او که به عنوان سرمربی پرسپولیس راهی تهران شد، قول قهرمانی این تیم در لیگ برتر را داد. حتی در روزهای ناامیدی پرسپولیس باز هم این جمله را تکرار کرد و دست آخر به آنچه می‌خواست، رسید. با گذشت یک سال از آن روزها، حالا قطبی سرمربی تیم ملی است، در مقدماتی جام جهانی و البته با جملاتی این چنین؛«خیلی‌ها به من گفتند در مورد صعود تیم حرفی نزن و قولی هم به مردم نده. اما من به همه می‌گویم که مطمئنا ما به جام‌جهانی صعود خواهیم کرد. این بازیکنان و قلب 70 میلیون ایرانی که به عشق تیم‌شان می‌تپد ما را به جام جهانی خواهد برد.»
او که بعد از ناکامی علی دایی در مقدماتی جام جهانی، نامش به عنوان یکی از کاندیداهای مربیگری تیم ملی مطرح شده بود، بعد از جدایی غیرمنتظره محمد مایلی‌کهن سرمربی تیم ملی شد. به این ترتیب، قطبی اولین فهرست تیمش را با دعوت از 41 ملی پوش که کمترین انتقادی به آن شد، اعلام کرد. با این توجیه که: «خیلی ساده است. ما بازیکنانی را می‌بینیم که در چند جبهه می‌جنگند. لیگ، جام حذفی، لیگ قهرمانان آسیا و تیم ملی. زمان زیادی از مسابقات گذشته و این خطر مصدومیت برای بازیکنان را بالا می‌برد. باید این نکته را در نظر داشته باشیم که بازیکنان به صورت مداوم در خطر مصدومیت هستند. اگر چنین اتفاقی افتاد، باید بازیکنانی یکدست داشته باشیم.»
قطبی که به موازات اعلام اسامی تیم ملی برنامه‌های این تیم تا مسابقه با کره شمالی را به فدراسیون تحویل داد، این روزها دغدغه دیگری ندارد جز رسیدن به یک ترکیب
11 نفره مناسب در سه مسابقه تعیین‌کننده تیم ملی در دور برگشت مقدماتی جام جهانی. سرمربی فعلی تیم ملی معتقد است که در این مسابقه‌ها باید از بازیکنان باتجربه استفاده کند تا به نتیجه لازم دست یابد.
بازی با سیستم 1-3-2-4 مورد‌پسند این مربی است و به نظر می‌رسد در اولین مسابقه تیم ملی دور برگشت با همین روش تیم ملی را به زمین بفرستد. حالا این پرسش مطرح می‌شود که آیا قطبی در پست‌های مشخص شده به ترکیب دلخواهش می‌رسد؟
درخشش مهدی رحمتی در آخرین فصل لیگ و همچنین در تیم ملی، دروازه‌بان مس کرمان را به چهره‌ای مطمئن در این پست تبدیل کرده. طوری که به نظر می‌رسد او انتخاب اول قطبی است و البته این مربی وحید طالب‌لو را هم در این پست دارد.
در خط دفاع، بازیکنان زیادی حضور دارند. به خصوص در دفاع وسط که قرار است دو مدافع به میدان بروند. در این پست قطبی سعی کرده برخلاف دایی، دو مدافع وسط ذوب‌آهن را به تیم ملی دعوت کند. یعنی محمد صلصالی و فرشید طالبی. البته محمد نصرتی هم بعد از مدت‌ها نامش را در بین نفرات دعوت شده می‌بیند. بازیکنی که ظاهرا سرعتی‌ترین مدافع وسط حال حاضر تیم ملی محسوب می‌شود. رحمان رضایی هم بعد از مدت‌ها به تیم ملی رسیده، در حالی که بازیکنانی چون جلال حسینی، هادی عقیلی و محسن بنگر بعد از جام جهانی، جزو نفرات اصلی این پست بودند.
در مقدماتی جام جهانی هم تنها پیروز قربانی شانس این را داشت که مقابل امارات نقش یکی از دو مدافع وسط را ایفا کند. در غیر این‌صورت، همچنان حسینی، عقیلی و بنگر شانس بیشتری نسبت به بقیه دارند. البته می‌شود نام پژمان منتظری را هم به نفرات این پست اضافه کرد. گرچه احتمال حضورش در مسابقه با کره شمالی کم است.
