اگر سال 76، علی پروین تنها با انگیزه تبلیغاتی پا به صحنه گذاشت و حاضر به حمایت از هاشمی رفسنجانی و عبدالله جاسبی برای رقابت با خاتمی شد، امروز بازی عوض شده است در آن سال به‌رغم حمایت اغلب ورزشی‌ها از کاندیداهای اصولگرا، این خاتمی بود که با 22 میلیون رأی رئیس جمهور شد.
هنوز واکنش پروین بعد از اعلام نتایج انتخابات در یادها باقی است؛ این بود: «بدبخت شدیم، رفت.» درست همان زمان، دوره افول و بعدها حذف پروین آغاز شد. اما حالا حمایت اهالی ورزش از کاندیداهای ریاست جمهوری جنس اعتراض دارد؛ اعتراض به سیاست‌های رئیس وقت سازمان تربیت بدنی. در واقع قرار گرفتن در خاکریز رقیب اصلی رئیس جمهور نهم، شاید بزرگترین و بهترین نوع نشان دادن این اعتراض به شمار می‌رود. شاید برای خیلی از آنها، انتخاب سیاست‌گذار جدید سازمان تربیت بدنی مهم‌تر از رئیس جمهور دولت دهم باشد. صحبت هاشمی‌طبا رئیس اسبق سازمان تربیت بدنی که حالا عضو کمیته ورزش ستاد میرحسین موسوی است این ادعا را تایید می‌کند، وقتی می‌گوید: به قول معروف ما دیگر الک‌هایمان را آویخته‌ایم و من دیگر حاضر نیستم مسئولیت مشخصی بپذیرم. اینجا هستم چون با روش فعلی کار و کشور‌داری و اداره آن مخالفم.
حضور در ورزشگاه‌ها و البته بین ورزشکاران برای سیاستمداران اهمیت زیادی دارد. طوری که سید محمد خاتمی برای اولین بار در اردوی تیم ملی فوتبال حاضر شد. در سال 84 وقتی که تیم ملی فوتبال برای حضور در جام جهانی مقابل بحرین قرار گرفت، خاتمی در ورزشگاه آزادی ویژه‌ترین تماشاچی این دیدار تاریخی بود. هر چند رفتن خاتمی به ورزشگاه به عنوان یک حرکت تبلیغی تاثیری در انتخاب او برای دوره بعد ریاست جمهوری برجای نگذاشت. چرا که گویی وی دوره 8 ساله‌اش را طی کرده بود و باید می‌رفت، اما محمود احمدی‌نژاد از این مسئله بهره لازم را برد. او بعد از گرفتن مسند ریاست جمهوری با حضور در اردوی تیم ملی فوتبال نشان داد به رابطه ورزش و سیاست اعتقاد دارد.
او بعدها با بهره‌برداری تبلیغاتی بار دیگر در میادین ورزشی حاضر شد. احمدی‌نژاد سال گذشته در فینال جام جهانی کشتی به سالن 12 هزار نفری آزادی رفت تا بتواند در جشن قهرمانی آزادکاران دنیا شریک باشد، اما با باخت فردین معصومی به حریف آذربایجانی‌اش شاهد ناکامی کشتی‌کاران ایرانی بود. او کمی بعدتر دوباره راه ورزشگاه آزادی را پیش گرفت تا این بار بازی ایران و عربستان در مقدماتی جام جهانی را تماشا کند. پا قدمی که البته دوباره بد بود. احمدی‌نژاد این بار هم به جای شادی، شاهد باخت ایرانی‌ها بود.
این مسئله برای او بار منفی زیادی داشت و البته انتقادات بسیار. نمونه آن انتقادهای علیرضا دبیر عضو شورای شهر تهران بود. به نظر دبیرحضور احمدی‌نژاد در فینال جام جهانی کشتی استرس معصومی را بالا برد و نتیجه‌اش باخت بود و از دست رفتن جام قهرمانی. مسعود ابکا رئیس هیات مدیره باشگاه ذوب آهن این مسئله را جور دیگری تایید می‌کند: حضور شخصیت‌های سیاسی و نزدیک شدن آنها در ورزش تمرکز لازم را از ورزشکاران گرفته است. نمونه بارز آن را در دیدار تیم ملی فوتبال ایران مقابل عربستان و شکست فردین معصومی در جام جهانی کشتی دیدیم.
