همشهری‌آنلاین - علی‌اصغر درویش: تیم ملی فوتبال ایران در نخستین بازی خود از مرحله گروهی جام ملتهای آسیا ۲۰۲۳ مقابل فلسطین با نتیجه پرگل ۴ بر یک پیروزی شد تا شاگردان امیر قلعه‌نویی شروع خوبی در این تورنمنت داشته باشند اما به ظن بسیاری از کارشناسان تیم ملی هنوز در آزمون سختی قرار نگرفته تا عیار ملی‌پوشان مشخص شود. «مسعود اقبالی» کارشناس مطرح و مدرس فوتبال در کنفدراسیون آسیا در گفت‌و گو با روزنامه همشهری به نکات مختلفی درباره تیم ملی پرداخت.
*تیم ملی در نخستین گام مقابل فلسطین به یک پیروزی پرگل رسید. بازی ملی‌پوشان امیدوارکننده بود؟
زدن ۴گل به یکی از ضعیف‌ترین تیم‌های این تورنمنت به خاطر قدرت ما نبود بلکه به خاطر ضعف فلسطین بود، تیمی که جز خشونت حرفی برای گفتن نداشت و با وجود پیروزی ۴ گله نقاط ضعف زیادی در تیم ملی دیده می‌شود.
*چه ضعف‌هایی؟
میانگین سنی بالای بازیکنان تیم ملی در مراحل بعدی خودش را نشان خواهد داد و مشکل‌ساز می‌شود. یکسری از فاکتورها در فوتبال روز دنیا وجود دارد که در حال حاضر همه تیم‌ها به این فاکتورها توجه می‌کنند؛ مثل فوتبال توام با سرعت و دقت، ضد حمله، ضد ضدحمله، استفاده درست از انتقال توپ که البته ارتباط مستقیمی با میانگین سنی بازیکنان نیز دارد. تیم ما ساختار دفاعی ندارد و مقابل فلسطین هم گل خوردیم و ۲ تا از گل‌هایی هم که به این تیم زدیم روی ضربات ایستگاهی بود و من برنامه خاصی در خط حمله ندیدم.
*بحث میانگین سنی از زمانی که آقای قلعه‌نویی سکان تیم ملی را به عهده گرفت خیلی مطرح بود اما به نظر می‌رسد پرونده جوانگرایی در تیم ملی حداقل در جام ملتها بسته شد. شاید به خاطر قهرمانی و نتیجه گیری در این تورنمنت بود؟
تیمی می‌تواند به قهرمانی فکر کند که ریکاوری مناسبی بین بازی‌ها داشته باشد و ریکاوری برای تیم ملی ایران با این میانگین سنی خیلی سخت خواهد بود و اینها مشکلاتی است که در مراحل بالاتر مثلا در بازی با تیمی مثل کره جنوبی نمایان می‌شود.
*به نظر می‌رسد مشکلات زیادی در سبک بازی تیم ملی می‌بینید.
بازی ویتنام و ژاپن را نگاه کنید. تیم ویتنام مقابل مدعی اصلی جام ملتها فوق‌العاده کار کرد. تیمی که با آن سرعت و انسجام چقدر با برنامه و منطقی مقابل ژاپن ظاهر شد هر چند بازی را واگذار کرد اما فوتبال درستی را به نمایش گذاشت. من به قلعه‌نویی احترام می‌گذارم اما باید یکسری از مشکلات را گفت وگرنه با سکوتمان درحق این فوتبال خیانت می‌کنیم. شکل تیمی ایران به هم ریخته است، شعاع حرکتی بازیکنان مشخص نیست، من برخی مواقع متوجه نمیشدم که برخی از بازیکنان در کدام پست بازی می‌کنند. اینها مشکلاتی هستند در مقابل تیم‌هایی مثل استرالیا، ژاپن، کره و عربستان می‌تواند تیم ملی را به دردسر بیندازد.
*خب شما به عنوان یک کارشناس تحصیل کرده در حوزه فوتبال و فردی که سال‌ها خاک این رشته را خورده چه انتظاری از قلعه‌نویی داشتید؟
امیر شاگرد من بوده و خوب او را می‌شناسم و می‌دانم به دنبال قهرمانی و نتیجه گرفتن در این مسابقات است اما متاسفم که نگاه به تیم ملی جام جهانی نیست و فقط به این تورنمنت نگاه کردند. بسیاری از این بازیکنان بازنشسته می‌شوند و این فرصت را داشتیم که با دعوت از بازیکنان جوان برای آینده تیم ملی پشتوانه‌سازی کنیم.
*احتمالا آقای قلعه‌نویی بعد از جام ملتها، چراغ جوانگرایی را در تیم ملی روشن کند.
