سه‌شنبه ۲۶ خرداد ۱۳۸۸ - ۰۴:۳۴
۰ نفر

گروه ورزشی: پیروزی 99 بر 86 لس‌آنجلس لیکرز در زمین اورلند و مجیک که چهارمین برد این تیم در سریال فینال‌های NBA محسوب می‌شد، پانزدهمین قهرمانی این تیم در لیگ حرفه‌ای بسکتبال آمریکا را تضمین کرد.

 نمایش درخشان لیکرز در مقطعی از کوارتر دوم که توانست 16 امتیاز متوالی به دست آورد، نقش زیادی در این برتری داشت. لیکرز که در فینال سال گذشته مغلوب بوستون سلتیک شده بود، این بار اورلندو را در مجموع بازی‌ها 4 بر یک شکست داد تا ناکامی سال گذشته را فراموش کند.

لیکرز پس از 3 قهرمانی متوالی بین سال‌های 2000 تا 2002 نتوانسته بود قهرمان شود و فیل جکسون، سرمربی این تیم از پایان انتظار خوشحال است: «این باورنکردنی است. بازیکنان در کوارتر دوم عملکرد فوق‌العاده‌ای داشتند. این تیمی باتجربه و آموزش‌دیده است.»

ستاره لیکرز در این بازی کوبی برایانت بود که با وجود مصدومیت انگشت دست راستش 30 امتیاز به دست آورد. درخشش او در مجموعه بازی‌های فینال که به طور متوسط در هر بازی 4/32 امتیاز به دست آورد، موجب شد تا پرارزش‌ترین بازیکن فینال امسال شناخته شود. این پایان انتظار 7 ساله کوبی بود تا قهرمانی ای را به دست آورد که متعلق به خودش باشد.

او سرانجام توانست از زیر سایه سنگین شکیل اونیل، هم‌تیمی سابقش که در سه قهرمانی قبلی چهره اول تیم بود خارج شود. حالا می‌توان گفت که او بهترین بازیکن NBA پس از خداحافظی مایکل جوردن است. برایانت پس از این قهرمانی گفت تردید درباره اینکه او بدون شکیل نمی‌تواند قهرمان شود، برایش آزاردهنده بود: «این مثل شکنجه بود. هر بار مجبور بودم سکوت کنم و سرم را پایین بیندازم. گویی باید آن را می‌پذیرفتم و جای بحثی وجود نداشت.

ولی دراین حالت واکنش عقلانی هم چاره‌ساز نیست و این ناراحتی برطرف نمی‌شود مگر اینکه کاری کنید. فکر می‌کنم تیم هم واکنش خوبی داشت چون آنها هم چالشی را که با آن روبه‌رو بودم درک کردند و همگی توانستیم قهرمانی را در آغوش بگیریم.» اونیل هم که حالا بازیکن فونیکس سانز است، از قهرمانی جدید برایانت خوشحال بود و گفت: «تبریک می‌گویم کوبی. تو شایسته آن بودی. تو عالی بازی کردی. حالا از آن لذت ببر.»

جکسون، پرافتخارترین مربی

فیل جکسون مربی لیکرز هم که دهمین قهرمانی‌اش را تجربه می‌کرد، حالا پرافتخارترین مربی NBA است. این مرد خونسرد که در دهه 90 با شیکاگو بولز عصر مایکل جوردن
به 6 قهرمانی رسیده بود، حالا چهارمین قهرمانی با لیکرز را جشن گرفت و از رکورد «رد آئوربک»، مربی افسانه‌ای بوستون عبور کرد.

روابط جسکون و برایانت برای دوره‌ای تیره شده بود، ولی حالا هر دو در اوج هستند. جکسون در مقطعی برایانت را بازیکنی خودخواه نامیده بود، ولی حالا نظر کاملا متفاوتی نسبت به ستاره 30 ساله‌اش دارد: «او یاد گرفته چگونه تبدیل به لیدر تیم شود تا بقیه هم دنباله‌رو او باشند. خیلی مهم بود که او این را بیاموزد چراکه او باید همان‌طور که پاس می‌گیرد پاس هم بدهد و حالا کوبی بیشتر یک پاسور است تا لیدری که فقط منتظر پاس باشد.»ظاهرا هیچ چیزی نمی‌توانست برایانت را در راه این قهرمانی متوقف کند.

او برای هفته‌های متوالی حریفان لیکرز را با خشم کنار می‌زد. حتی دخترانش او را بداخلاق می‌نامیدند. تنها در ثانیه‌های پایانی بازی و زمانی که پیروزی حتمی شده بود، لبخندی در صورتش نمایان شد. کوبی می‌گوید: «کاملا روی کارم تمرکز داشتم. برای مدتی بداخلاق شده بودم ولی حالا کاملا هیجان‌زده‌ام، مثل کودکی که به شیرینی فروشی رفته باشد.»

پس از بوق پایانی، برایانت به هوا پرید و هم‌تیمی‌هایش به سرعت دور او حلقه زدندو همگی روی پارکت «اموی آرنا» بالا و پایین می‌پریدند. برایانت پس از آن برای لحظاتی طولانی جکسون را در آغوش گرفت، قبل از اینکه دو دختر کوچکش را که پیراهن طلایی لیکرز را به تن داشتند، بغل کند.

برایانت می‌گوید: «احساس می‌کنم که یک میمون بزرگ سرانجام از روی شانه‌هایم پایین آمده. خیلی خوشحالم که توانستم این لحظه را تجربه کنم.» برایان پیش از این دو بار شکست در فینال را تجربه کرده بود. یک بار در سال 2004 و به همراه شکیل اونیل مقابل دیترویت و فصل گذشته مقابل سلتیک.

لیکرز سال قبل در مجموع 6 بازی مغلوب شد و باخت روز آخر که با اختلاف 39 امتیاز در زمین بوستون اتفاق افتاد، برای برایانت و هم‌تیمی‌هایش تحقیر‌‌آمیز بود. برایانت می‌گوید که آنها در سال گذشته تلاش زیادی در راه جبران آن شکست داشته‌اند: «ما فداکاری زیادی انجام دادیم و وقت و انرژی زیادی صرف کردیم.»

برایان و اونیل درون زمین تقریبا شکست‌ناپذیر بودند. ولی خارج از میدان مشکلاتی داشتند. آنها 3 قهرمانی متوالی به دست آوردند، ولی وقتی این دو نبردی را برای کنترل تیم شروع کردند، این زوج کارآیی‌اش را از دست داد. این دوران با انتقال اونیل به «میامی هیث» در سال 2004 به پایان رسید و برایانت بابت این جدایی با سرزنش‌های زیادی روبه‌رو شد.

منتقدان معتقد بودند که او در غیاب اونیل هرگز نمی‌تواند لیکرز را به قهرمانی برساند، ولی پیوستن پوگاسول اسپانیایی از ممفیس به نوعی جای خالی «شک» را پر کرد و به برایانت کمک کرد این ماموریت را کامل کند. گاسول در فینال یکشنبه‌شب هم با کسب 14 امتیاز و 15 ریباند، نقش بزرگی در پیروزی لیکرز داشت.

کد خبر 83597

برچسب‌ها

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز