اهالی غیر نظامی سوات با ترک خانه‌هایشان، از این منطقه فرار کرده‌اند. امسال طالبان آن قدر قدرت گرفته بود که در قسمتی از شمال پاکستان برای خود حکومتی تشکیل داد و حتی دولت مرکزی را تهدید کرد. ارتش پاکستان هم تصمیم گرفت این قسمت را پس بگیرد.
سال‌ها قبل، زمانی که دولت مرکزی افغانستان خیلی ضعیف بود، جنگ‌های داخلی در گوشه و کنار آن جریان داشت و گروهی به نام طالبان با تفکری خشن شروع به جنگ با گروه‌های دیگر کردند.در آن زمان، پاکستان و عربستان مستقیما از طالبان حمایت می‌کردند و به این حمایت پشت پرده ادامه دادند. بعضی از شبه نظامیان طالبان کسانی بودند که در زمان حمله شوروی سابق به افغانستان، علیه ارتش این کشور جنگیدند.
طالبان کم‌کم قدرتمند‌تر شده و پس از شکست‌دادن دیگر گروه‌ها، کابل را تصرف کردند. بعد از یازده سپتامبر سال 2001 و با حمله ارتش آمریکا، حکومت طالبان سقوط کرد، ولی دسته‌های مختلف آنها هنوز هم در نقاط مختلف افغانستان و پاکستان حضور دارند؛ مخصوصاً در مرز کوهستانی این دو کشور؛ زیرا در این منطه قبیله‌هایی زندگی می‌کنند که رابطه نزدیکی با هم دارند و از دستور دولت‌های مرکزی چندان اطاعت نمی‌کنند. نظام قبیله‌ای و منطقه صعب‌العبور کوهستانی، باعث می شود نیروهای دولتی هم به راحتی نتوانند آنها را سرکوب کنند.
از حدود یک سال قبل که دولت پاکستان دچار اختلاف های داخلی شد، طالبان شروع به فعالیت کردند و بر استان های شمالی پاکستان مثل دره سوات مسلط شدند. اگر به نقشه پاکستان نگاه کنید، می‌بینید که پایگاه های طالبان به پایتخت پاکستان بسیار نزدیک است. بنابر این حمله آنها به اسلام آباد می‌تواند باعث شود تا همان اتفاقی که درکابل افتاد، باز هم تکرار شود ولی این دفعه خطر دیگری هم وجود دارد. طالبان، افغانستان، کشوری ضعیف، فقیر و جنگ‌زده را به دست آوردند، ولی پاکستان صاحب سلاح‌های قوی مخصوصاً موشک‌هایی با کلاهک هسته‌ای است. پاکستان این موشک‌ها را در رقابت هسته‌ای با هند تولید کرده است، اما اگر سلاح هسته‌ای به دست طالبان بیفتد، وضعیت امنیتی و نظامی خاورمیانه و شبه قاره هند کاملاً عوض خواهد شد. برخی از کشور‌ها به دولت پاکستان فشار آوردند تا طالبان را سرکوب کند. دولت به مردم دره سوات اخطار داد تا از این منطقه خارج شوند.
طالبان به خاطر فشار نیروهای دولت پاکستان در شهرهای دیگر این کشور به خصوص کراچی پراکنده شده اند تا کشته نشوند.پاکستان هم می خواهد آنها
تجمع شان را در یک منطقه از دست بدهند.اما مردم از این مسئله احساس ناامنی می کنند.
شبکه‌های خبری، هنوز هم مردمی را نشان می‌دهند که در جاده‌ها به راه افتاده‌اند و از سوات خارج می‌شوند. آوارگی مردمی که در منطقه سوات زندگی می‌کنند، اولین نتیجه این جنگ است.
