همشهری آنلاین- گروه فرهنگی: آیت‌الله سید محمدمهدی درچه‌ای (۱۲۷۸-۱۳۶۴ق)، برادر کوچکتر آقا سید محمدباقر درچه‌ای، از مجتهدین و مدرسین حوزه اصفهان و مراجع تقلید شیعه در قرن سیزدهم و چهاردهم هجری قمری بود. او در اصفهان و نجف علوم دینی را نزد اساتیدی چون میرزا بدیع موسوی، ابوالمعالی کرباسی، صاحب حاشیه، آخوند ملا محمد کاشی، آخوند خراسانی، هادی تهرانی، محمدحسن مامقانی و دیگران فرا گرفت. مرحوم درچه‌ای در اصفهان ساکن شده و به تدریس و تربیت شاگردان پرداخت. از ایشان تالیفاتی در فقه و اصول برجای مانده است. او شهره به علم، تقوا، امانت و صداقت در زمان خود بود و بعد از فوت علامه درچه‌ای، امامت جماعت و تدریس در مسجد نو اصفهان به وی واگذار شد. سید عبدالحسین طیب و آیت الله اشرفی اصفهانی از شاگردان او هستند. مرحوم آیت‌الله سید محمدمهدی درچه‌ای پس از سال ها مجاهدت در راه احیای دین و پرورش شاگردان، سرانجام در چهارم اسفند ۱۳۲۳ش برابر با دهم ربیعالاول ۱۳۶۴ق در ۹۱ سالگی در اصفهان رخت از دنیا بربَست و پس از تشییعی با شکوه، در قبرستان تخت فولاد، در کنار برادر بزرگوارش به خاک سپرده شد. در خصوص رؤیای صادق قبل از وفات آیت‌الله سید محمدمهدی درچه‌ای روایتی هست که بازخوانی آن در سالروز وفات این عالم دینی خالی از لطف نیست.
آیت‌الله سید محمدمهدی درچه‌ای دو روز قبل از فوت، خوابی دیده بود که با فوت ایشان تعبیر شد. ایشان قبل از رحلت گفتند: «در خواب دیدم مرحوم اخوی آقا سید محمدباقر و مرحوم آخوند ملا عبدالکریم جزی (که در زمان حیات آنها این سه نفر با هم رفیق و معاشر بودند) آمدند دیدن من و مقرر شد با هم جایی برویم و هنگام خروج از اتاق آن دو مرا پیش انداختند.» و اتفاقاً بدون پیش‌بینی قبلی در تکیه کازرونی در بقعه تکیه بین قبر آن دو بزرگوار مدفون شدند. نیز گفتند: خواب دیدم «جمعیت زیادی آمدند مرا به مسجد جامع برای اقامه نماز جمعه ببرند، با این‌که من فتوی به وجوب آن نمی‌دهم.» و اتفاقاً جمعیت بسیاری ظهر جمعه آمدند و جنازه ایشان را پس از غسل دادن و کفن کردن به مسجد جامع اصفهان بردند و پس از نماز میت و مراسم دفن، به عزاداری پرداختند و چند روز ختم برای ایشان برقرار بود.
نظر شما