آنچه این چندروزه شاهد آن بودیم درخور تأمل و مداقه است، آنجا که بداخلاقیهایی را دیدیم که کامها را تلخ کرد. علاقهمندان به سرنوشت انقلاب و مردم نباید به آرامی از کنار آنها بگذرند و قطعا رفتارهای انتخاباتی و قول و فعل کاندیداها رای مردم را شکل خواهد داد. در این انتخابات حضور مردم مهمترین عامل است و پیشبینیها بیانگر حضور بیسابقهای خواهد بود.
ایجاد شور، حرارت انتخاباتی و به میدانآمدن افرادی که در انتخاباتهای گذشته راه بیتفاوتی را برگزیده بودند از نکات جالب توجهی خواهد بود که فردا شاهد آن خواهیم بود.
دیگر پذیرفته شده نیست که حضور عمومی نداشته باشیم و بعد لب به شکایت و گله بگشاییم. در جهان امروز، مدل مردمسالاری بهعنوان پدیدهای تاثیرگذار و مؤید خرد جمعی، کمتر دچار انحراف و اشتباه میشود و این واقعیتی پذیرفتهشده است.
مردم در مدل مردمسالاری دینی تنها به انتخاب نمیپردازند بلکه نظارت عمومی بهعنوان مکمل انتخاب آنهاست.
در این رویه چون نظارت در کنار انتخاب تعریف شده است و عموم مردم خود به امر نظارت میپردازند، تفکر ایجاد جامعهای روبهرشد که در تعادل 3مقوله ثروت، منزلت و قدرت نقش دارند جای خود را پیدا میکند.
در این جامعه طبقه، معتدل سیاسی، اجتماعی و اقتصادی شکل میگیرد که از آن به طبقه متوسط یاد میکنیم؛ همان نوع تفکری که ایجاد جامعه دور از افراط و تفریط را نوید میدهد. جامعه ایرانی در مقاطعی طبقه متوسط آن به نفع طبقات فرودست و فرادست کاهش پیدا کرده است.
آنجا که تفکر اقلیت بر اکثریت غلبه دارد، معمولا به طبقه متوسط اجتماع که همانا لنگرگاه مطمئن جوامع بشری است، بیشترین لطمه وارد میشود.
حضور حداکثری مردم در انتخابات میتواند مجددا این نوید را ببخشد که تفکر اجتماعی در جامعه ایرانی به این نتیجه رسیده است که عناصر دینمداری، خردورزی و مردمداری توأمان میتوانند جامعهای روبهپیشرفت را در ایران نوید بدهند.
پس بیاییم با حضور حماسی در پای صندوقهای رأی، رکورد جدیدی از مشارکت را در دهه پیشرفت و عدالت رقم بزنیم.
شاید مهمترین معیار انتخاب ما این فرمایش امیرمؤمنان خطاب به مالک اشتر باشد آنجا که میفرمایند: میدانی که محبوبترین صفتها برای زمامدار در همه حال چیست؟ آنکه همواره در راه زندگی، میانهرو و متوسط باشد و عدلش مانند ابررحمت سراسر کشور را در سایه گیرد و با جدیت تمام بکوشد که زیردستانش را راضی و خشنود سازد.