیوان، ممکن است به دیگران حمله کند، باید در راستای حفظ آن موجود تلاش کند. حال اگر کوتاهی از جانب او صورت گیرد و شخصی از این جهت متحمل آسیب شود، آن فرد مسئول است.» این حقوقدان ادامه می‌دهد: «باید توجه کنیم که اگر شخص، نسبت به احتمال حمله حیوان، آگاهی نداشته باشد و از طرفی کوتاهی در این خصوص نکرده باشد، ضمانتی بر عهده او نیست، اماگر فرد حیوانی را نگهداری کند که توانایی کنترل و حفظ آن را نداشته باشد، کوتاهی او تلقی می‌شود.»
نظر شما