این موزه که در نزدیکی بروکسل قرار دارد دوم ژوئن ۲۰۰۹ (۱۲ خرداد ۱۳۸۸) گشایش یافت.
داستان‌های مصور یا کمیک استریپ از میراث فرهنگی بلژیک محسوب می‌شوند. بخشی از آثار هرژه تا پیش از افتتاح این موزه در موزه ویژه کمیک استریپ در بروکسل عرضه شده بود، اما اکنون موزه هرژه، در شهر لووَن لا نوو (Louvain-la-Neuve) فقط و فقط به آثار این طراح اختصاص دارد.
لووَن لا نوو که در سی کیلومتری جنوب شرقی بروکسل، پایتخت بلژیک واقع است، شهری است کوچک و دانشجویی که چهل سال هم قدمت ندارد. همسر هرژه که سالیان پیش در فکر احداث چنین موزه‌ای بود، نخست قصد داشت که این طرح را در خود پایتخت عملی کند، اما مکان مناسبی برای اجرای آن نیافت.
از مرکز شهر لووَن لا نوو که از این پس یکی از جذابیت‌های توریستی بلژیک محسوب خواهد شد. پلی چوبی به طول ۷۵ متر، علاقه‌مندان را به سوی موزه هرژه هدایت می‌کند که بر روی نمای ورودی آن، تصویری بزرگ از داستان تن‌تن و "خرچنگ پنجه طلایی" انتظار بینندگان را می‌کشد.
طرح و برنامه‌ریزی ساخت این موزه نزدیک به هفت سال و اجرای خود پروژه احداث نیز سه سال به طول انجامیده است، اما حاصل آن، علیرغم برخی کاستی‌های کوچک، بسیار دیدنی است.
به گفته لوران دو فروبرویل، رئیس موزه هرژه، احداث این موزه اهمیت زیادی برای "فانی رودول"، همسر هرژه داشته است: «او رویای خود را تحقق بخشیده و این موزه به نظر من فوق‌العاده است. شکی ندارم که اگر هرژه زنده می‌بود و سری به این موزه می‌زد، واقعا تحت تاثیر قرار می‌گرفت. این نکته‌ای بسیار مهم است.»
فانی رودول، همسر هرژه، مجموعا ۱۷ میلیون یورو برای احداث موزه‌ای ویژه آثار شوهرش هزینه کرد و در نهایت هم با اجرای این طرح سبب شدکه هرژه به عنوان هنرمندی چندسویه به علاقه‌مندان شناسانده شود.
این موزه از چهار واحد اصلی تشکیل شده که از طریق پل و تونل‌های شیشه‌ای با یکدیگر مرتبط هستند و دربرگیرنده هشت سالن نمایش است که در آن آثار هنری و شخصی هرژه عرضه شده‌اند.
علاقه‌مندان می‌توانند در این موزه، آثار و طرح‌های هرژه را از بعد زمان دنبال کنند. برای نمونه، در سالن شماره یک، طرحی کوچک از یک قطار به نمایش گذاشته شده که هرژه آن را در سن چهار سالگی کشیده است. متاسفانه توضیحات بیشتری در کنار این قطعه و همچنین بسیاری از قطعات دیگر ارائه نشده و این یکی از ضعف‌های موزه است. البته نباید این را هم از یاد برد که در بلژیک و فرانسه، هرژه و مخلوقاتش، تن‌تن و میلو، شخصیت‌هایی بس آشنا هستند.
با وجود این، علاقه‌مندان در این موزه با آثار، فضا و ابعادی از کارها و فعالیت‌های هرژه آشنا می‌شوند که تا کنون با آنها آشنایی نداشته‌اند.
برای نمونه، در یکی از سالن‌ها شیوه کار "استودیوی طراحی هرژه" به خوبی به نمایش گذاشته شده و می‌توان بر روی میزی، طرح‌های مربوط به ماجرای "پرواز ۷۱۴ سیدنی" را که به شکلی نامرتب پخش شده‌اند، دید، پنداری طراحان برای استراحت و خوردن ناهار دفتر کار را ترک کرده‌اند و به زودی برمی‌گردند.
ناگفته نماند که در این موزه نه تنها طرح‌ها و نقاشی‌های بی‌شمار هرژه به نمایش گذاشته شده‌اند، بلکه بسیاری از وسایل و اشیاء شخصی و خصوصی او، از جمله آلبوم‌های عکس و همچنین سوغاتی‌هایی که او از سفرهای مختلف به همراه می‌آورده است، دیده می‌شود.
