چه اینکه او خودش دکتری اقتصاد دارد و مشاور ارشدش، داوود دانش جعفری، به تمام زوایای فعلی اقتصاد ایران آشناست، او تا دو سال پیش سکاندار اقتصاد ایران بود که با بی مهری رییس دولت مواجه شد. محسن رضایی در گفت و گوهایش از انقلاب اقتصادی حرف زده است. حتی در پوسترهای تبلیغی او، عبارت معمار نوین اقتصاد به عنوان جمله معرفی کننده محسن رضایی به چشم می خورد: «از جمله برنامه‌های من نه اصلاح، بلکه انقلاب اقتصادی است که برای تحقق آن حجم دولت را کوچک می‌کنم. برخورد من با اقتصاد برخوردی فرا اصلاحاتی است و اصلاحات سیاسی و فرهنگی را دنبال خواهم کرد چرا اصلاح اقتصادی بدون اصلاح سیاسی و فرهنگی امکان پذیر نیست.»
انقلاب اقتصادی محسن رضایی با فدرالیزم اقتصادی رقم می خورد. او می خواهد ایران را به 9 ایالت تقسیم کند و غیر از امور سیاسی و امنیتی، همه مقدرات ایالت را به مردم و فرماندار آن ایالت بسپارد، از جمله امور اقتصادی. رضایی درباره این طرح گفته است: «این طرح با هدف تفکیک نظام اداری اجرایی از نظام اداری دولت مرکزی و با تشکیل 9 منطقه فدرال اقتصادی در کشور اجرا خواهد شد. در این راستا اختیارات تام در ابعاد مختلف تجارت، صنعت ، کشاورزی، علم و فناوری با تمرکز گرایی سیاسی به این فدرالها داده خواهد شد تا تصمیم گیری ها در چارچوب این فدرالها انجام گیرد. برای اجرای این طرح پیش بینی شده شمار استانها را در کشور به 40 تا 50 استان افزایش داد.»
رضایی گفته است که اگر رییس جمهور شود، قطعا همه برنامه های اقتصادی دولت نهم را تغییر می دهد، از جمله طرح تحول اقتصادی: «در طرح تحول اقتصادی احمدی نژاد اشکالات زیادی وجود دارد و من حتما این طرح را دنبال نمی‌کنم، برنامه من یک انقلاب اقتصادی در کشور است و این انقلاب اقتصادی قطعا از راه سهمیه‌بندی بنزین و محدودیت‌هایی که دولت ایجاد کرده نخواهد بود.»
او تا اینجا پیش رفته است که زندگی برخی از مردم را در شان نظام جمهوری اسلامی نمی داند: «شایسته نیست در کشور ما تورم، فقر و بیکاری وجود داشته و مردم از آن رنج ببرند. اگر دولت را به دست بگیرم سیاستهای اقتصادی احمدی نژاد را تعطیل می‌کنم و از تبدیل شدن ایران به یک گدا خانه جلوگیری می‌کنم و اجازه نمی‌دهم مردم صف‌های طولانی را در مقابل کمیته امداد تشکیل دهند. به جایی اینکه به آنها میوه بدهم درخت میوه می‌دهم تا خود و خانواده شان را اداره کنند.»
او یکی از مهمترین رقبای خود را در صحنه انتخابات فقر و بیکاری عنوان می کند: «غلبه کردن بر فقر و بیکاری در زمان حال در کشور کمتر از آزاد سازی خرمشهر و یا کمتر از بیرون راندن شاه و استبداد از کشور نیست. ما می توانیم با کمک و همفکری جوانان زندگی را برای مردم ایران در کشور ایجاد کنیم که در همه ابعاد سرآمد تمام کشورهای دنیا باشند.»
داود دانش جعفری، رئیس ستاد انتخابات محسن رضایی البته فراتر از این حرف می زند؛ او شعار محسن رضایی در دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری را "نجات اقتصادی" عنوان کرده است: «هر کشور برای پیشرفت که جزء آرزوهای بزرگ مردم هر کشوری است باید اقدامات متعددی را انجام دهد تا به اهداف بلند توسعه برسد.»
به عقیده او محسن رضایی توانایی ایجاد چنین طرحی را در سطح کشور دارد و در موقعیتهای مختلفی توانایی خود را به اثبات رسانده است. او همچنین می گوید: «مشکلات اقتصادی ما این است که اقتصاد کشورمان عمدتا دولتی است و وقتی اقتصاد کشور دولتی باشد فراز و نشیبهایی به وجود خواهد آمد. اقتصاد کشور مبتنی بر وضعیت نفت و موقعیت مالی کشور است. وقتی وضعیت نفت خوب باشد وضعیت کشور مناسب است و هر زمانی درآمد نفتی کم باشد وضعیت کشور نامناسب است.»
