وزارت بهداشت و درمان، سازمان بهزیستی و ستاد مبارزه با موادمخدر نهادهایی دولتی هستند که مسئولیت ساماندهی یا کنترل اعتیاد را در کشور بر عهده دارند.
شاید سازمانها و نهادهای دولتی دیگری هم در این میان مسئولیت داشته باشند، اما آنچه از این تعدد سازمانها نصیب معضل اعتیاد شده، سردرگمی بیشتر مردمی است که با این معضل درگیرند.
تا همین جای کار وزارت بهداشت و سازمان بهزیستی سالهاست بر سر صدور مجوز دچار اختلافهایی هستند که رسیدگی به اصل موضوع را به حاشیه رانده و تلاش این دو بخش در دعواهایشان اثبات حقانیت است؛ در واقع این دو هرکدام میخواهند حق را به جانب خود بگیرند.
وزارت بهداشت معتقد است که سازمان بهزیستی میبایستی برای صدور مجوز مراکز ترک اعتیاد از قوانین این وزارتخانه تبعیت بیشتری بکند و سازمان بهزیستی هم با سازوکاری که تعیین کرده مدعی است که نظرات وزارت بهداشت را هم در نظر گرفته و مجوزهایی را صادر میکند که نقش و حق وزارت بهداشت در آنها رعایت شده است.
ستاد مبارزه با موادمخدر هم که البته مسئولیت و وظیفه سنگینی در این زمینه دارد، تلاش زیادی میکند که دو سوی این ریسمان را به هم بیاورد.هشدارهای مسئولان درباره رشد و توسعه فعالیت مراکز غیرمجاز ترک اعتیاد همان نرخی است که وسط دعوا تعیین میشود.
دولت و معضل
اعتیاد یک معضل است و البته دولت قصد یا وظیفه دارد که این معضل را کنترل کند و حتما برای انجام این کار ابزارهایی هم در اختیار و امکانات هم دارد.
سعید صفاتیان، مدیرکل امور درمان و بازپروری ستاد مبارزه با موادمخدر کشور گفته که متأسفانه کمپهای غیرمجاز ترک اعتیاد در مناطق مختلف بهصورت قارچگونه رشد میکنند که این موضوع عامل اصلی برای آغاز اجرای طرح جمعآوری کمپهای غیرمجاز ترک اعتیاد و جلوگیری از فعالیت غیرقانونی آنها بوده است.
او افزوده که ستاد مبارزه با موادمخدر در مرحله ساماندهی کمپهای غیرقانونی است که در این قالب، فعالیت این کمپها تحت نظر قرار میگیرد و نظارت بر این کمپها افزایش مییابد.
به گزارش ایسنا، صفاتیان تاکید کرده که اکثر این کمپها توسط برخی افراد که خود معتاد بهبود یافته هستند، راهاندازی شده است و معمولا هیچ پزشک و روانشناس متخصصی در این کمپها فعالیت ندارد.
او با بیان اینکه معمولا آییننامه و پروتکل وزارت بهداشت در کمپهای غیرمجاز ترک اعتیاد رعایت نمیشود، تصریح کرده که ستاد مبارزه با موادمخدر ساماندهی کمپهای غیرقانونی را با جدیت دنبال میکند.
تبلیغات
مراکز ترک اعتیاد معمولا از راه انتشار آگهی مخاطبانشان را پیدا میکنند و در واقع آگهی پل ارتباطی میان مرکز ترک اعتیاد و خانوادههایی است که از بد حادثه دچار یک معضل اجتماعی شدهاند و البته دستشان از حمایت دولت هم کوتاه است و باید خودشان آستین بالا بزنند.
این تبلیغات هنگامی از سوی مردم با اقبال روبهرو شد که در تلویزیونهای فارسی زبان ماهوارهای هم پخش شد. از آنجا که سنجش و معیاری برای تبلیغ در تلویزیونهای ماهوارهای وضع نشده این تبلیغات بدون نظارت ضربه بیشتری به مردم میزند.
بسیاری از این خانوادهها که برای حل مشکل اعتیاد اعضای خانوادهشان به مراکز درمانی مراجعه میکنند پس از مدتی از نوع خدمات و نتیجه به دست آمده گله دارند.
این گلایهها و شکایتها البته در جایی ثبت نمیشود و هیچ مقام مسئولی هم پیگیر جمعآوری این شکایتها نیست به همین دلیل نارضایتی اعلام شده در حد یک سرخوردگی اجتماعی به معضل اعتیاد در کشور دامن میزند.
بالاخره
صورت مسئله تغییر کرده است؟ دعوا که همان دعوای چندین و چند ساله است، ادعاها هم همان است که بود، پس در معادله اعتیاد و موادمخدر و خطری که جوانان را تهدید میکند چه اتفاق جدیدی رخ داده است؟
دعوا همان است که بود، آگهیها همچنان بیپشتوانه منتشر میشوند، مسئولان هم دارند هشدار میدهند، قارچها هم رشد میکنند.و هنوز وسط دعوا نرخ تعیین میشود.