گروهی از محققان، تحول آرام یک ابر غباری در ستاره‌ای پر جرم را مطالعه کردند و متوجه شدند که میدان مغناطیسی این ابر، رشد ستاره را بیشتر از هر عامل دیگری کنترل می‌کند. آنها می‌گویند این روند در مورد ستارگان کوچک‌تر نیز صدق می‌کند.
این تصویر از تلسکوپ فضایی اسپیتزر با رنگ کاذب، شکل‌گیری یک ستاره پرجرم در منطقه با طول موج‌های مختلف نور را نشان می‌دهد. ناحیه زوم شده، انتشار غبار از هسته داغ و پرجرم را با میله‌های آهنی که نشان دهنده میدان مغناطیسی است نیز نشان می‌دهد.
انرژی مغناطیسی بر دیگر انرژی‌های موجود در این روند مانند نیروی گریز از مرکز حاکم است و می‌توان دریافت که نقش میدان مغناطیسی در مراحل اولیه شکل‌گیری ستارگان بسیار شبیه به ستارگان پرجرم و کوچک‌تر می‌باشد.
اینگونه روابط پرانرژی بین ستارگان پرجرم و کوچک، زیاد با یکدیگر فرق ندارند. در هر دو، هسته‌ها فرو می‌ریزند زیرا گرانش بر فشار غالب می‌شود، اما این فروریختگی توسط میدان مغناطیسی کنترل می‌شود.
البته برخی از محققان دریافته‌اند که این روند تنها در مورد ستارگانی که در حال شکل‌گیری هستند صادق است. ستارگان پرجرم و پیرتر بیش از این که تحت تأثیر میدان‌های مغناطیسی قرار گیرند، تحت تأثیر فشار یونی، رادیویی و... هستند. ستارگان پرجرم نقش ویژه‌ای در تولید عناصر سنگین و فضای میان ستاره‌ای متوسط ایفا می‌کنند، بنابراین این یافته می‌تواند اطلاعاتی در مورد شکل‌گیری جهان اولیه در اختیار ما قرار دهد.
آسمان پارس