او شرط فرار از این شرایط را در توسعه بخش خصوصی می داند: «باید از حضور بخش خصوصی در پیشرفت کشور استفاده کرد. جهت گیری باید به سمت حضور بخش خصوصی در اقتصاد باشد تا بتوان از ظرفیت این بخش در جهت پیشرفت کشور گام برداشت. کشورهایی که توانسته اند به رشد بالایی دست پیدا کنند بخش خصوصی را تقویت کرده اند تا در جهت پشرفت خود گام بردارند.
سیاستهای کلی اصل 44 قانون اساسی در این رابطه ابلاغ شده تا بخش خصوصی نقش بیشتری را ایفا کند. وجود فضای آرام از نظر سیاسی و اجتماعی در کشور، کاهش تورم برای سرمایه گذاری بخش خصوصی و حضور کشور از نظر نوسانات مقطعی و تراز پرداختهای خارجی در وضعیت با ثبات از عوامل حضور بخش خصوصی در اقتدار کشور است. اگر سیاستها دائم تغییر پیدا کند بخش خصوصی نمی تواند برای تحقق سیاستهای اصل 44 گام بردارد. برای تحقق و رسیدن به مدارج بالا باید شرایطی را فراهم کنیم تا بخشهای غیر دولتی فعالیتی وسیع داشته باشند و به پیشرفت کشور کمک کنند. برنامه ای که در این زمینه وجود دارد در جهت شکوفایی بخش خصوصی برای ایجاد ثبات است.»
تورم در ایران 25 درصد است، رضایی درباره نحوه کنترل تورم گفته است: «اصولا تورم اول از دولت ناشی می‌شود. شما با دولتی مواجه هستید که سالانه میلیاردها تومان کسری بودجه دارد و به بانک مرکزی فشار می‌آورد که پول چاپ کند. حتی درآمدهای نفتی بجای اینکه عامل توسعه باشند عامل تورم در کشور است. هیچ کشوری در دنیا وجود ندارد که در آن چهل سال تورم وجود داشته باشد که این به مدیریت کشور باز می گردد. برای مهار تورم از مخارج اضافی دولت جلوگیری و بخشهایی از دولت را به مردم واگذار می کنیم البته نه به شکلی که در این چهار سال دیده شد.
برای مهار تورم تولید ملی را افزایش و امنیت کافی را برای سرمایه گذاری خارجی فراهم می کنیم. از اشتباهات دولت نهم این است که 340 میلیارد دلار درآمد نفتی مشخص نیست کجا رفته است. با این پول ایران می توانست جهش بزرگ اقتصادی داشته باشد. باید مدیریت اقتصادی کشور را به جای خودش بازگردانیم.»
رضایی می خواهد صندوقی را تاسیس کند که با کمک آن، تکانی به اقتصاد ایران بدهد. او در توضیح این صندوق که نام توسعه ملی بر خود دارد می گوید: «بهره‌وری در ایران حدود 5/4 درصد است.
ساختار دولت در ایران یک ساخت اسراف‌گرایانه است و باید هر چه سریعتر اصلاح شود. نمی‌توان همزمان با تولید خودروهای با مصرف سوخت زیاد در کشور، به مردم بگوییم سوخت کمتری مصرف کنید. با این میزان انرژی که امروز ما در کشور مصرف می‌کنیم، می‌توان انرژی مورد نیاز جمعیت 150 میلیون نفری را تأمین کرد. ما باید اصلاح الگوی مصرف را از دولت آغاز کنیم. البته این موضوع تنها به اتومبیل مربوط نیست و در بسیاری از کالاهای تولید داخل مصرف بسیار انرژی را شاهد هستیم. صندوق توسعه ملی را برای ذخیره بخشی از درآمدهای ناشی از مصرف بهینه برای اشتغال، سرمایه‌گذاری و تولید در نظر گرفته‌ایم. در این صورت منابع مالی از بین نرفته و برای مردم شغل ایجاد می‌شود.»