حسین کعبی هرگز فکر نمی‌کرد افشین قطبی بعد از جدایی از پرسپولیس به این زودی به عنوان سرمربی تیم ملی دوباره به تهران برگردد. کسی که در برهه‌ای از زمان با سرمربی پرسپولیس اختلاف پیدا کرد در فهرست قطبی قرار دارد. در دفاع راست نیز کعبی امید بسیاری دارد؛ البته اگر تا مسابقه با کره‌شمالی قطبی همچنان به استفاده از بازیکنان باتجربه اعتقاد داشته باشد. با این حال، نمایش ناامیدکننده این بازیکن در مسابقه با عربستان که حتی گفته می‌شد کعبی در دریافت گل اول تیم ملی مقصر بوده، ممکن است رای سرمربی تیم ملی را بزند. اگر این‌طور باشد، احتمال اطمینان قطبی به خسرو حیدری بیشتر است به غیر از این دو بازیکن علیرضا محمد بازیکن پرسپولیس هم توانایی بازی در دفاع راست تیم ملی را دارد.
از دوران برانکو به بعد و حتی قبل از آن تیم ملی همیشه مدافعان راست مناسبی در اختیار داشته، در حالی که دفاع چپ چنین وضعیتی ندارد. در زمان مربیگری برانکو، نصرتی و ستار زارع گزینه‌های این پست بودند که معمولا موفق نبودند. بعد از آن نیز بازیکن مناسبی برای این پست کشف نشد و در شرایط فعلی باز هم ستار زارع یکی از گزینه‌های دفاع چپ است.
با این تفاوت که در آخرین مسابقه تیم ملی به خواسته دایی، حسن اشجاری نقش مدافع چپ را بازی می‌کرد و گفته می‌شود او باز هم شانس بیشتری نسبت به بقیه دارد؛ نسبت به بازیکنانی چون احمد آل‌نعمه و پژمان نوری. بازیکن اولی در دفاع سه نفره همیشه یکی از بهترین‌های استقلال اهواز است ولی در دفاع چهار نفره هنوز بازیکن مورد اطمینانی به نظر نمی‌رسد. نوری نیز علاقه چندانی به بازی در این پست ندارد. با این حساب، حسن اشجاری با اینکه تجربه کمتری نسبت به زارع دارد اما بهترین گزینه این پست به حساب می‌آید.
آندرانیک تیموریان به دلیل مصدومیت مدتی به تیم ملی دعوت نمی‌شد و حالا با برطرف‌شدن آسیب‌دیدگی‌اش باز هم خود را در جمع ملی‌پوشان می‌بیند. همچنین حضور جواد نکونام باعث شده که قطبی از بابت داشتن دو هافبک دفاعی برای تیمش مشکلی احساس نکند. گرچه هنوز این انتقاد وجود دارد که نکونام و تیموریان خصوصیات یکسانی دارند و این عاملی است که می‌تواند در مواقعی به ضرر تیم ملی تمام شود. البته در نبود آندو، مازیار زارع آلترناتیو مناسبی برای این بازیکن محسوب می‌شد. با این وجود، در این پست به غیر از این سه بازیکن، فرزاد آشوبی هم حضور دارد؛ هافبکی که توانایی بازیسازی هم دارد.
اما به نظر نمی‌سد قطبی به این بازیکن میدان دهد و این در حالی است که این مربی در پست هافبک دفاعی حسین کاظمی را نیز نادیده گرفته است. هافبک استقلال در مسابقه تیم ملی مقابل کره جنوبی یکی از دو هافبک دفاعی تیم ملی بود و برخلاف بیشتر ملی‌پوشان نمایش قابل قبولی هم از خود نشان داد. او در فهرست 41 نفره تیم ملی جایی ندارد و البته بازیکنی مثل کریم باقری نیز با وجود دعوت‌شدنش نمی‌خواهد در تیم ملی بازی کند. کاپیتان پرسپولیس هم می‌تواند گزینه مناسبی برای این پست باشد.
