به گزارش همشهری آنلاین پس از بازگشت تیم ملی ایران از قطر، علیرضا بیرانوند در ادعایی جنجالی مدعی شد نسل فعلی تیم ملی بهترین نسل تاریخ فوتبال ایران است. ادعای بزرگی که واکنش‌های زیادی را در پی داشت و حتی باعث شد بازیکنان قدیمی تیم ملی هم به صحبت‌های بیرانوند پاسخ بدهند. بیرانوند درحالی چنین ادعایی را مطرح کرد که پس از حذف تیم ملی، بازیکنان به‌شدت مورد انتقاد قرار داشتند و صحبت‌های او هم باعث شد این انتقادات شدیدتر شود. از طرفی با توجه به اینکه این ادعا از طرف بیرانوند مطرح شده، عملکرد او با دروازه‌بان‌های تیم ملی در طول تاریخ هم مورد قیاس قرار گرفته است. ناصر حجازی، احمدرضا عابدزاده و سیدمهدی رحمتی ۳ دروازه‌بان تیم ملی ایران هستند که همراه با بیرانوند در طول تاریخ ماندگاری بیشتری داشته‌اند. همین موضوع باعث شد عملکرد و آمار آن‌ها مورد قیاس قرار بگیرد.
ناصر حجازی
اسطوره فوتبال ایران که سال‌ها دروازه‌بان شماره یک تیم ملی بود و در تیمی که برای نخستین بار به جام جهانی راه یافت هم حضور داشت. مرحوم ناصر حجازی مجموعا ۶۲ بازی برای تیم ملی انجام داد و با ثبت ۲۳ کلین‌شیت پنجمین دروازه‌بان برتر تاریخ تیم ملی از این حیث محسوب می‌شود. البته با توجه به زمان بازی حجازی آمار پایین کلین‌شیت‌های او نسبت به بیرانوند و بقیه گلرها تا حدودی طبیعی به نظر می‌رسد. حجازی همراه با تیم ملی ایران قهرمانی در جام ملت‌های آسیا تجربه کرد و با استقلال هم قهرمان جام باشگاه‌های آسیا شد. ۲ عنوانی که فوتبال ایران سال‌هاست در حسرت آن‌ها به سر می‌برد.
یکی از اتفاقات عجیب دوران بازی حجازی قانون ۲۹ سال‌ها بود که باعث دوری او از تیم ملی شد و اجازه نداد تعداد بازی‌هایش بیش از این شود. یکی از درخشان‌ترین نمایش‌های حجازی در تیم ملی بازی معروف با تیم کره‌شمالی بود که در ان زمان قدرت زیادی داشت.
احمدرضا عابدزاده
او یکی از محبوبترین فوتبالیست‌ها و ورزشکاران تاریخ محسوب می‌شود و حتی همین حالا که فوتبال را کنار گذاشته هم مورد توجه قرار دارد. عابدزاده در ۷۶ بازی ملی خود ۳۳ کلین‌شیت کرد و تا سال‌ها رکورددار بازی ملی به عنوان دروازه‌بان و بسته نگهداشتن دروازه تیم ملی بود. او با تیم ملی پس از ۲۰ سال به جام جهانی راه یافت و یکی از ارکان اصلی تیمی بود که به جام جهانی ۱۹۹۸ رسید و عملکرد درخشانش در بازی با استرالیا پس از ۲۶ سال همچنان در یادها باقی مانده است. عابدزاده گرچه موفق به فتح جام ملت‌های آسیا نشد، ولی مثل حجازی با استقلال قهرمانی در جام باشگاه‌های آسیا را تجربه کرد و در تیمی که اولین برد ایران در تاریخ جام جهانی را کسب کرد هم حضور داشت.
درخشش عابدزاده در ضربات پنالتی بازی با چین یکی از بهترین عملکردهای او در تیم ملی بود ولی دیدار با استرالیا اوج کار او محسوب می‌شود.
سیدمهدی رحمتی
با انجام ۷۷ بازی ملی گرچه بیش از هر دروازه‌بان دیگری درون دروازه تیم ملی ایستاده ولی دوران ملی او حسرت‌های زیادی را به همراه داشته است. رحمتی در شرایطی این تعداد بازی ملی را انجام داده که آخرین بازی‌اش مقابل ازبکستان در سن ۳۰ سالگی بود و پس از آن به دلیل مشکلاتش با کارلوس کیروش هرگز رنگ دروازه ایران را ندید. او فرصت حضور در جام جهانی را هم داشت که به دلیل همین مشکلات دعوت نشد و کارنامه ملی‌اش به ۲ حضور در جام ملت‌های آسیا محدود شده است.
رحمتی مانند عابدزاده ۳۳ کلین‌شیت با لباس تیم ملی داشت و پیش از رکوردشکنی بیرانوند از این حیث صدرنشین بود. او با انجام ۷۷ بازی یکی از طولانی‌ترین دوره‌ها را درون دروازه ایران داشت و شاید اگر اتفاقات پس از بازی با ازبکستان نبود، به اولین گلر تاریخ ایران تبدیل میشد که تعداد بازی‌هایش را سه‌رقمی میکرد. بازی دوستانه با برزیل و دیدار با کره‌جنوبی در آزادی که ایران با گل جواد نکونام برنده شد، از جمله نمایش‌های ویژه رحمتی در پیراهن سفیدرنگ ایران محسوب می‌شود.
علیرضا بیرانوند
پس از خداحافظی رحمتی از تیم ملی، رحمان احمدی و علیرضا حقیقی فرصت بازی به عنوان گلر اصلی را به‌دست آوردند ولی علیرضا بیرانوند خیلی زود جایگاه این نفرات را تصاحب کرد و اکنون حدود ۸ سال است که گلر شماره یک تیم ملی به حساب می‌آید. بیرانوند ۳ جام ملتها و ۲ جام جهانی را با تیم ملی تجربه کرده و ماندگارترین صحنه دوران حرفه‌ای او هم در جام جهانی ۲۰۱۸ رقم خورد که پنالتی کریستیانو رونالدو را مهار کرد. او ۲ بار با تیم ملی در جام جهانی پیروز شده و با ۲ کلین‌شیت بهترین آمار ایران در جام جهانی را دارد.
بیرانوند تاکنون ۷۰ بازی ملی انجام داده و ۳۶ کلین‌شیت کرده تا از رکورد عابدزاده و رحمتی عبور کند و رکورددار کلین‌شیت در تاریخ تیم ملی شود. او احتمالا به‌زودی با عبور از ۷۷ بازی ملی، دیگر رکورد رحمتی را هم خواهد شکست. او با ۶ کلین‌شیت در جام ملت‌های آسیا، به همراه عابدزاده از این حیث هم بهترین آمار تیم ملی را دارد.
نظر شما