این برای اولین بار در چند دوره اخیر لیگ قهرمانان است که تهاجمی‌ترین تیم‌های تورنمنت به فینال رسیده‌اند.
قهرمانی در لیگ برتر و لالیگا، بهترین لیگ‌های اروپا هم دلیل دیگری است تا شایستگی دو تیم را برای بازی در این فینال اثبات کند. دو تیم برای پیروزی در این فینال، انگیزه‌های متفاوتی دارند.
منچستریونایتد می‌خواهد اولین تیمی باشد که در دو دوره متوالی لیگ قهرمانان (جام قهرمانان اروپا با فرمول جدید که از سال 1992 آغاز شد) به قهرمانی می‌رسد، ولی بارسلونا به دنبال این است که به سلطه دو سال گذشته انگلیسی‌ها به این تورنمنت پایان دهد. در این راه، استراتژی و برنامه مربیان دو تیم تعیین‌کننده خواهد بود.
آنها در نقطه مقابل یکدیگر قرار دارند. فرگوسن 67 ساله، در 23 سال اخیر هدایت منچستریونایتد را برعهده داشته و سومین فینالش در لیگ قهرمانان را تجربه می‌کند. او با چند نسل مختلف از بازیکنان کار کرده و امیدوار است با تیمی که آن را بهترین تیمش در یونایتد می‌داند، به یک موفقیت دیگر برسد. گواردیولای 38 ساله اما اولین سالش روی نیمکت یک تیم بزرگ (او پیش از این مربی تیم دوم بارسلونا بوده) را تجربه می‌کند و آرزو دارد فصل رویایی‌اش را که به قهرمانی در لالیگا و جام حذفی اسپانیا منجر شده، با این پیروزی تکمیل کند.
استراتژی فرگوسن
برخلاف گواردیولای جوان، دست فرگوسن پیر بسته نیست. بازی بارسلونا همواره براساس مالکیت توپ و حمله است و گواردیولا بارها تاکید کرده که به فلسفه بازی باشگاه وفادار می‌ماند. منچستریونایتد اما این انعطاف‌پذیری تاکتیکی را دارد که در زمان دلخواه، فوتبالی بسته و متکی به ضدحمله بازی کند. فرگوسن برای این تاکتیک، ابزار لازم را هم در اختیار دارد و خط حمله سریعش متشکل از رونی، توز و رونالدو می‌تواند در کمترین زمان، توپ را از زمین خودی به دروازه حریف برساند.
گل سوم این تیم به آرسنال در بازی برگشت نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان، نمونه‌ای عالی از این همکاری بود که رونالدو در زمین خودی آغازگر ضدحمله بود و در نهایت 60 متر جلوتر توانست کار را تمام کند. عملکرد چلسی مقابل بارسا در نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان که توانست 180 دقیقه، خط حمله حریف را مهار کند (گل اینی‌یستا در دقایق تلف‌شده بازی برگشت به ثمر رسید) هم می‌تواند الهام‌بخش فرگوسن باشد. منچستریونایتد برای رسیدن به این هدف می‌تواند به دفاع نفوذناپذیر و خط میانی جنگنده‌اش تکیه کند.
دریافت تنها 24 گل در لیگ برتر هم استحکام دفاعی این تیم را اثبات می‌کند. در غیاب فلچر محروم که در دو بازی رفت و برگشت مقابل آرسنال یکی از بهترین‌ها بود، مایکل کریک نقش بسیار مهمی در خط میانی منچستر برای جلوگیری از بازی روان هافبک‌های بارسا خواهد داشت. هافبک ملی‌پوش انگلیسی درباره مقابله با بارسا می‌گوید: «با روشی که بارسا بازی می‌کند، آنها می‌توانند توپ را برای مدتی طولانی در اختیار داشته باشند و شما فقط باید صبور باشید، خوب دفاع کنید و تمرکزتان را از دست ندهید. این تا حدودی یک جنگ روانی هم به شمار می‌رود. همانطور که چلسی نشان داد، مقابل بارسا باید خاموش باشید و در زمان لازم حمله کنید.»
دوئل های سرنوشت ساز
منچستریونایتد در بیشتر بازی‌های مرحله گروهی با آرایش 2-4-4 بازی کرد ولی در مراحل حذفی مقابل پورتو و آرسنال از آرایش 3-3-4 استفاده کرد و انتظار می‌رود در فینال هم با همین روش بازی کند. در این صورت کریک، اندرسون و اسکولز یا گیگز مثلث میانی این تیم خواهند بود که وظیفه اصلی‌شان مهار مثلث خط میانی بارسا و به ویژه ژاوی و اینی‌یستا است.
با توجه به نمایش نه‌چندان خوب برباتوف در بازی‌های اخیر، فرگوسن در خط حمله احتمالا از رونی، رونالدو و توز استفاده می‌کند و تنها ابهام باقی مانده انتخاب بازیکن راس از میان توز و رونالدو است. در خط دفاع بازگشت فردیناند خبر بسیار خوبی است و او در کنار ویدیچ، بار دیگر زوج آرمانی را تشکیل می‌دهد.
پاتریس اورا و جان اوشی هم در کناره‌های دفاع باید منتظر دوئل سختی باشند. اورا مامور مهار مسی، یکی از آماده‌ترین بازیکنان جهان است و می‌تواند روی کمک رونی به عنوان یک گوش چپ خستگی‌ناپذیر حساب کند. جان اوشی هم که شاید شکننده‌ترین نقطه خط دفاع یونایتد باشد باید روبه‌روی تیری آنری بازی کند.
بازگشت آنری و اینی‌یستا به تمرینات بارسا، خیال گواردیولا را بابت بخش تهاجمی تیمش راحت کرده و او می‌تواند دوباره از مثلث رویایی مسی، اتوئو و آنری که در این فصل حدود 90 گل زده، استفاده کند. دغدغه اصلی گواردیولا اما در خط دفاع است که دانیل آلوز و آبیدال، دو مدافع کناری محروم هستند و رافائل مارکز، مدافع میانی تیم مصدوم است.
او دربازی با چلسی از یحیی توره به عنوان مدافع میانی در کنار جرارد پیکه استفاده کرد و در این صورت پویول و سیلوینیو مدافعان راست و چپ تیم خواهند بود. ترکیب شکننده خط دفاع بارسا در استمفوردبریج خوش‌شانس بود که بیش از یک بار مقابل چلسی تسلیم نشد و باید دید مقابل خط حمله منچستریونایتد چگونه مقاومت می‌کند. شاید همین تفاوت استحکام دفاعی دو تیم، سرنوشت فینال رم را تعیین کند.
منچستریونایتد: فان‌درسار، فردیناند، ویدیچ، اورا، اوشی، کریک، اندرسون، اسکولز (گیگز)، رونی، رونالدو، توز (پارک)
بارسلونا: والدس، پیکه، توره، پویول، سیلوینیو، (کیتا)، بوسکتس، ژاوی، اینی‌یستا، مسی، اتوئو، آنری