اما نفت؛ رضایی در این باره گفته است: «دولت چون به نفت متکی است درد کشاورزان و صنعتگران را نمی‌فهمد. اگر سرمایه عظیمی را به کمک پس‌انداز ملی بیاوریم و سرمایه خارجی را گسترش دهیم، مسائل خود به خود حل می‌شود. من قول می‌دهم سالانه 100میلیارد دلار سرمایه وارد کشور کنم که این مساله خود میلیون‌ها شغل در کشور ایجاد می‌کند.»
او همچنین در باره یارانه‌ها می گوید: «یارانه‌ها به مساله‌ای جهانی تبدیل شده. در درجه اول باید نظام یارانه‌ها به درستی تعریف شود که در این زمینه دولت دست به کار عجولانه‌ای زده، ولی دولت من یارانه‌ها را به سمت تولید و مسائل ضروری جامعه مانند مسکن خواهد برد. دلیلی ندارد که یارانه فقط به سوخت تعلق بگیرد؛ زیرا سوخت در ماشین در هر صورت به هدر می‌رود؛ ولی هنگامی که یارانه به بخش اشتغال و سرمایه‌گذاری تعلق بگیرد، بیشتر معضلات جامعه حل خواهد شد.»
محسن رضایی همچنین گفته است که در صورت پیروزی در انتخابات هزار «لوکوموتیو اقتصادی» را برای به حرکت درآوردن چرخه اقتصاد کشور در همه بخشها به حرکت در خواهد آورد.
نظرات رضایی درباره سهام عدالت و خود عدالت هم جالب است: «ما عدالت را سهام عدالت نمی‌دانیم و این سهام عدالت یک کار مارکسیستی بوده که اولین بار آن را لنین انجام داده است. اگر در گوشه‌ای از کشور حق شهروندی ضایع شد من میز ریاست‌جمهوری را رها می‌کنم و به آنجا می‌روم و به مشکل او رسیدگی می‌کنم و بالاخره باید یکبار هم در کنار عدالت و آزادی، اقتدار وارد شود. حتماً نسبت به سهام عدالت تجدید نظر می‌کنم.»
او همچنین درباره برنامه هایش در ارتباط با اشتغال و کاهش نرخ بیکاری گفته است: «این موضوع فوق‌العاده مهمی است، پیشتر نیز گفته ام که ما بدنبال یک انقلاب اقتصادی هستیم. بیکاری موجب افسردگی بین مردم می‌شود، بیکاری آزاردهنده است و بیشترین بیکاران قشر جوان و تحصیلکرده هستند. بیکاری در بانوان از ۲۰ و چند درصد بیشتر و درحال افزایش است، از طرفی بیکاری باعث نابسامانی اجتماعی است. این پدیده را باید درمان کنیم و راه حلی برای رفع بیکاری در کشور داریم. اولا بنگاه‌های موفق ایران را شناسایی خواهیم کرد. شاید حدود هزار بنگاه در ایران داریم که آنها در تولید و هم بازاریابی و صادرات بسیار موفق هستند. با تسهیلات خوبی که در اختیارشان بگذاریم در همان سالهای اول و دوم یک حجم قابل توجهی از بیکارها را شاغل خواهیم کرد. برنامه دوم ما این است که اعلام می‌کنیم به تمام بنگاه‌های کشور که در ازای جذب یک فارغ التحصیل دانشگاهی دولت تا سه سال نیمی از حقوق آن را پرداخت خواهد کرد.»
اما سرمایه گذاری خارجی هم قطعا در برنامه های رضایی جایی دارد: «ما بیش از دو میلیون ایرانی در خارج از کشور داریم که درآمد سالانه آنها بالای ۱۰۰ میلیارد دلار است و ذخیره‌ای نزدیک به ۴۰۰ تا ۵۰۰ میلیارد دلار دارند. در مرحله اول یک بسیج عمومی خواهیم داد که بخشی از این سرمایه‌ها و افراد را وارد ایران می‌کنیم و سرمایه آنها را تضمین، امنیت آنها را برقرار و رفت و آمدشان را به داخل کشور تسهیل خواهیم کرد. مسئله بعد سرمایه‌گذاری خارجی غیر ایرانی است. بسیاری هستند که حاضرند در ایران سرمایه‌گذاری کنند. موضوع جهانگردی و مسکن را بعنوان دو مدل اصلی اقتصاد ایران فعال خواهیم کرد و در مجموع نه تنها ظرفیت خالی تولید کشور به سه شیفت افزایش خواهد یافت، بلکه با سرمایه‌گذاری جدید فرصت‌های شغلی جدید فراهم خواهد شد و مطمئن هستم که در دولت ما نرخ بیکاری به زیر ۹ درصد خواهد رسید.»
