سه‌شنبه ۲۹ اردیبهشت ۱۳۸۸ - ۱۶:۵۲
۰ نفر

زهره ترسایی: تخریب پارک ملی نایبند این روزها در حالی نگرانی و عکس‌العمل‌های کارشناسان و علاقه‌مندان محیط زیست را برانگیخته که گفته می‌شود با توجه به ملی بودن این پارک و ثبت آن در کنوانسیون بین‌المللی مناطق حفاظت شده، به هیچ عنوان اجازه چنین دخل و تصرفی در آن وجود ندارد

احداث چاه تنها یکی از اقدامات مخرب زیست محیطی انجام شده و مصداق بارز عدم اجرای اصل 50 قانون اساسی است. این را عسگر جلالیان – نماینده مردم کنگان، دیر و جم در مجلس شورای اسلامی می‌گوید.

او با بیان این که بند 14 اصل 3 قانون اساسی با صراحت تاکید دارد که همه اعم از سازمان‌ها، نهاد‌ها و عامه مردم در برابر قانون یکسانند می‌گوید: چطور شده که سازمان حفاظت محیط زیست بوشهر هنگامی که مردم بی پناه روستا‌های بخش عسلویه مصرانه به دنبال احداث یک جاده 10 کیلومتری برای دسترسی 7000 نفر جمعیت روستایی به مرکز بخش از وسط پارک بودند

سازمان داعیه حفاظت از محیط زیست را داشت و احداث راه را تعرض و تخریب محیط زیست می‌دانست اما حالا برای یک سازمان دولتی آن هم وزارت نفت چنین مجوزی را صادر کرده است. آیا این تبعیض و به نوعی نادیده گرفتن حقوق شهروندان نیست؟

آن چه در خبر‌ها آمده حکایت از موافقت شورای عالی محیط زیست در جلسه کمیسیون امور زیر بنایی، صنعت و محیط زیست دارد که بد ین وسیله به وزارت نفت اجازه داده شده تا نسبت به حفاری در میدان گازی مدار واقع در پارک ملی نایبند اقدام کند. این در حالی است که به گفته شاهدان عینی هنوز اقدام عملی برای حفر چاه در این منطقه صورت نگرفته است.

بهروز دهزاد استاد دانشگاه و کارشناس محیط زیست در گفت‌وگویی اعطای مجوز حفاری برای استخراج گاز در پارک ملی نایبند را غیرقانونی دانسته و می‌گوید: این مجوز در حالی تصویب شده که به موجب ماده 8 آیین‌نامه اجرایی قانون حفاظت و بهسازی محیط زیست هر عمل عمرانی که منجر به تخریب اکوسیستم طبیعی شود (حتی در حد بوته کنی) در داخل پارک‌های ملی ممنوع است. اما گویا مسئولان محیط زیست بوشهر نظر متفاوتی این دارند چرا که آنها معتقدند طبق ضوابط خاصی سازمان حفاظت محیط زیست در موارد لزوم با در نظر گرفتن شرایطی قادر به یکسری اقدامات خواهد بود.

به نظر می‌رسد که اداره محیط طبیعی سازمان محیط زیست بوشهر در مقابل عملی انجام شده قرار گرفته و تقریبا هیچ نقشی در تصویب این مصوبه نداشته است. این را می‌شد از صحبت‌های غلامرضا فقیه معاون محیط طبیعی سازمان محیط زیست بوشهر فهمید. او که صدور مجوز از سوی سازمان به وزارت نفت را نه به‌طور کامل بلکه مشروط و بر اساس ضوابطی خاص می‌داند در این باره می‌گوید: این مصوبه خود دولت بوده و تنها محیط زیست می‌تواند تا جایی که امکان دارد از هرگونه تخریب جلوگیری کند.

از قرار معلوم ممنوعیت هرگونه عملیات انفجاری، لرزه‌نگاری و احداث راه در پارک مذکور، جمع آوری کلیه سازه‌های مورد استفاده و احیای منطقه به شکل اولیه، انتقال هر گونه پسماند (آب شور و نظایر آن) با تانکر تحت نظارت سازمان حفاظت محیط زیست و تعیین محل استقرار و استراحت کارگران در خارج از پارک از جمله شروطی است که سازمان محیط زیست برای وزارت نفت گذاشته است. 

 در شرایطی که مسئولان سازمان حفاظت محیط زیست بوشهر از گذاشتن شروط برای وزارت نفت سخن به میان می‌آورند و معتقدند که قرار نیست هیچ تهدید و تخریبی برای محیط طبیعی و برای انواع گونه‌های جانوری و گیاهی به وجود آید اما عسگر جلالیان این اظهارنظر‌ها را غیرکارشناسی می‌داند و می‌گوید: چه طور ممکن است که حضور دستگاه‌ها و ماشین‌های سبک و سنگین برای حفر چاه مشکلی ایجاد نکند؟

 انواع مختلف پرنده و حیوانات وحشی در این پارک وجود دارند که به محض احساس حضور انسان فراری شده و خود کشی می‌کنند. به نظر می‌رسد که آقایان قدرت ادراک حیوانات را خیلی بالا فرض کرده‌اند که چنین صحبت‌هایی را پیش می‌کشند.

ضمن این که پسماند‌هایی که از چاه بیرون کشیده می‌شود قطعا روی گونه‌های گیاهی تاثیر مخرب خواهد گذاشت. او که طی نامه‌ای اخطار قانون اساسی را در خصوص این پارک ملی به رئیس‌جمهوری داده از وی خواسته قبل از هر گونه اقدامی جلوی تعرض به پارک گرفته شود.

در حالی که در خبر‌ها حداکثر عرصه فعالیت وزارت نفت برای حفر چاه در پارک ملی نایبند 2 هکتار عنوان شده اما فقیه آن را تکذیب کرده و می‌گوید: کمتر از یک هکتار (در حدود نیم هکتار) قرار است برای حفر چاه به وزارت نفت اختصاص داده شود نه بیشتر. او همچنین درباره زمان شروع به کار این طرح اظهار بی‌اطلاعی می‌کند.

همشهری استانها

کد خبر 81358

برچسب‌ها

پر بیننده‌ترین اخبار محیط زیست

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز