عده‌ای باتوجه به توانمندی بالا و قدرت و مدیریت اجرایی خود سعی دارند حیطه وظایف و همچنین اختیارات خود را افزایش دهند، بدیهی است متناسب با این رویه امکانات لازم را نیز با توجیهات منطقی و مسئولانه جلب می‌کنند و همواره تلاش دارند آنچه را که به عهده گرفته‌اند به خوبی و به شایستگی به انجام برسانند؛
در مقابل، عده‌ای دیگر از مدیران با بیهوده جلوه دادن بخشی از مسئولیت‌های خود سعی می‌کنند وظایف مربوط به حیطه خویش را با ارائه دلایل و توجیهاتی به دیگران و سایر دستگاه‌ها واگذار کنند تا با وظایف کمتر و مسئولیت سبک‌تر، ناکارآمدی خود را پوشش دهند.
اظهار اینکه فعالیت مربوط به کودکان استثنایی باید از دوش آموزش و پرورش برداشته شود مغایر با اصل سی‌ام قانون اساسی و نیز مغایر با مصوبات شورای عالی آموزش و پرورش است.
وزیر آموزش و پرورش به جای تلاش برای گرفتن اعتبارات و امکانات از دولت برای ارائه خدمات مناسب‌تر به دانش‌آموزان استثنایی، از ابتدای قبول مسئولیت در وزارت آموزش و پرورش، سعی در شانه‌خالی کردن از بار این مسئولیت خطیر و خدایی داشته‌اند.
لازم به یادآوری است که مفاد پیمان‌نامه جهانی حقوق کودک (ماده23) قبلا مورد پذیرش و امضای دولت جمهوری اسلامی ایران قرار گرفته است. اظهار چنین نظرهایی از طرف وزیر یک دستگاه باعث دلسردی کارکنان آن حوزه و نگرانی اولیای دانش‌آموزان خواهد شد.
آقای علی‌احمدی در اظهارات قبلی خود نیز مطرح کرده بود که کودکان استثنایی را 2 دسته کنید؛ عده‌ای که توانایی تحصیل با بچه‌های عادی را دارند را به مدارس عادی و آنهایی که فاقد چنین توانایی هستند را به بهزیستی بسپارید. سؤال این است که این تفکر را از کدام مدل جذب و جایگزینی در دنیا گرفته‌اند؟
آیا ایشان حتی گروه‌های استثنایی را به خوبی می‌شناسند و ویژگی‌های آنان را می‌دانند که اینگونه پیشنهادهایی را مطرح می‌کنند؟ آیا آموزش و پرورش حتی برای بچه‌های عادی مناسب است که بتوان بچه‌های استثنایی را به مدارس عادی هدایت کرد؟
خلاصه اینکه توصیه می‌شود ایشان با شناخت دقیق از نظام آموزش و پرورش و گرفتن نظر و مشاوره از متخصصان تعلیم و تربیت استثنایی، نظرات خود را اصلاح کنند و صرفا به دلایل کمبود اعتبارات و مشکلات مالی آموزش و پرورش اینگونه اظهارنظرهایی که فاقد هرگونه وجاهت اجتماعی و قانونی و کارشناسی است، ابراز ننمایند و به‌جای آن سعی کنند مشکلات رفع شود.
پیشنهاد می‌شود در یک سمینار یکروزه متشکل از گروهی از متخصصان آموزش و پرورش استثنایی کشور، گذرگاه‌ها و مشکلات و راه‌حل‌های مناسب و عملی را مورد بحث و انتخاب قرار دهند و به این ترتیب از روش فرافکنی مسئولیت‌ها خودداری شود.
* کارشناس رسمی سازمان جهانی بهداشت