مقابل دو هافبک دفاعی تیم ملی، سه هافبک اما با خصوصیات هجومی به میدان می‌روند. بازیکنی که دقیقا مقابل دو هافبک دفاعی بازی می‌کند، به احتمال زیاد علی کریمی خواهد بود. او که در زمان مربیگری علی دایی نتوانست آنطور باید و شاید برای تیم ملی بازی کند، جدی‌ترین گزینه برای این پست است. البته بازیکنانی مثل میثم بائو، ایمان مبعلی و سیاوش اکبرپور گزینه‌های دیگر هافبک میانی و تهاجمی تیم ملی به حساب می‌آیند.
با این وجود، یک احتمال خبر از حضور فریدون زندی در میانه میدان می‌دهد. قطبی در برنامه 90 در رابطه با این بازیکن گفته که فریدون هافبک بازیساز است. اما اگر این اتفاق نیفتد، هافبک آلکی قبرس می‌تواند بازوی چپ تیم ملی باشد. یعنی جایی که مسعود شجاعی رقیب جدی برای این بازیکن به حساب می‌آید و به نظر نمی‌رسد با بودن بازیکن اوساسونا جایی برای بازیکن دیگری باشد؛ یکی مثل فریدون زندی یا یکی مثل مهرزاد معدنچی که آماده‌تر از زندی به نظر می‌رسند.
محمدرضا خلعتبری چپ‌پای ذوب‌آهن که عنوان بازوی راست این تیم را یدک می‌کشد نیز می‌تواند عنوان پیستون چپ تیم ملی را یدک بکشد. اما گفته می‌شود قطبی هم مثل دایی از این بازیکن در سمت راست تیمش استفاده می‌کند؛ اگر حضور مهدی مهدوی‌کیا چنین اجازه‌ای به خلعتبری دهد. حتی اگر مهدوی‌کیا هم با نظر سرمربی تیم ملی ترجیح داده شود که در دفاع راست بازی کند، باز هم با بودن جواد کاظمیان، حضور خلعتبری در ابهام قرار می‌گیرد.
جمله معروف جلال چراغپور همچنان کاربرد دارد. آنجا که این کارشناس فوتبال گفت:«هر 10 تا 15 سال یک بار یک مهاجم خوب در فوتبال ایران پیدا می شود.» اشاره چراغپور به خداحافظی علی دایی از تیم ملی بود و اینکه جایگزینی برایش نیست. مثل زمانی که غفور جهانی بهترین مهاجم تیم ملی بود و با رفتنش تا مدت‌ها مهاجم گلزنی کشف نشد. یا مثل فرشاد پیوس که مدتی طول کشید تا چهره شود. با خداحافظی دایی اما تیم ملی دچار مشکل شده است.
البته وحید هاشمیان یکی از مهاجمان توانای تیم ملی محسوب می‌شود. اما آمار مهاجمان تیم ملی در سه مسابقه دور رفت مقدماتی جام جهانی نشان می‌دهد که آنها کاملا ناموفق بوده‌اند. زیرا هیچ یک از گل‌های تیم ملی در دور رفت توسط مهاجمان به ثمر نرسید. البته بازی با یک مهاجم به اعتقاد برخی کارشناسان به قطبی کمک می‌کند. طوری که این مربی دیگر مجبور نیست از دو یا حتی سه مهاجم استفاده کند و به گلزنی هافبک‌ها و حتی مدافعان خودش دل خوش کند.
با این وجود، شانس هاشمیان برای یدک کشیدن نام «تک‌مهاجم» تیم ملی بیشتر از بازیکنانی چون آرش برهانی، علی سامره است؛ اگر قطبی به غلامرضا رضایی به چشم یک مهاجم نگاه کند.
به خصوص اینکه علی سامره بعد از مدت‌ها به تیم ملی دعوت شده و برهانی امید زیادی برای فیکس بازی‌کردن ندارد. زیرا او معمولا نمی‌تواند همانطور که برای تیم باشگاهی‌اش بازی می‌کند و گل می‌زند، برای تیم ملی هم گل بزند. با همه اینها، نحوه تمرینات و بازی‌های تدارکاتی نیز می‌تواند در جلب‌نظر قطبی برای بازی با کره‌شمالی تاثیر بگذارد. این، مانده است به خود ملی‌پوشان البته.