به نظر من تیم ملی کلا باید زیر رو شود و بیشتر بازیکنان کنار بروند اما حتی انتخاب‌های خوبی هم در کادر فنی نشده است. کسی که کنار قلعه‌نویی می‌ایستد باید در تصمیم‌گیری‌های بزرگ بهتر از امیر باشد. مثل گواردیولا و کلوپ که کنار خود دستیار بزرگی دارند اما نفراتی که در کنار قلعه‌نویی قرار گرفتند فقط بازیکنان بزرگی بودند و نمی‌توانند آنجا که قلعه‌نویی احتیاج به تصمیم‌گیری دارد به او کمک خاصی کنند.
*به نظر می‌رسد سامان قدوس در تیم قلعه‌نویی احیا شده و به یکی از بهترین بازیکنان تیم ملی نسبت به دوره‌هایی که در تیم ملی بود، تبدیل شده است.
همانطور که گفتم عملکرد قدوس و یا هر بازیکن دیگری فعلا قابل بررسی نیست و باید دید که این بازیکنان در مقابل تیم‌هایی مثل ژاپن، کره و حتی همین امارات چه عملکردی از خود نشان می‌دهند.
*ظاهرا خیلی از طرفداران تیم ملی دیگر از سبک دفاعی کیروش خسته شده بودند و شاید سبک هجومی قلعه‌نویی در انتخابش برای تیم ملی بی‌تاثیر نبوده باشد؟
ببینید ساختار کل فوتبال ما به مشکل خورده است، به شکلی که رغبتی برای دیدن بازی‌های داخلی وجود ندارد و ترجیح این شده که مسابقات اروپایی را تماشا کنیم. کیروش هم وقتی آمد به این موضوع پی برد و به همین خاطر بیشتر از بازیکنان خارج از لیگ استفاده کرد و وقتی دید توان مقابله با تیم‌های قدرتمند را نداریم روی ساختار دفاعی کار کرد که کمتر مقابل این تیم‌ها بازنده باشیم.
*به نظر شما کدام بازیکن دیگر می‌توانست در لیست تیم باشد؟
عمری و حسین‌نژاد لیاقت حضور درجام ملتها را داشتند. کلی لژیونر دعوت کردیم که به نظر من از لحاظ روانشناختی هیچ انگیزهای برای بازی کردن در تیم ملی ندارند حتی بازیکنی مثل طارمی. می‌شد به جای این بازیکنان بازیکنان باانگیزه و جوان را به تیم ملی دعوت کرد.
*مسعود اقبالی چه پیشنهادی برای پیشرفت تیم ملی دارد؟
زمانی که در فوتبال ما به آکادمی‌ها توجه بیشتر شود و فساد و کلک مالی نباشد آنوقت می‌توانیم نتیجه بگیریم.
*با قلعه‌نویی می‌توانیم امیدوار به این پیشرفت باشیم؟
ببینید مشکل الان این نیست که چه کسی سرمربی است، حتی فرگوسن هم بالای سر تیم ملی بگذاری به مشکل می‌خورد. می‌توان بعد از جام ملتها با قلعه‌نویی به موفقیت امیدوار بود اما به شرط اینکه تیم ملی برنامه‌ریزی بلندمدتی داشته باشد.
*پس با ادامه کار با قلعه‌نویی بعد از جام ملتها موافقید.
البته قلعه‌نویی نزدیک به ۲۰ سال است که کار مربیگری می‌کند و تجربه بسیاری در این زمینه دارد اما این به تنهایی کافی نیست و مربیان ما باید از لحاظ تئوری فوتبال نیز خود را جلو ببرند و حتی شخصی مثل یحیی گل‌محمدی هم بعد از این همه سال مربیگری این اواخر می‌توان گفت که تاحدودی به مسایل فنی اشراف پیدا کرده بود.
* تیم ملی در جام ملتهای آسیا چقدر شانس قهرمانی دارد؟
اگر منطقی و علمی نگاه کنیم شانسی نداریم و اگر جزو ۴ تیم قرار بگیریم شق‌القمر کرده‌ایم.
*صحبت از گل‌محمدی شد. برانکو گزینه مناسبی برای جانشینی یحیی است؟
برانکو حرف ندارد اما ممکن است خیلی بهتر از یحیی نباشد.
*چرا؟
چون پرسپولیس از لحاظ مهره مشکل دارد و همانطور که زمان گل‌محمدی هم بازیکنان این تیم عملکرد سینوسی داشتند و یکی بازی ۱۰۰ بودند و در بازی بعدی صفر. این برای تیم‌های بزرگ اصلا خوب نیست.
نظر شما