به گزارش همشهری آنلاین به نقل از بی بی سی، محققان میگویند حفظ فسیل این حیوان و موجودات کوچک و بدبختی که خورده است، میتواند نشانهای مدل زندگی این شکارچیان عظیم الجثه به ما بدهد. دکتر دارلا زلنیتسکی، از دانشگاه کلگری، گفت: «شواهد محکمی وجود دارد که نشان میدهد تیرانوسورها رژیم غذایی خود را با بزرگ شدن به شدت تغییر دادند. نمونه ای مورد تحقیق، یک گورگوساروس نوجوان بود که در واقع پسرعموی تی کس است.
این گورگوساروس خاص از نظر رشد و حدودا هفت ساله و وزن آن هنگام مرگ حدود ۳۳۰ کیلوگرم بود. دکتر زلنیتسکی ، یکی از دانشمندان برجسته در این مطالعه گفت: «ما اکنون میدانیم که این تیرانوسورهای نوجوان، دایناسورهای کوچک و جوان را شکار می کردند. مجموعه ای از شواهد فسیلی قبلی، از جمله آثار گازگرفتگی آشکار بر روی استخوان دایناسورهای بزرگتر که با دندانهای تیرانوسور مطابقت دارد، به دانشمندان این امکان را داده است که تصویری از نحوه حمله گورگوسورهای بالغ سه تنی به دایناسورهای گیاهخوار بسیار بزرگ که به صورت گله ای زندگی می کردند، بسازند.
دکتر فرانسوا ترین، از موزه دیرینه شناسی سلطنتی تایرل، این تیرانوسورهای بالغ را «شکارچیان بی رویه» توصیف کرد و گفت: آنها احتمالاً به طعمههای بزرگ حمله کردهاند و از استخوان گاز گرفته و گوشت را می خوردند.»
اما دکتر زلنیتسکی افزود: این تیرانوسورهای کوچکتر و نابالغ احتمالاً برای حمله به گروهی از دایناسورهای شاخدار آماده نبوده اند چون هرکدام از آنها حدود هزاران کیلو وزن داشته اند.
فسیل این تیرانوسور ابتدا در آلبرتا بدلندز به عنوان یکی از نقاط اصلی برای دایناسورهای شکارچی در سال ۲۰۰۹ کشف شد. سال ها طول کشید که مشخص شود طعمه ای در داخل شکل این فسیل بوده است. کارکنان موزه دیرینه شناسی سلطنتی تایرل آلبرتا در نهایت متوجه شدند که استخوان های انگشت کوچکی از قفسه سینه بیرون زده است.
بیشتر بخوانید:
دکتر ترین که دیگر دانشمند ارشد در این مطالعه است، توضیح داد: «سنگ داخل قفسه سینه برداشته شد تا آنچه در داخل آن پنهان شده بود آشکار شود و پاهای عقبی کامل دو بچه دایناسور نشان می دهد که آنها هر دو زیر یک سال بوده اند.
دکتر زلنیتسکی گفت که یافتن تنها پاها نشان می دهد که این گورگوساروس نوجوان به نظر می رسد که گوشتی ترین قسمت دایناسور را می خواسته است.
نظر شما