شاید همین نارضایتی‌ها ستاد انتخابات میرحسین موسوی را به فکر راه‌اندازی کمیته ورزش در ستاد انداخت. این کمیته با مسئولیت مهدی خبیری نماینده فدراسیون فوتبال درAFC و عضو کمیته آسیا ویژن استارت خورد. او اما تنها نیست. ناظریان، رئیس اسبق فدراسیون کاراته، مسعود ابکا رئیس هیات مدیره باشگاه ذوب آهن، خلیلیان رئیس سابق فدراسیون پزشکی ورزشی، سید مصطفی هاشمی‌طبا، محمد پهلوان، رضا قراخانلو و نصر‌الله سجادی از جمله چهره‌های سرشناس ورزش ایران در این کمیته‌اند.
منصور برزگر، شاطر‌زاده، هاشم قنبری، یوسف کرمی و... هم در این جمع حضور دارند. کمیته ورزش ستاد انتخاباتی میرحسین سه هدف را دنبال می‌کند: تدوین برنامه ورزش، موضع‌گیری موسوی در امور ورزش و ایجاد سازمان جمع‌آوری آرا. خبیری در اولین نشست درباره حضور در این کمیته می‌گوید: همه ما دغدغه‌های زیادی داریم وبا دل پری به عرصه آمده‌ایم و می‌خواهیم وظیفه‌مان را به عنوان وظیفه دینی ادا کنیم. این البته همه فهرست حامیان میرحسین نیست. طبق شنیده‌ها حضور علی دایی بعد از برکناری‌اش از سر‌مربیگری تیم ملی فوتبال و هیات مدیره البته باشگاه سایپا، در جبهه موسوی حتمی به نظر می‌رسد.
در مقابل فعالیت ستاد موسوی، اصولگرایان هم بیکار ننشستند. آنها هم سعی می‌کنند با مطرح کردن اسامی مختلف جبهه خود را مقابل رقیب تقویت کنند. محمد مایلی کهن، دادکان، کاشانی و... اما شاید مهم‌ترین اقدام دولت برای ماندگارشدن، معامله سازمان تربیت بدنی محسوب می‌شود. چرا که احمدی‌نژاد شک ندارد برکناری علی آبادی سبد آرایش را پر می‌کند، آن هم با آمدن حبیب کاشانی. کاشانی هم تنها سازمان را در قبال ماندن کنار رئیس جمهور می‌خواهد. اما سعیدلو و علی‌آبادی مخالفان سرسخت این انتخاب هستند.
او معتقد است وقتی برکناری علی آبادی تاثیر مثبت دارد که جانشین علی آبادی ناراضی‌ترین چهره سرشناس ورزشی باشد. محمد دادکان. این انتخاب سعیدلو بود. انتخابی که با خود حمایت حزب موتلفه اسلامی از دولت را بیشتر می‌کند. با این حال خیلی‌ها معتقدند دادکان هم با اصولگرایان است. به واسطه دوستی‌اش با داود احمدی‌نژاد. از طرف دیگر با داشتن مسئولیت ورزش گفت‌وگوی تمدن‌ها با اصلاح‌گرایان است هر چند هنوز با هیچکدام به صورت رسمی ائتلاف نکرده است. دولت نهم برای اینکه فرصت را از دست ندهد توسط علی آبادی قدم اول را برداشت.
برای آشتی با محمد دادکان. چرا که خردادماه روزهای حساسی برای فوتبال و انتخابات ریاست به حساب می‌آید. قدم دوم شاید بازگشت دادکان به فدراسیون فوتبال باشد. اما این همه اقدامات اصولگرایان نیست. آنها برگ برنده دیگری هم رو کردند. با اضافه کردن هادی ساعی به جمع خود. آن هم با عضویتش در هیات رئیسه باشگاه سایپا. به‌رغم اینکه ساعی به آنها نزدیک نیست. خودش هم حضور در هیات رئیسه باشگاه سایپا را به دیدگاه سیاسی‌اش ربط نمی‌دهد: «به هیچ عنوان این موضوع ربطی به مسائل و نگاه‌های سیاسی‌ام ندارد. قرار نیست کار سیاسی انجام دهم. این مسئولیت را به دلیل انجام کار ورزشی قبول کرده‌ام. اجازه هم نمی‌دهم تا بعضی‌ها عنوان کنند وابسته به فلان طیف سیاسی شده‌ام. همیشه خودم را چهره ملی می‌دانم.»
